Kraj: Norwegia
Reżyseria: Hans Petter Moland
Gatunek: Film obyczajowy
Rok produkcji: 2006
Czas trwania: 126 minuty
Język: Polski lektor

Romans nauczyciela historii z lekarką na stażu jako metafora mezaliansu norweskiej inteligencji z komunistycznymi działaczami nawołującymi do rewolucji.

Norwegia, koniec lat 60. Knut Pedersen (Kristoffer Joner) mieszka w małym miasteczku, jest nauczycielem historii, bez wielkich ambicji, ale i możliwości. Jego uporządkowane życie przedstawiciela klasy średniej zakłóca pojawienie się młodej lekarki Niny (Ane Dahl Torp). Zmysłowa Nina każe jednak mówić do siebie „towarzyszko” i w przeciwieństwie do Knuta ambicje ma bardzo wygórowane. Jest gorliwą maoistką, chce położyć kres wyzyskowi na świecie i – razem z innymi członkami komunistycznej partii AKP – poprowadzić Norwegów do ludowej rewolucji. Swoje radykalne poglądy głosi zresztą otwarcie, a po jakimś czasie zrywa z Knutem obawiając się, że może on być wrogiem klasowym. Knut, zafascynowany swoją kochanką, dołącza z wolna do partii i przejmuje proletariackie ideały.

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=iML7gUKGA-E[/youtube]

Historię romansu jednej z działaczek Partii AKP z przeciętnym nauczycielem z prowincji wymyślił Dag Solstad, wybitny norweski prozaik, znany m.in. z popularyzowania twórczości Witolda Gombrowicza w Skandynawii. Na wielki ekran przeniósł ją HANS PETTER ROLAND, reżyser nagradzany m.in. w San Sebastian za „Zero stopni w skali Kelvina” i w Mannheim za „Większość ludzi mieszka w Chinach”. Film, w którym główną rolę zagrał uwielbiany w Norwegii Kristoffer Joner, zdobył nagrodę za reżyserię na festiwalu w Montrealu, gdzie miał światową premierę. Podstawą filmu jest niezwykłe zjawisko w historii norweskiej polityki – Komunistyczna Partia Pracy AKP, do której należy m.in. filmowa Nina. Opierająca się na ideologii marksistowsko-leninowskiej partia AKP została powołana w 1973 roku, czyli mniej więcej wtedy, kiedy rozgrywa się akcja filmu Molanda. Działała aż do 2007 roku, kiedy przeobraziła się w Partię Czerwonych. Od początku istnienia wokół działalności partii narastały kontrowersje – głównie z powodu wspierania przez nią totalitarnych rządów w innych stronach świata, m.in. dyktatury Czerwonych Khmerów w Kambodży, czy reżimu Pol Pota. Dopiero w 2003 roku dwóch byłych przywódców AKP publicznie przeprosiło za prototalitarną politykę partii.