kraj: Francja/Niemcy
reżyseria: Olivier Assayas
rok produkcji: 2010
czas trwania: 159 minuty
język: polski lektor

Początek lat 70. Ilich Ramírez Sánchez, młody marksista i rewolucjonista wyszkolony przez Ludowy Front Wyzwolenia Palestyny, zaczyna działalność. Międzynarodowy rozgłos i sławę zyskuje w 1975 roku, kiedy nieznani zleceniodawcy zlecają mu poprzez palestyńskiego terrorystę Wadiego Haddada przeprowadzenie zamachu na siedzibę OPEC w Wiedniu i uprowadzenie przebywających tam ministrów. Wystylizowany na Che Guevarę Carlos, na czele 5-osobwej grupy bojowników, atakuje budynek organizacji i bierze zakładników. Giną 3 osoby. Tajemniczy terrorysta trafia na pierwsze strony gazet.

Z biegiem lat wypełnia kolejne misje. Współpracuje z wywiadem syryjskim i rządami krajów komunistycznych. Po upadku Muru Berlińskiego jego popularność zaczyna spadać. Staje się persona non grata w przychylnych mu dotychczas krajach bloku wschodniego. Znajduje schronienie w Sudanie, skąd w 1994 zostaje porwany i przewieziony do Francji.

Odsiadujący dziś we Francji wyrok dożywotniego więzienia Ilich Ramírez Sánchez urodził się w Wenezueli. Imię, na cześć radzieckiego wodza, nadał mu ojciec, zagorzały komunista, który braci Ilicha nazwał Lenin i Vladimir. Młody Sánchez wstąpił do narodowej partii komunistycznej i po ukończeniu liceum w Londynie trafił na studia do Moskwy. Stamtąd wyruszył do Bejrutu, gdzie w 1970 przyłączył się do Ludowego Frontu Wyzwolenia Palestyny. Pod okiem specjalistów szkolił się w przeprowadzaniu zamachów bombowych, morderstw na zlecenie i porwań.

Od tego momentu losy Sáncheza śledzi wyprodukowany dla CANAL+ „Carlos”. Reżyserię powierzono OLIVIEROWI ASSAYASOWI, niegdyś krytykowi filmowemu publikującemu w „Cahiers du cinéma”, dziś znanemu i szanowanemu reżyserowi i scenarzyście. Assayas jest częstym bywalcem i jednym z ulubieńców Cannes. Jego trzy kolejne filmy – „Ścieżki uczuć” (2000), „Demonlover” (2002) i „Czysta” (2004) – były tam pokazywane w ramach Konkursu Głównego. Jak przyznaje sam Assayas, inspirację znajduje w filmach klasy B, a także w energii punk rocka oraz gatunkowym kinie azjatyckim.