Manifest

Naszym celem jest zapewnienie dostępu do ciekawych oraz unikatowych filmów wszystkim zainteresowanym. Strona ma charakter niekomercyjny i nie pobieramy od nikogo żadnych opłat. Wychodzimy naprzeciw zapotrzebowaniom, ponieważ obecnie panuje deficyt stron internetowych z ciekawymi filmami.

Mimo likwidacji Urzędu Kontroli Publikacji i Widowisk w 1989 roku w Polsce nadal dochodzi do ograniczania swobód obywatelskich w zakresie wolności wyrażania poglądów i twórczości artystycznej. Zmieniła się forma: miejsce oficjalnej cenzury prewencyjnej zajęła nieoficjalna cenzura represyjna, posługująca się naciskiem ekonomicznym, prawnym lub administracyjnym do tłumienia, zatrzymywania eliminowania tych dzieł sztuki i wypowiedzi, które nie są zgodne z ideologią polityczną, normami obyczajowymi, doktrynami religijnymi bądź polityką korporacyjną.

Korzystamy z wolności korzystania z dóbr kultury, które są prawem człowieka zapisanym w Powszechnej Deklaracji: "Każdy człowiek ma prawo do swobodnego uczestniczenia w życiu kulturalnym swojej społeczności, do korzystania ze zdobyczy kultury, do uczestniczenia w postępie nauki i do korzystania z jej dobrodziejstw".

Inicjatywa jest całkowicie niekomercyjna, nie przynosi dochodów, nie wyświetlamy dla Was reklam - w imię dobra społecznego.

 

Afrykańskie prostytutki

afrykanskie_prostytutkikraj: Francja
rok produkcji: 2006
czas trwania: 81 minuty
reżyseria: Olivier Enogo, Romaric Atchourou
język: polski lektor

Dwaj dziennikarze ukazują kulisy prostytucji Afrykanek w krajach zachodnich.

Olivier Enogo i Romaric Atchourou to dwaj dziennikarze o francusko-kameruńskim pochodzeniu, którzy tropią przestępców, handlujących kobietami z krajów afrykańskich. Część czarnoskórych prostytutek to dzieci, które zostały sprzedane gangom przez własnych rodziców, nie mających pieniędzy na życie. Inne zostają do prostytucji zmuszane, bo stanowią egzotyczną ciekawostkę dla mężczyzn z Zachodu. Historii jest tyle, ile poszkodowanych kobiet.

Dziennikarskie dochodzenie Enogo i Atchourou trwało rok. W efekcie powstał film, zawierający liczne wywiady z ofiarami gangów – kobietami o słabej kondycji psychicznej i fizycznej, z ich rodzinami, członkami licznych stowarzyszeń, a także przedstawicielami państwowych instytucji w Afryce i Francji. Wśród rozmówców dziennikarzy znaleźli się m.in. reprezentanci Ministerstw Spraw Zagranicznych i lokalnej policji.

Może zainteresują Cię jeszcze te filmy?