reżyseria: Jean-Luc Godard
rok produkcji: 1962
czas trwania: 80 minuty
język: Polski lektor

Młoda kobieta Nana porzuca męża i dziecko, pracuje jako sprzedawczyni płyt i okazjonalnie dorabia jako prostytutka. Pogrążając się coraz głębiej w tym środowisku, Nana uświadamia sobie, że życie jest, w mniejszym niż sądziła stopniu, z góry zaprogramowane. Zakochuje się, ale zanim weźmie swe losy we własne ręce, zostaje zastrzelona podczas kłótni między sutenerami…

Jean-Luc Godard zrywa tu całkowicie ze sposobem filmowej narracji. Eseistyczna konstrukcja z zaznaczonymi napisami i śródtytułami tworzy dystans, udziwnione obrazy oraz wykorzystanie dźwięku zmusza do refleksji…

Godard zastosował tu manierę nazwaną przez siebie théatre-verité (w przeciwieństwie do cinéma-verité), co miało oznaczać nie tylko wzorowaną na Brechcie teatralność konstrukcji, ale i sposobu filmowania, w długich sekwencjach przy statycznej kamerze, z wyeliminowaniem montażu, co zdaniem twórcy miało służyć bardziej obiektywnemu i pełnemu uchwyceniu prawdy. Film, jak każde dzieło Godarda, miał swych entuzjastów i przeciwników i wywołał ożywioną dyskusję.

Został jednak oficjalnie doceniony i otrzymał Nagrodę Specjalną Jury oraz nagrodę krytyki włoskiej na festiwalu w Wenecji ’62 a także nagrodę krytyki NRF dla najlepszego filmu zagranicznego sezonu 1962/63.