reżyser: Eric Black, Frauke Sandig
Niemcy/USA, 2011, 99 min.
język: polski lektor

Współcześni Majowie, potomkowie jednej z najbardziej rozwiniętych kultur prekolumbijskiej Ameryki, stanowią dziś najbiedniejszą, rolniczą warstwę społeczeństw Meksyku i Gwatemali. Prześladowani od czasów konkwisty, całkowicie odsunięci od władzy przez Kreolów, utracili właściwie swoją społeczną i kulturową tożsamość.

W ostatnim czasie poszukują utraconej świetności, kultywują dawne wierzenia i zwyczaje, szukają ekonomicznej niezależności, występując przeciwko nowoczesnym, kapitalistycznym strukturom społecznym. Spektakularnym wyrazem takiej postawy jest Ruch Zapatystów.

Film podejmuje trudne zadanie zrekapitulowania losów współczesnych Majów w dwóch największych skupiskach pierwotnych ludów Mezoameryki – w meksykańskim okręgu Chiapas i Gwatemali. Kilkoro bohaterów, zaangażowanych w różne formy renesansu kulturowego Majów oraz oporu wobec ekonomicznych i etnicznych prześladowań ludu relacjonuje swoje dawne, osobiste tragedie związane z pochodzeniem oraz opowiada o perspektywach, jakie otwierają się obecnie przed Majami.

Są wśród nich obrońcy trzebionych lasów deszczowych, szamani, tradycyjni uzdrowiciele, działacze społeczni walczący z wielką zagraniczną odkrywkową kopalnią złota zatruwającą środowisko i powodującą choroby u dzieci, hodowcy niemodyfikowanej genetycznie kukurydzy próbujący konkurować z tanią kukurydzą, sprowadzaną ze Stanów Zjednoczonych, astrolodzy zwiastujący zbliżający się razem z końcem ery w kalendarzu Majów koniec świata. Wszyscy odnoszą się do dawnej filozofii Majów, stojącej w jawnej opozycji wobec dzisiejszego światopoglądu zachodniej cywilizacji technicznej. Postulują ścisły kontakt z naturą, przesunięcie czynników ekonomicznych na dalszy plan i restytucję duchowego wymiaru życia, uważając dawne wierzenia swojego ludu za remedium na problemy współczesnego świata.

Film był pokazywany na IDFA 2011, DOK Leipzig 2011 i PLANETE+ DOC 2012. Przejmujące wizualnie fragmenty filmu z czytanym w tle w języku Majów poematem Popol Vuh o powstaniu kosmosu i człowieka przydają ich apokaliptycznym przepowiedniom niepokojącego echa.