Manifest

Naszym celem jest zapewnienie dostępu do ciekawych oraz unikatowych filmów wszystkim zainteresowanym. Strona ma charakter niekomercyjny i nie pobieramy od nikogo żadnych opłat. Wychodzimy naprzeciw zapotrzebowaniom, ponieważ obecnie panuje deficyt stron internetowych z ciekawymi filmami.

Mimo likwidacji Urzędu Kontroli Publikacji i Widowisk w 1989 roku w Polsce nadal dochodzi do ograniczania swobód obywatelskich w zakresie wolności wyrażania poglądów i twórczości artystycznej. Zmieniła się forma: miejsce oficjalnej cenzury prewencyjnej zajęła nieoficjalna cenzura represyjna, posługująca się naciskiem ekonomicznym, prawnym lub administracyjnym do tłumienia, zatrzymywania eliminowania tych dzieł sztuki i wypowiedzi, które nie są zgodne z ideologią polityczną, normami obyczajowymi, doktrynami religijnymi bądź polityką korporacyjną.

Korzystamy z wolności korzystania z dóbr kultury, które są prawem człowieka zapisanym w Powszechnej Deklaracji: "Każdy człowiek ma prawo do swobodnego uczestniczenia w życiu kulturalnym swojej społeczności, do korzystania ze zdobyczy kultury, do uczestniczenia w postępie nauki i do korzystania z jej dobrodziejstw".

Inicjatywa jest całkowicie niekomercyjna, nie przynosi dochodów, nie wyświetlamy dla Was reklam - w imię dobra społecznego.

 

Śnieg

Śnieggatunek: obyczajowy
kraj: Bośnia i Hercegowina/Niemcy/Francja
reżyseria: Aida Begic
obsada: Zana Marjanovic, Sadzida Setic
rok produkcji: 2008
czas trwania: 100 minuty
język: polski lektor

Prezentowany na festiwalu w Cannes poetycki portret kobiet żyjących w powojennej Bośni.

Rok 1997, powojenna Bośnia. W wiosce Slavno żyje sześć kobiet, starzec, mały chłopiec oraz cztery dziewczynki. Ich mężowie, ojcowie i bracia zginęli prawdopodobnie z rąk wroga, choć ich ciał nigdy nie odnaleziono. Grupa ocalałych wiedzie bardzo ciężkie życie, motywowana przede wszystkim przez upartą i dzielną Almę (Zana Marjanović). Kiedy spada śnieg, Slavno zostaje kompletnie odcięte od świata, a życie jego mieszkańców znajduje się w niebezpieczeństwie. Aby ratować siebie i innych, Alma wystaje całymi dniami na opustoszałej drodze. Próbuje sprzedać warzywne i owocowe przetwory, z których słynęła niegdyś wioska. Kiedy sytuacja wydaje się beznadziejna, nieoczekiwanie zjawiają się dwaj biznesmeni. W zamian za opuszczenie domów oferują mieszkańcom Slavna pieniądze. Społeczność wioski musi zmierzyć się z dylematem – ratować się, czy pozostać w rodzinnych stronach.

„Śnieg” to kolejny po „Grbavicy” Jasmily Žbanić mocny głos kobiecego kina z byłej Jugosławii, mówiący o powojennej traumie, jaka stała się udziałem tych, którzy w wojnie bezpośrednio nie uczestniczyli – kobiet i dzieci. Tragedie wdów i sierot, których mężowie i ojcowie nigdy nie powrócili do domu, reżyserka „Śniegu” AIDA BEGIĆ ukazuje na przykładzie małej, zapomnianej przez świat wioski, w atmosferze magicznego realizmu. „Pomysł na film przyszedł mi do głowy podczas rozmowy z reżyserem Farukiem Sabanovicem, z którym rozmawialiśmy o naszych marzeniach dotyczących Bośni i zastanawialiśmy się, czy w ogóle mamy jakiekolwiek. Wierzymy w nasz kraj i w to, że ludzie tutaj są wyjątkowi. W czasie wojny doświadczyli potwornych rzeczy, pomimo tego zdołali pozostać ludźmi.” – opowiada Begić, dla której „Śnieg” jest fabularnym debiutem.

Aida Begić jest absolwentką reżyserii teatralnej i filmowej w Akademii Sztuk Scenicznych w rodzinnym Sarajewie. Jej dyplomowy film „Pierwsze śmiertelne doświadczenie” (1999) otrzymał nagrodę dla najlepszego filmu krótkometrażowego festiwalu filmowego Ourense.

Premiera „Śniegu”, oficjalnego kandydata Bośni i Hercegowiny do Oscara, odbyła się na festiwalu w Cannes, gdzie film zdobył nagrodę Grand Prix w ramach programu Semaine de la Critique. Obraz Begić stał się jednym z festiwalowych objawień sezonu przywożąc nagrody m.in. z teherańskiego MFF Fajr i greckich Salonik.