kraj: USA
rok produkcji: 2011
czas trwania: 89 minuty
język: polski lektor

Dokument o asymilacji kulturowej Indian i ich walce z białymi o prawa człowieka.

Koncepcja szkół z internatem dla Indian narodziła się w już 19 wieku. Chodziło o to, żeby oderwać dzieci od rodzin i środowiska plemiennego w celu przyspieszenia asymilacji kulturowej. Nabór odbywał się przymusowo, a policja organizowała łapanki. W szkole kładło się nacisk na umiejętność czytania, pisania i robótki ręczne. To były w zasadzie szkoły zawodowe, gdyż Indianie mieli pracować fizycznie jako rolnicy, murarze czy stolarze. „Białe społeczeństwo” nie przewidziało dla nich miejsca w gronie nauczycieli czy prawników. Ze szkół Indianie trafiali prosto do więzień i zakładów poprawczych. Nikt ich nie zatrudniał, więc kradli, popadali w nałogi i żyli w slumsach na skraju nędzy. Coraz częściej zdarzały się morderstwa popełniane przez białych na tle rasistowskim.
Czytaj dalej »

kraj: Polska
reżyseria: Ireneusz Dobrowolski
rok produkcji: 2010
czas trwania: 1 godz. 25 min.

Bohaterką dokumentu Ireneusza Dobrowolskiego jest ocalała z obozu zagłady Auschwitz wybitna pianistka Stella Czajkowska, która po wojnie zamieszkała w Szwecji. Przez całe życie Stelli towarzyszył szczęśliwy przypadek. Jej losy są punktem wyjścia do refleksji nad rolą przypadku, szczęścia, zbiegów okoliczności w przebiegu zdarzeń, które determinują życie człowieka.

Stella Czajkowska urodziła się w 1924 roku w Polsce w rodzinie żydowskiej. Bohaterka wspomina dzieciństwo spędzone w Wolnym Mieście Gdańsku, gdzie uczęszczała do niemieckiego konserwatorium i polskiej szkoły. Stella Czajkowska opowiada, że zakochana wówczas w muzyce, nie dostrzegała rozwijającego się nazizmu. W czasie wojny wraz z rodziną trafiła do getta w Łodzi. W sierpniu 1944 roku po jego likwidacji została przetransportowana do Auschwitz. Prosto z rampy trafiła do komory gazowej. Prawdopodobnie chwilowy brak cyklonu B sprawił, że przeżyła. Po wyzwoleniu ukończyła aspiranturę w klasie fortepianu prof. Ekiera w warszawskim konserwatorium i wyjechała do Szwecji. W Goeteborgu Stella Czajkowska została profesorem uniwersytetu, a w całej Szwecji wygłaszała wykłady na temat Holokaustu, często połączone z recitalami. W jednym z takich spotkań uczestniczył Szwed Anders Hoegstroem, skazany później przez sąd w Krakowie za nakłanianie do kradzieży napisu „Arbeit macht frei” z obozu Auschwitz. Ten wątek jest także obecny w dokumencie.
Czytaj dalej »

kraj: Francja
rok produkcji: 2010
język: polski lektor

Przy 42 Avenue Foch, jednej z najdroższych ulic Paryża stoi pięciopiętrowa rezydencja z własną dyskoteką, salonem fryzjerskim, spa i różową jadalnią. Jeszcze do niedawna mieszkał tu najstarszy syn autokratycznego prezydenta Gwinei Równikowej. Dzisiaj dom stoi zaplombowany przez policję – jest osobliwym świadectwem wielkiej korupcyjnej afery.

W maju 2007 roku trzy organizacje antykorupcyjne wniosły po pierwszy w historii pozew przeciwko przywódcom trzech afrykańskich krajów Gabonu, Konga i Gwinei Równikowej. Niezbite dowody wskazywały na szereg nadużyć finansowych, jakich się dopuścili, sprzeniewierzając państwowe pieniądze zarabiane na handlu surowcami naturalnymi. Gdy sprawę zaczęły nagłaśniać media, trudno było uniknąć pytań o ich szczególną relację z biznesmenami z Francji – niegdysiejszego głównego kolonizatora Afryki. Zwłaszcza, że francuski majątek zniesławionych prezydentów i ich rodzin wyceniono na ponad 160 milionów euro. „Kradzione tuczy” to historia o wielkim finansowym skandalu oraz nierównej walce z korupcyjnym systemem, który także w Europie znalazł wpływowych sprzymierzeńców.
Czytaj dalej »

kraj: Niemcy
rok produkcji: 2003
czas trwania: 52 min
język:: polski lektor

Marzenie o demokratycznym socjalizmie w Chile skończyło się 11 września 1973 roku wraz ze śmiercią Salvadora Allende. Prezydent rządził krajem pomimo zwątpienia w siebie samego i krytyki, a nawet zapowiedział publicznie swoje samobójstwo.

„Był romantykiem skazanym na śmierć” – to słowa radzieckiego generała Leonowa o socjalistycznym prezydencie Chile, wybranym w wolnych wyborach. Twórcy dokumentu i Leonow odkrywają jedną z ostatnich tajemnic zza kulis Zimnej Wojny: ZSRR pozwolił na upadek Salvadora Allende’a, ponieważ władza nie wierzyła w jego pokojową rewolucję. Sekretne porozumienie z Breżniewem dotyczące transportu broni miało zapewnić Allende’owi lojalność niezadowolonej armii wiernej generałowi Augusto Pinochetowi. Lecz gdy sowieckie statki, załadowane bronią płynęły do Chile w sierpniu 1973 roku, Breżniew nagle wydał rozkaz zatrzymania transportu i tym samym podarował prezent przeciwnikom Allende’a. Krótko mówiąc, Augusto Pinochet zdradził. Dopiero dwa dni przed planowanym dniem przeprowadzenia zamachu stanu zmienił strony. Jego twierdzenie, że planował i przeprowadził operację zamachu stanu używając swoich wpływów jest całkowicie zmyślone.
Czytaj dalej »

kraj: USA
rok produkcji: 2004
reżyseria: Michael Kirk
czas trwania: 60 minut
język: polski lektor

„Ja pracuję na stojąco osiem albo dziesięć godzin dziennie. Dlaczego więźniowie mają stać tylko cztery?” – ta słynna odpowiedź na zarzuty stosowania w amerykańskich więzieniach tortur wobec irackich jeńców padła z ust „największego twardziela w Białym Domu”, Donalda Rumsfelda.

Taki przydomek sekretarz obrony w amerykańskim rządzie zyskał po obaleniu reżimu Talibów przez wojska USA. Wojna w Afganistanie nie tylko przysporzyła mu popularności, ale przede wszystkim uczyniła go jednym z najbardziej wpływowych ludzi w światowym przemyśle wojennym. Bo wojna to ulubiona polityczna strategia Rumsfelda. „Nie zawahamy się działać samodzielnie i korzystać z prawa do samoobrony w sposób zapobiegawczy” – deklarował szef Pentagonu, przedstawiając strategię bezpieczeństwa państwa. Szkolni przyjaciele Dona Rumsfelda tj. George Bush Jr. nazywają go konserwatystą nie wojującym, politykiem staroświeckim, ale patrzącym w przyszłość, który ambicje przekłada na realia. Przeciwnicy uważają go za niezrównoważonego kowboja, który gotów jest wystrzelać wszystkich podejrzanych przed rozpoczęciem procesu.
Czytaj dalej »

reżyser: Julia Bacha
kraj: USA
rok produkcji: 2009
czas trwania: 70 minuty
język: polskie napisy (w filmie)

Budrus to palestyńska wioska położona w odległości 31 kilometrów na północny zachód od Ramallah. Zamieszkuje ją zaledwie półtora tysiąca osób. W 2003 roku Budrus znalazł się w centrum uwagi całego świata za sprawą decyzji rządu izraelskiego, w myśl której wkrótce miała się rozpocząć budowa muru, anektującego połowę wioski. Pomysłowi sprzeciwili się mieszkańcy miejscowości. Mur, który ma zostać wzniesiony na ziemi, polach i plantacjach, może ich pozbawić środków do życia. Wydarzenia te śledzi od ponad pięciu lat Julia Bacha. W swoim filmie skupia się na postaciach lokalnego działacza Ayeda Morrara i jego 15-letniej córki, Iltezam. To ich oczami oglądamy wszystkie sytuacje. Udało im się zaangażować w protest nie tylko rywalizujące ze sobą organizacje palestyńskie Hamas i Fatah, ale także namówić do udziału w pokojowych akcjach protestacyjnych setki obywateli izraelskich oraz członków międzynarodowego ruchu na rzecz pokoju. Na te pokojowe manifestacje izraelscy żołnierze reagują jednak kulami.
Czytaj dalej »

Izrael, USA, Francja, 2011, 84’
reżyser: Ruthie Shatz, Adi Barash
język: polski lektor

Bohater tego bardzo gorzkiego i niewygodnego filmu jest kolaborantem: Palestyńczykiem z Hebronu, który przeszedł na stronę wroga. Przez dwadzieścia lat, jako informator izraelskich służb specjalnych donosił na swoich rodaków. Po dekonspiracji i dramatycznej ucieczce do Izraela, liczył na rozpoczęcie nowego życia, ale okazało się, że ludzie, którym przez tyle lat dostarczał informacji, wcale nie zamierzają mu pomóc. Wyklęty przez Palestyńczyków i pozostawiony samemu sobie jako obywatel drugiej kategorii w obcym kraju, próbuje za wszelką cenę utrzymać jedyne, co mu pozostało – rodzinę.

Tyle, że bez dokumentów (opiekunowie z wywiadu od lat zwodzą go obietnicami legalizacji pobytu) i legalnej pracy jest to praktycznie nierealne. Co więcej, nad rodziną kolaboranta nieustannie wisi widmo deportacji na tereny kontrolowane przez Hamas – co de facto oznacza dla Ibrahima wyrok śmierci. Tymczasem jego synami za sprawą powtarzających się wykroczeń zaczyna się interesować policja. On sam świadomie podjął decyzję o współpracy z okupantem, nie chcąc skazywać rodziny na los męczenników intifady. Ale nadzieja na lepsze jutro okazuje się mirażem. Czara goryczy przepełnia się, kiedy izraelscy agenci próbują zwerbować do współpracy jednego z synów Ibrahima…
Czytaj dalej »

Hiszpania, 2006, 56 min.
język: polski lektor

Pamięć o bombardowaniu Guerniki długo żyła wśród ludzi jedynie za sprawą słynnego obrazu Pabla Picassa. Przez blisko 40 lat frankistowski reżim zaprzeczał bowiem prawdzie o wojennej zbrodni w bezbronnym mieście.

Guernica lub Gernika, jak nazywają ją sami Baskowie, to miasto o wielusetletniej tradycji. W 1937 roku zamieszkiwało je pięć tysięcy ludzi oraz uchodźcy uciekający przed terrorem wojsk generała Franco. 26 kwietnia tamtego roku samoloty z niesławnego niemieckiego Legionu Condor, wspierające frankistów w wojnie przeciw republikańskiemu rządowi, zbombardowały miasto, nie posiadające żadnej obrony przeciwlotniczej. Bomby i szalejące pożary doszczętnie zniszczyły ponad 70% zabudowań. Ta demonstracja siły i bezwzględności niemieckiego lotnictwa była pierwszym przypadkiem powietrznego ataku na bezbronne miasto, i jest dziś uznawana za zbrodnię przeciw ludzkości.
Czytaj dalej »

Kraj: Polska
Rok produkcji: 2006
Czas trwania: 21 minut
Język: polski lektor

Futbol jest narodowym sportem mieszkańców Gazy i Zachodniego Brzegu Jordanu. Dla Palestyńczyków gra w piłkę pod flagą nieuznawanego państwa to jeden z etapów walki o niepodległość. Walki, która trwa już kilkadziesiąt lat. Według danych organizacji obrony praw człowieka w czasie ostatniej, trwającej od września 2000 roku intifady zginęło 130 palestyńskich sportowców.
Czytaj dalej »

Kanada, 2010, 52 min.
reżyser: Barry Stevens
język: polski lektor

„Porównajmy to z piłką nożną – sędzia nigdy nie ma fanów”- mówi o swojej pracy Luis Moreno-Ocampo. Do niełatwych zadań argentyńskiego prawnika należy pociąganie do odpowiedzialności największych zbrodniarzy świata. Jest prokuratorem głównym Międzynarodowego Trybunału Karnego.

60-letni dziś Moreno-Ocampo zasłynął sukcesami przy głośnych międzynarodowych sprawach karnych takich jak, ekstradycja byłego SS-mana Ericha Priebke czy proces funkcjonariuszy tajnych służb Chile z czasów dyktatury Pinocheta. Jako oskarżyciel oficerów należących do niesławnej argentyńskiej junty uczestniczył w pierwszym od czasów powołania Międzynarodowego Trybunału Karnego w Norymbergi procesie wojskowych przywódców państwa. Gdy w 2003 roku wybrano go na stanowisko prokuratora głównego, słusznie wydawał się właściwym człowiekiem na właściwym miejscu.
Czytaj dalej »

gatunek: Dramat, Wojenny
rok produkcji: 2001
kraj: USA
reżyseria: Tim Blake Nelson
czas trwania: 1 godz. 48 min.

Akcja filmu dzieje się podczas II wojny światowej w obozie zagłady w Oświęcimiu. Jego bohaterami są Żydzi należący do jednej z grup sonderkomando, której zadaniem była praca w krematoriach i wyręczanie Niemców przy wielu „pracach” mających na celu masowe unicestwianie więźniów. W zamian za zabijanie swoich towarzyszy Niemcy zapewniali Żydom cztery miesiące lepszego życia. Jedzenie, papierosy, alkohol, tyle wystarczyło, żeby znaleźć chętnych do pomocy przy najbardziej niewdzięcznych zajęciach.

Kilku Żydów z sonderkomando ma nadzieję wymknąć się śmierci. Starają się pracować jak najlepiej, aby Niemcy nie zgładzili ich po kilku miesiącach, jak wielu innych przed nimi. Jesteśmy najlepszym sonderkomandem, po co nas zabijać – powtarzają. Jednocześnie Żydzi planują zorganizowanie masowego buntu w obozie, przy pomocy gromadzonego nielegalnie prochu. Pewnego dnia wśród masy zagazowanych ludzi, znajdują kilkunastoletnia żydowską dziewczynkę, której jakimś cudem udało się przeżyć. W obawie, że zostanie spalona żywcem, więźniowie postanawiają za wszelka cenę ją uratować. W całą sprawę wtajemniczają obozowego lekarza, Miklosa Nyiszli, współpracującego z doktorem Mengele. Późniejsze wspomnienia doktora Nyiszli, węgierskiego Żyda, stały się pretekstem do opowiedzenia całej historii i na nich oparto scenariusz filmu.
Czytaj dalej »

Film dokumentalny
Produkcja: Polska
Rok produkcji: 1998
Czas trwania: 57 min.

W jednym z wiedeńskich antykwariatów w 1987 roku znaleziono kilkaset kolorowych slajdów z czasów II wojny światowej. Okazało się, że na slajdach utrwalono sceny z życia łódzkiego getta. Wykonał je – a były to pierwsze tego rodzaju prace w dziejach fotografii – Walter Genewein, obywatel austriacki w służbie niemieckiej machiny wojennej.

Genewein był księgowym. Przez cały czas istnienia getta tak wytrwale pracował nad systemem księgowania, że na koniec awansował na stanowisko głównego księgowego w Zarządzie Getta. Niezwykle skrupulatnie zapisywano tam wszystko: tysiące wyprodukowanych przez łódzkich Żydów warkoczy słomianych, szczotek, kurtek, spodni, majtek, biustonoszy, gorsetów; tysiące zmarłych na gruźlicę, choroby serca, z niedożywienia; tysiące Żydów przywiezionych do getta spoza Łodzi; tysiące wywiezionych do Chełmna na śmierć.
Czytaj dalej »

kraj: Kanada
reżyseria: Raymonde Provencher
rok produkcji: 2010
czas trwania: 52 min
język: polski lektor

Dziewczęta miały mundury i broń. Walczyły na wojnie, której nie były w stanie zrozumieć. Nikt nie pytał, czy chcą zabijać – Grace, Milly i Lucy zostały porwane i siłą wcielone do ugandyjskiej armii powstańczej. Niesławna Armia Bożego Oporu to fanatyczna chrześcijańska organizacja paramilitarna, która od 25 lat terroryzuje Ugandę, dążąc do ustanowienia państwa teokratycznego. Do powszechnej praktyki rebeliantów należy uprowadzanie dzieci. W ciągu ostatnich dwóch dekad ponad 30 000 z nich zmuszono do udziału w walkach. Wiele z nich było dziewczynkami.

Grace, Milly i Lucy to jedne z wielu ofiar tego procederu. Uczone zabijania, a w przerwach między szkoleniami bite i gwałcone, po odzyskaniu wolności musiały na nowo uczyć się normalnie żyć. Aby pomóc setkom dziewcząt poradzić sobie z traumą, stworzyły specjalną grupę wsparcia. Dziś potrafią wreszcie mówić o bolesnej przeszłości, jaka wciąż jest udziałem niezliczonych ugandyjskich dzieci.
Czytaj dalej »

Polecamy krótkie wywiady z Ewą Jasiewicz – autorką książki “Podpalić Gazę”, w których opowiada o m.in swoich inspiracjach, codziennym życiu w Strefie Gazy oraz na okupowanym Zachodnim Brzegu.

Ewa Jasiewicz (ur. w 1978 roku w Londynie) – brytyjska dziennikarka polskiego pochodzenia, działaczka na rzecz obrony praw człowieka. Ewa Jasiewicz urodziła się w rodzinie polskich emigrantów z armii Andersa. Ukończyła antropologię w Goldsmith College, obecnie zajmuje się działalnością społeczną i dziennikarstwem, jako wolny strzelec. Była jedną z nielicznych zachodnich dziennikarek obecnych w Strefie Gazy podczas izraelskiego ataku na przełomie lat 2008 i 2009, znanego pod nazwą „Płynny ołów”. Jej reportaże z Iraku i Palestyny ukazywały się m.in. w Guardianie, The Daily Telegraph, The Independent i Le Monde Diplomatique. Brała udział w konwoju do Strefy Gazy z pomocą humanitarną zaatakowanym 31 maja 2010 r. przez izraelskich komandosów[2], w którym zginęło dziewięciu działaczy na rzecz obrony praw człowieka, a około 20 zostało rannych. Jest autorką książki „Podpalić Gazę”.
Czytaj dalej »

Reżyseria Frank Piasecki Poulsen
Czas trwania: 82 min.
Język: Polski lektor

Telefon komórkowy to niemal symbol naszych czasów, rzecz bez której nie ruszamy się z domu. Czy kupując nowy model zastanawiamy się gdzie został wyprodukowany, skąd pochodzi? Reżyser filmu „Krew w twoim telefonie” postanowił bliżej przyjrzeć się firmom zajmującym się telefonią komórkową i ujawnić widzom powiązania biznesu komórkowego z nielegalnym wydobyciem surowców w Kongo. „

Każda wykonana przez komórkę rozmowa nakręca zbrodniczy biznes, przysparzając dochodów nielegalnym kopalniom surowców mineralnych w Kongo. Ten kraj, który posiada tak olbrzymie i bogate złoża surowców mineralnych, od lat ogarnięty jest wojną, w której do tej pory zginęło już prawie 5 milionów ludzi, a 300tysięcy kobiet brutalnie zgwałcono.
Czytaj dalej »

Kanada/USA/Izrael/Liban/Palestyna, 2009, 89 min.
reżyser: David Ridgen, Nicolas Rossier
język: polski lektor

Rzadko kiedy zdarza się, że historyk żydowskiego pochodzenia wśród zwolenników ma arabskich terrorystów oraz neofaszystów. Nie powinno to jednak dziwić w odniesieniu do Normana Finkelsteina.

Amerykański historyk żydowskiego pochodzenia, Norman Finkelstein, to pewnie jedna z najbardziej kontrowersyjnych postaci świata współczesnej nauki. Jego rodzice przetrwali Holocaust (matka obóz w Majdanku, ojciec – w Oświęcimiu), ale dzięki swoim poglądom ma wielu zwolenników wśród neofaszystów i arabskich terrorystów. Finkelstein odcina się od tego typu kręgów i uważa wiązanie go z tymi środowiskami za nadużycie. Ale bez wątpienia jest dziś jednym z najbardziej radykalnych krytyków polityki Izraela i Stanów Zjednoczonych na Bliskim Wschodzie. Jego prace znane są również w Polsce – ukazały się polskie tłumaczenia „Przedsiębiorstwa Holokaust” (o nadmiernym eksploatowaniu przez Żydów tragedii swojego narodu) i „Wielkiej hucpy. O pozorowaniu antysemityzmu i fałszowaniu historii” (pokazującej kwestię antysemityzmu w kontekście konfliktu izraelsko-palestyńskiego). Swoją nową książkę pt. „This Time We Went Too Far” Finkelstein poświęcił izraelskiemu atakowi na Gazę w grudniu 2008 roku.
Czytaj dalej »

Niemcy, 2008, 90min
Reżyseria: Leon Geller, Marcus Vetter
Język: polski lektor

Jenin to jedno z miast Autonomii Palestyńskiej. 5 listopada 2005 roku izraelski żołnierz śmiertelnie rani 12-letniego Ahmeda Khatiba, który bawił się plastikowym karabinem. Rodzice Ahmeda zgadzają się na pobranie organów syna do przeszczepu. Wiedzą, że trafią one do izraelskich dzieci. Dwa lata po tragedii ojciec Ahmeda decyduje się na podróż po Izraelu, by poznać dzieci, które żyją dzięki jego synowi. Odwiedza Mohammada – beduińskiego chłopca na pustyni Negew, który otrzymał nerkę i uśmiecha się przez cały film, Samah – druzyjską nastolatkę na północy Izraela, która przed przeszczepem serca nie mogła opuszczać swojego pokoju i Menuhę – dziewczynkę z ortodoksyjnej żydowskiej rodziny w Jerozolimie, która otrzymała drugą nerkę Palestyńczyka.

Mocny i wzruszający dokument pokazujący ludzi, którzy nauczyli się żyć z codziennymi konfliktami, przemocą i którzy, mimo wszystko, nie stracili nadziei na pojednanie.
Czytaj dalej »

USA, 1982, 82 min.
reżyser: Kevin Rafferty, Jayne Loader, Pierce Rafferty
język: polski lektor

6 sierpnia 1945 roku nad Hiroszimą wyrósł atomowy grzyb. Przerażająca eksplozja wprowadziła świat w nową erę – erę atomową. „Atomic Cafe” to opowieść o wyścigu zbrojeń, mających na celu osiągnięcie nuklearnej supremacji nad światem.

Bezbronni żołnierze USA służą za króliki doświadczalne podczas próbnych detonacji na pustyni Nevada. Mroczna epoka makkartyzmu i polowań na czarownice, znajdująca kulminację w egzekucji podejrzanego o szpiegostwo małżeństwa Rosenbergów. Atomowa psychoza, podsycana przez ćwiczenia instruktażowe na wypadek nalotu bombowego… Twórcy filmu „Atomic Cafe” spoglądają wstecz na czasy, gdy po zakończeniu drugiej wojny światowej ludzkość szykowała się już na wybuch trzeciej, ostatecznej. Oto niekonwencjonalna podróż do czasów spędzonych w cieniu nuklearnej bomby.
Czytaj dalej »

Japonia, 2008, 53 min.
reżyser: Marc Petitjean
język: polski lektor

Doktor Shuntaro Hida miał 28 lat, kiedy na Hiroszimę spadła bomba atomowa. Przeżywszy tragedię, całe swoje życie poświęcił pomocy innym ocalałym. „Atomowe rany” to opowieść o osobistej misji charyzmatycznego lekarza i pytanie o lekcję, jakiej udzieliła ludzkości zagłada Hiroszimy.

Skutki napromieniowania, będącego efektem eksplozji bomby atomowej, odczuwane są w Japonii do dziś. Przez ponad trzydzieści lat władze USA starały się zatuszować prawdziwe ich rozmiary, aby dalszy rozwój broni atomowej nie napotykał sprzeciwu opinii publicznej. Jednocześnie dysponowały one gruntowną wiedzą – już w roku 1946 amerykańscy naukowcy stworzyli w Hiroszimie laboratorium ABCC, aby badać wpływ bomby na tysiącach ocalałych.Dokument „Atomowe rany” opowiada o tragicznych zdarzeniach sprzed ponad sześćdziesięciu lat i prywatnej misji doktora Hidy, zabiegającego o pomoc i zadośćuczynienie dla ofiar Hiroszimy.
Czytaj dalej »

Francja, 2011, 59 min.
reżyser: Marie-Monique Robin
język: polski lektor

„Wszystko, co jest niezbędne” – tak kilka dni po zamachach 11 września 2001 roku brzmiała odpowiedź amerykańskich władz na pytanie: Co zrobić, aby złapać winnych?

6 października 2001 roku USA i ich państwa sojusznicze zaatakowały Afganistan, jako państwo będące siedzibą Al-Kaidy – organizacji odpowiedzialnej za wrześniowe zamachy. W niewiele ponad miesiąc kraj rządzony dotychczas przez Talibów, którzy w porozumieniu z organizacjami terrorystycznymi szkolili zamachowców, został opanowany przez wojska koalicji antyterrorystycznej. Rozpoczęła się druga część wojny, czyli poszukiwania winnych, w tym szefa Al-Kaidy Osamy bin Ladena. Amerykańskie wojsko i wywiad zaczęły przewozić schwytanych terrorystów do specjalnych więzień. Wiosną 2004 roku popularny w USA program „60 Minutes” wyemitował szokujące nagranie z ośrodka w Abu Gharib, przedstawiające żołnierzy upokarzających tamtejszych więźniów. Wtedy świat po raz pierwszy dowiedział się o sytuacji arabskich jeńców. Od tamtego czasu rozpoczęła się dyskusja nad traktowaniem pojmanych terrorystów, co w obliczu hasła „wszystko, co niezbędne” nabrało nowego znaczenia. Poważnym uzupełnieniem tej dyskusji były opublikowane w 2010 roku przez demaskatorski portal WikiLeaks dokumenty wojskowe z Afganistanu, które przedstawiły m.in. szokującą prawdę o metodach przesłuchań amerykańskich śledczych.
Czytaj dalej »