Kraj: Polska
Rok produkcji: 1989
Reżyseria: Maria Zmarz-Koczanowicz
Czas trwania: 30 minuty

Fenomen Pomarańczowej Alternatywy z Wrocławia: Historia narodzin ruchu i jego współczesne oblicze. Pomarańczowa Alternatywa – pierwotnie grupa, a później ruch happeningowy, z korzeniami we Wrocławiu ale działający w paru miastach Polski głównie w latach 80., nawiązujący do tradycji holenderskich provosów i Partii Krasnoludków. Choć wiele z symboliki PA (kolor pomarańczowy, krasnoludki) zostało zapożyczone z ruchu Provo, działającego w latach sześćdziesiątych, to większość badaczy[kto?] tematu uznaje jednak Pomarańczową Alternatywę za ruch oryginalny i twórczy.

Nazwa nawiązywała do powszechnego wówczas upolityczniania życia i dekorowania publicznych pomieszczeń i ulic miast czerwonymi flagami i draperiami. PA proponowała alternatywę – pomarańczową. Oprócz rodzimego Wrocławia Pomarańczowa Alternatywa była najbardziej aktywna w Łodzi i Warszawie oraz w Lublinie. W innych krajach powstały także podobne organizacje, które się na niej wzorowały, m.in. w Czechosłowacji i na Węgrzech.

Film Marii Zmarz-Koczanowicz przedstawia fenomen Pomarańczowej Alternatywy. Poznamy historię narodzin ruchu oraz jego współczesne oblicze. Pomarańczowa Alternatywa powstała we Wrocławiu, z inicjatywy Waldemara Frydrycha „Majora”, podczas strajku studenckiego w październiku 1981 roku. Jego uczestnicy wydawali wówczas gazetkę „Pomarańczowa Alternatywa”. Największy rozgłos zyskały jednak uliczne happeningi organizowane przez grupę w latach 1987-88, takie jak: Wigilia Wielkiej Rewolucji Październikowej, Referendum, Święty Mikołaj, Dzień tajniaka, Dzień Kobiet, Rewolucja krasnali. Odnosiły się do polskiej rzeczywistości, a ich tematem były głównie oficjalne wydarzenia polityczne, obchody rocznicowe i święta państwowe. Happeningi ośmieszały system polityczny i poprzez parodię wykazały jego absurdalność.