produkcja: RFN
gatunek: Polityczny, Dokumentalizowany
reżyseria: Beate Mainka-Jellinghaus, Bernhard Sinkel
scenariusz: Edgar Reitz, Bernhard Sinkel
czas trwania: 118 minut

Powstały pod koniec w 1978 roku film oddaje stan świadomości społecznej i politycznej w Niemczech, które stały się areną tragicznych wydarzeń: członkowie RAF-u – chcąc wymusić na władzach uwolnienie przetrzymywanych w więzieniu Stammheim towarzyszy – przeprowadzili serię zamachów i porwań, mordując m.in. prokuratora generalnego RFN, dyrektora Dresdner Banku i przewodniczącego związku pracodawców, byłego SS-mana Hansa Martina Schleyera.

Dokument składa się z części stworzonych przez znakomite grono niemieckich pisarzy i reżyserów, w tym m.in. Heinricha Bölla, Volkera Schlöndorffa i Rainera Wernera Fassbindera. Esej tego ostatniego uważany jest za jego najbardziej skandalizujące i ekshibicjonistyczne dzieło powstałe w kontekście terroryzmu. Lęk i poczucie zagrożenia i klęski wywołane dramatycznymi wydarzeniami ukazane zostały poprzez fizjologię autora, godzącego się na niespotykany wcześniej w kinie akt gwałtu i okrucieństwa na samym sobie.

Baader-Meinhof Komplex
W sieci pojawiła się właśnie pierwsza zapowiedź filmu Uli Edela Baader-Meinhof Komplex – opartej na faktach opowieści o najsłynniejszej niemieckiej grupie partyzantki miejskiej Rote Armee Fraktion (Frakcja Czerwonej Armii).Za scenariusz i produkcję obrazu odpowiada współtwórca filmowego Pachnidła Bernd Eichinger. Role czołowych przywódców RAF twórcy powierzyli Martinie Gedeck, Moritzowi Bleibtreu oraz Johannie Wokalek. Film wejdzie do kin 18 września tego roku w 30 rocznicę tzw. „Niemieckiej Jesieni” która miała miejsce w 1977 r. i która była punktem kulminacyjnym wojny między państwem niemieckim a lewicowymi bojownikami.

Dowodzeni przez Andreasa Baadera i Ulrike Meinhof członkowie RAF od 1970 roku dokonywali w Niemczech zamachów bombowych i porwań wymierzonych w system imperialistyczny. Bojownicy RAF stali m.in. za zabójstwem prezesa Sądu Najwyższego RFN i ministra rządu Hesji, porwaniem przewodniczącego CDU Petera Lorenza, okupacją ambasady RFN w Sztokholmie. Aresztowani w połowie lat 70. główni przywódcy RAF, wg rządowej wersji, popełnili w więzieniu samobójstwo używając w tym celu m.in. przemyconej z zewnątrz broni. Do dziś nie ustają spekulacje,czy za ich śmiercią nie stały siły specjalne.