kraj: Niemcy
reżyseria: Renate Bernhard, Sigrid Dethloff
rok produkcji: 2008
czas trwania: 52 minuty
język: polski lektor

Klitoridektomia polega na częściowym lub całkowitym usunięcie łechtaczki, a czasem również warg sromowych mniejszych. Ten rytuał jest praktykowany w afrykańskim buszu od 4 000 lat. Powody? Względy religijne lub estetyczne.

W warunkach nie spełniających koniecznego minimum zasad sterylności dokonuje się obrzezania każdej młodej mieszkanki plemienia. Narzędzie do jej przeprowadzenia? Kawałek ułamanego szkła bądź brzytwa. Środki przeciwbólowe lub znieczulające? Brak. Cierpienie towarzyszy tu każdej kobiecie przez całe życie niemal od chwili urodzenia – obrzezania dokonuje się często już u kilkutygodniowych dziewczynek. Przejmujący ból pojawia się później zawsze podczas oddawania moczu, menstruacji, stosunku seksualnego, porodu. Kto najzacieklej broni tej tradycji? O dziwo – kobiety. Mężczyźni nie mają w tej kwestii nic do powiedzenia.

Sam akt obrzezania jest celebrowany przez współmieszkańców plemienia jako wielkie święto. Dziewczynkę przebiera się w specjalną szatę i obdarowuje prezentami. Okazuje się, że aktów obrzezania kobiet dokonuje się w blisko 30 krajach Afryki. W przeciwieństwie do obrzezania mężczyzn klitoridektomia jest uznawana przez wiele środowisk i organizacji za pogwałcenie praw człowieka. Tytuł dokumentu pochodzi od somalijskiej pieśniarki Hibo, która obrzezana jako dziecko, śpiewa o bólu afrykańskich kobiet, które cierpią, choć same zadają sobie to cierpienie. I ani myślą przerywać tego piekła.