Produkcja: Czechy, Francja, Niemcy
Reżyseria: Uli Edel
Rok produkcji: 2008
Czas trwania: 150 minut
Język: Polski lektor

Film na podstawie książki Stefa Austa (Der Baader-Meinhof Komplex, wyd. 1985), dziennikarza i byłego redaktora naczelnego Spiegel. Skrótowo przedstawia wydarzenia z lat 1967 do 1977, związane z powstaniem i działaniem terrorystycznego ugrupowania młodych osób o poglądach lewicowych: Rote Armee Fraktion – Frakcja Czerwonej Armii, działającego w Niemczech.

Akcja filmu obejmuje okres od przypadkowego zastrzelenia przez policję studenta w trakcie pacyfistycznej manifestacji aż po samobójstwo trzech przywódców RAFu w więzieniu w Stammheim oraz zamordowania uprowadzonego przez RAF przemysłowca Hansa-Martina Schleyera.

Film ukazuje narastające w Niemczech lat 70. protesty młodego pokolenia przeciwko wojnom, wyzyskowi, hegemonii USA. Młodzi ludzie o początkowo pacyfistycznym nastawieniu powoli znajdują usprawiedliwienie dla zastosowania przemocy, by zwrócić na siebie uwagę świata i dać tym samym świadectwo sprzeciwu. Nieformalnymi przywódcami stają się Andreas Baader oraz dziennikarka, matka dwójki dzieci, Ulrike Meinhof (stąd inne określenie pierwszego pokolenia RAFu – Grupa Baader-Meinhof). Czytaj dalej »

reżyseria: Ken Loach
produkcja: Wielka Brytania
obsada: Frances McDormand, Brian Cox, Brad Dourif
scenariusz Jim Allen
rok produkcji: 1990
czas trwania: 106 minut
język: polskie napisy

Oparty na autentycznych wydarzeniach film przedstawia konflikty pomiędzy irlandzkim ruchem niepodległościowym i brytyjskim wymiarem sprawiedliwości. Amerykański działacz Paul Sullivan (Brad Dourif) i jego narzeczona Ingrid Jessner (McDormand) przybywają do Belfastu, aby znaleźć dowody łamania praw człowieka przez brytyjskie siły bezpieczeństwa.

Gdy Paul zostaje zamordowany w tajemniczych okolicznościach , władze podają, że był on związany z Irlandzką Armią Republikańską. Ingrid razem z brytyjskim policjantem Paulem Kerriganem (Cox) starają się odkryć prawdę, która wiedzie ich wprost do rządowej konspiracyjnej działalności na najwyższym szczeblu. Życie Ingrid i Paula wisi na włosku – za bardzo zbliżyli się do ujawnienia jednego z najbardziej szokujących skandali. Muszą zdecydować, czy zaryzykować wszystko, a przede wszystkim własne życie w imię prawdy?
Czytaj dalej »

czas trwania: 28 minut
język: polskie napisy

Film nakręcony przez uczestników trwającej już 3 miesiące, choć uśmierconej przez media po kilku dniach, społecznej rewolty w Grecji. U podstaw jej wybuchu leżą przyczyny historyczne oraz nędza życia codziennego w późnym kapitalizmie: ekstremalna prywatyzacja majątku społecznego, brutalne cięcia socjalne, antyspołeczne reformy rządu fanatycznie realizującego neoliberalny dogmat: kapitał jest wszystkim, człowiek niczym.

Prześladowania imigrantów, brutalność policji strzegącej niesprawiedliwego systemu, wreszcie zabójstwo nastolatka przez policjanta 6 grudnia 2008 roku wywołały falę gniewu. Według korporacyjnych mediów była to jedyna przyczyna dla której „znudzona” młodzież wyszła na ulice. Ale rewolucja społeczna dojrzewała w Grecji od dawna i wbrew medialno-rządowej propagandzie nie jest ona nieodpowiedzialnym kaprysem, ani niegroźnym epizodem. Nie można też redukować jej do młodzieżowych protestów przeciw konsumpcyjnemu stylowi życia, ponieważ jest to w równiej mierze ekonomiczna rewolta robotnicza.

28 minutowy dokument utrzymany w bojowej poetyce jest świadectwem dojrzewania i eksplozji buntu, który w swej ślepej i radosnej ekspresji odnajduje wreszcie pozytywną formę: projekt walki o lepszy świat.

rok produkcji: 2003
reżyseria: Sandra Jordan/Rodrigo Vasquez
zdjęcia: Rodrigo Vasquez
muzyka: Jason Ozborn
czas trwania: 49 minut
język: polskie napisy

Nie wyobrażalny dramat jakiego codziennie doświadczają mieszkańcy Strefy Gazy został ukazany przez pryzmat doświadczeń nie tylko Palestyńczyków, ale także trojga młodych obcokrajowców, którzy zostali brutalnie zabici przez izraelskich żołnierzy za to tylko, że odważyli się zaprotestować przeciwko eksterminacji narodu palestyńskiego…

Film w niezwykle dosłowny sposób pokazuje świat jaki nam europejczykom trudno nawet sobie wyobrazić. Śmierć która jest stale obecna w tym filmie nie jest przypadkowa nie są to przypadkowe ofiary, które jak twierdzi strona izraelska „były w złym miejscu i w złym czasie”. Te ofiary były zabite rozmyślnie i celowo, bo czy 12 letnia Hudet Darweesh, kiedy siedziała w szkolnej ławce ucząc się pisać, też „była w złym miejscu i w złym czasie”? To właśnie kiedy siedziała w szkolnej ławce Izraelski pocisk przeszył jej głowę.
Czytaj dalej »

Reżyser: Giselle Portenier
Kraj: Wielka Brytania
Rok produkcji: 2003

W dniu 21.04.2004 więzienie opuścił Mordechaj Vanunu. Od 1975 do 1986 r. był technikiem w izraelskim „ośrodku badawczym” (czyli reaktorze atomowym) w Dimonie na pustyni Negew. W podziemnych laboratoriach do dziś prowadzi się tam w ściślej tajemnicy badania nad bronią nuklearną. Do dziś Izrael nie przyznaje się do tego, że posiada taką broń.

W 1986 r. Vanunu przekazał zdjęcia i informacje o tym, co się dzieje w Dimonie, brytyjskiej gazecie The Sunday Times. Zanim informacja ta została opublikowana Vanunu został porwany do Izraela. Odsiedział prawie 18 lat w więzieniu. Przez pierwsze 11 lat Vanunu siedział w izolatce – w celi o wymiarach 2 na 3 metry. Służby specjalne – za zgodą sądu – zakazały mu wyjazdu z kraju, a nawet zbliżania się do granic Izraela. Nie będzie mógł też kontaktować się z zagranicznymi ambasadami i cudzoziemcami, nawet na stałe mieszkającymi w Izraelu. Czytaj dalej »

Rok produkcji: 2007
Kraj: Hiszpania
Scenariusz i reżyseria: Aitor Arregi, José María Goenaga
Czas trwania: 90 minut
Język: Polski lektor

„Lucio” to wspaniały dokument o wspaniałym człowieku. Film jest tak namiętny i inspirujący jak bohater, o którym opowiada. W ciągu kilkudziesięciu lat, pochodzący z małej wioski na północy Hiszpanii Lucio Urtubia stał się jednym z najsłynniejszych europejskich fałszerzy i anarchistów. Poznajemy niewiarygodne życie prostego murarza z Navarry, który pod wpływem towarzysza „El Quico” oraz uczestnictwa w anarchistycznym związku zawodowym CNT radykalizuje swoje poglądy i postanawia wydać walkę systemowi politycznemu oraz ekonomicznemu.

„Nikt nie był w stanie uwierzyć, że taki zwykły glazurnik i niewykształcony człowiek, będzie umiał tak doskonale podrabiać pieniądze!” – komentuje pracownica jednego z hiszpańskich banków. Lucio nie czerpał jednak zysku ze zdobytych pieniędzy, lecz przekazywał je na działalność grup wolnościowych na całym świecie.

Film przedstawia sylwetkę „Baskijskiego Zorro” – Lucio Urtubii i opisuje jego najgłośniejsze wyczyny. Rodzinę Lucia prześladował rząd generała Franco, on sam brał udział w zamieszkach na ulicach Paryża w 68 roku, aktywnie popierał i wspomagał rewoltę Fidela Castro, ocalił skórę przywódcy Czarnych Panter Eldridge’a Cleaver’a. Pomógł też tysiącom uciekinierów i uchodźców, podrabiając dla nich europejskie paszporty i dowody tożsamości. Czytaj dalej »

W latach 70-tych Frakcja Czerwonej Armii poprzez swoje zamachy bombowe wywołała największy polityczny kryzys wewnętrzny w Federalnej Republice Niemiec. Wróg państwa Andreas Baader należał do najbardziej poszukiwanych terrorystów w Niemczech. Kiedy po strzelaninie w czerwcu 1972 we Frankfurcie, Baader został aresztowany w garażu, kraj mógł odetchnąć – jak się potem okazało tylko pozornie.

„Andreas Baader – Wróg państwa“ jest pierwszą biograficzną dokumentacją o Baaderze. Autor Klaus Stern skupił się na ukazaniu życia Baadera przed utworzeniem Frakcji Czerwonej Armii oraz wczesnego okresu działalności grupy Baader – Meinhof. Wielu świadków po raz pierwszy dochodzi do głosu przed kamerą, w tym także malarka Ello Michael, która jest matką córki Baadera. Filmowy dokumentalista Stern przetwarza olbrzymią ilość nieznanego do tej pory materiału filmowego oraz fotograficznego, min. dokumenty z akt procesowych ze Stammheimu.

Baader jest ukazany w zadziwiająco szerokim spektrum: od charyzmatycznego partyzanta miejskiego poprzez cholerycznego psychopatę do nikczemnego mordercy. Widz może sobie sam utworzyć obraz Baadera, który z nieudanego ucznia, reportera sądowego Gazety Berlińskiej, złodzieja samochodów bez prawa jazdy staje się wrogiem państwa nr.1 Czytaj dalej »

czas trwania: 57 minut
reżyser: Shelley Saywell
kraj: Kanada
rok produkcji: 2005

Film pokazuje Hamas z drugiej strony maski za którą ukrywają się jego bojownicy. Kim są? W jaki sposób zdobyli tak dużą popularność wśród Palestyńczyków? Jak tłumacza strategie ataków przy użyciu samobójczych zamachów?

Autorom dokumentu udało się dotrzeć do zakonspirowanego przywództwa Hamasu i przeprowadzić wywiady na temat genezy, filozofii i planów tej organizacji na dalszą walkę. Obrazuje także osobiste ludzie tragedie, ogrom zniszczeń, których ofiarą padają cywile w tym dzieci, po obu stronach konfliktu.

Film nie miał dotąd swojej polskiej premiery.
Czytaj dalej »

kraj: Szwecja
rok produkcji: 2006
reżyseria: Lina Makboul
scenariusz: Lina Makboul

Jest jedno jej zdjęcie, które stało się symbolem palestyńskiej rewolucji. Szczupła dziewczyna w chuście trzyma karabin. Na palcu ma pierścień, w którym zamiast oczka jest mała kulka z pistoletu. Dziewczyna jest ładna, ale nie kokietuje, wąskie usta ma lekko zaciśnięte, w ogóle nie patrzy w obiektyw.

To Leila Chaled, pierwsza na świecie kobieta, która porwała samolot. W latach 70. to zdjęcie wieszano obok portretów Che Guevary, którego zresztą stawiała sobie za wzór. – Szanowni państwo, proszę o uwagę i zapięcie pasów. Mówi do was nowy kapitan – usłyszeli jej głos pasażerowie boeinga 707 lecącego z Rzymu do Aten. – Samolot został przejęty przez komando Che Guevary należące do Ludowego Frontu Wyzwolenia Palestyny?

Kim była? Bojowniczką o wolność Palestyńczyków? Czy może niebezpieczną terrorystką, która nigdy nie poniosła zasłużonej kary? Te pytania stawia w swoim dokumencie Lina Makboul, młoda Palestynka wychowana w Szwecji, która jako dziecko bezgranicznie podziwiała Leilę. Czytaj dalej »

kraj: Niemcy, Wielka Brytania
rok produkcji: 2005
gatunek: Dramat, Historyczny
reżyseria: Michael Caton-Jones
scenariusz: David Wolstencroft
czas trwania: 110 min

Głównymi bohaterami filmu są stary ksiądz Christopher i młody nauczyciel języka angielskiego Joe. Obaj prowadzą szkołę École Technique Officielle (ETO) w Kigali. Kiedy w mieście rozpoczyna się rzeź zapoczątkowana przez członków plemienia Hutu, cywile z plemienia Tutsi szukają w szkole schronienia. Początkowo placówkę ochraniają pokojowe siły ONZ, jednak po paru dniach biernego na razie oblężenia przez Hutu, dostają rozkaz, aby wycofać się ze szkoły. Tym samym pozostawiają Rwandyjczyków na pewną śmierć.

„Shooting Dogs” powstał na podstawie autentycznych wydarzeń, które miały miejsce w Rwandzie. W 1994 roku doszło tam do walk na tle etnicznym pomiędzy plemionami Tutsi i Hutu. Systematyczna masakra mężczyzn, kobiet i dzieci trwała około 100 dni i odbywała się na oczach społeczności międzynarodowej. Okrutne zbrodnie były popełniane przez oddziały milicji i uzbrojonej armii. Również ludność cywilna masowo przyczyniła się do masakry.
Czytaj dalej »

Produkcja: USA , Wielka Brytania
Reżyseria: Ewa Ewart , Leslie Woodhead

Dokument przedstawia traumatyczne wspomnienia dzieci, które 1 września 2004 roku przeżyły zamach terrorystyczny na swoją szkołę w Biesłanie w Północnej Osetii. Terroryści czeczeńscy przez trzy dni więzili ponad tysiąc zakładników, żądając wycofania rosyjskich wojsk z Czeczenii.

Podczas szturmu zginęło 171 dzieci i ponad 200 dorosłych. Dzieci ucierpiały na tym najbardziej, patrzyły na śmierć swoich przyjaciół i bliskich. Teraz uczą się w innej placówce w Biesłanie. Uzbrojeni ochroniarze, a także niektórzy rodzice pilnują ich podczas lekcji.

Najmłodsi mówią o tym, co zapamiętali z tych pełnych trwogi trzech dni, wspominają kolegów i członków swojej rodziny, którzy zginęli. Film polskiej dokumentalistki Ewy Ewart został wyróżniony w Wielkiej Brytanii.
Czytaj dalej »

kraj: USA
rok produkcji: 2003
czas trwania: 110 min
reż.: Bruce Beresford

Meksyk, 1914 rok. Pancho Villa (Antonio Banderas) przewodzi zbrojnej rebelii przeciwko reżimowi prezydenta Huerty. Wpada na genialny pomysł, jak wesprzeć finansowo i medialnie sprawę rewolucji. Nawiązuje kontakt ze słynnym reżyserem, D.W. Griffithem (Colm Feore) i sprzedaje mu prawa do nakręcenia filmu o sobie. Zgadza się również, by hollywoodzka ekipa filmowała na żywo walki rewolucjonistów.

Wkrótce do Meksyku przybywają wysłannicy Griffitha, i z poświęceniem rozpoczynają pracę nad prekursorskim, wojennym reality show. Oparta na faktach opowieść o mało znanym epizodzie z życia legendarnego meksykańskiego rewolucjonisty, Pancho Villi, żyjącego w latach 1878-1923. Antonio Banderas za rolę w filmie otrzymał nominację do Złotego Globu i Emmy.

Osnute na faktach: w 1914 meksykański rewolucjonista Pancho Villa zaproponował Hollywood nakręcenie filmu o sobie, aby zdobyć środki na swoją wojnę z rządem. Plus Emmy dla Antonio Banderasa w roli tytułowej oraz wiele innych nagród i wyróżnień.
Czytaj dalej »

kraj: Wielka Brytania
rok produkcji: 2005
czas trwania: 50 min

Dokument stanowiący chronologię wydarzeń mających miejsce w Biesłanie 1 Września 2004 roku. W trakcie oblężenia szkoły nr 1 śmierc poniosło (według różnych ustaleń) ponad 339 osób, w tym 156 dzieci. Przez niektórych atak ten określono jako „rosyjskie 11 Września”. Biesłan do dziś stanowi symbol przelanej krwi niewinnych dzieci.

1 września 2004 roku grupa terrorystów opanowała szkołę podstawową w Biesłanie, biorąc ponad 1300 osób jako zakładników. Do dziś zagadką pozostaje, kto dokonał tego zamachu. Ocalali zakładnicy i świadkowie zamachu o śmierć 330 osób (ok. 150 dzieci) podczas chaotycznego szturmu rosyjskich oddziałów specjalnych oskarżają władze, Kreml jednak do tej pory ignoruje protesty domagające się ujawnienia prawdy. Zarówno przebieg kryzysu w Biesłanie, jak i zachowanie władz wystawiają kremlowi jak najgorsze świadectwo. Czytaj dalej »

Dramat wojenny
rok produkcji: 2004
produkcja: Meksyk, USA, Portoryko
Reżyseria: Luis Mandoki
Scenariusz: Luis Mandoki, Oscar Orlando Torres

Historia jedenastoletniego chłopca, Chavy (Carlos Padilla), mieszkającego w małej wiosce, w ogarniętym wojną domową Salwadorze. Chava i jego koledzy nie mają beztroskiego dzieciństwa. Nie dość, że ich rodziny borykają się z brakiem środków do życia, to jeszcze co wieczór ściany ich tekturowych domów dziurawią kule.

Chava, mimo młodego wieku, udowadnia, że jest prawdziwym mężczyzna. Gdy jego ojciec zostawia matkę (Leonor Varela) i wyjeżdża do Stanów unikając wcielenia do armii, Chava podejmuje pracę jako pomocnik kierowcy autobusu. Jego przyszłość jest jednak niepewna. Uzbrojeni po zęby żołnierze rządowej armii co jakiś czas odwiedzają szkolę Chavy i rekrutują jego dwunastoletnich kolegów. Ale Chava ma w sobie odwagę i spryt, jakiej nie powstydziłby się żaden dorosły. Słuchając rewolucyjnych pieśni na małym tranzystorowym radiu, wymyśla sposób, jak ustrzec siebie i innych chłopców przed poborem.

Scenariusz, na podstawie własnych doświadczeń z dzieciństwa, napisał Oscar Torres. „Głosy niewinności” były meksykańskim kandydatem do Oscara 2005, a na Międzynarodowym festiwalu Filmowym w Berlinie zostały uhonorowane nagrodą Kryształowego Niedźwiedzia.
Czytaj dalej »

Kraj: Niemcy
Rok produkcji: 2004
Czas trwania: 53 min

Bohaterami filmu są nastoletni chłopcy grający w piłkę nożną na boisku w obozie dla uchodźców w Palestynie. W areszcie znaleźli się przez izraelskich żołnierzy albo zostali „zrekrutowani” przez palestyńskich bojowników. W izraelskich więzieniach i obozach znajduje się około tysiąca dzieci i nastolatków. „Dzieci wojny” opowiadają historie swojego traumatycznego dzieciństwa, w którym tak trudno zachować człowieczeństwo.

Szacuje się, ze obecnie w Izraelskich aresztach znajduje się ok. 321 palestyńskich dzieci, włączając w to przypadki zatrzymań administracyjnych. Od czasu Intifady Al-Aqsa, czyli roku 2000, zatrzymanych zostało około 3 tys. dzieci.

Według danych Palestinian Authority’s Ministry of Detainees and Ex-Detainees Affairs:
– 4% dzieci było przetrzymywanych bez postawienia im oficjalnych zarzutów (zatrzymanie administracyjne)
– 3% przetrzymywanych dzieci to dziewczynki
– proces 64% dzieci był w toku
– 65% dzieci było przetrzymywanych na terenie Izraela; oraz
– 27% dzieci pochodzi z rejonu miasta Nablus Czytaj dalej »

reżyseria: Ewa Ewart

Do odtworzenia tajnych lotów CIA przyczynili się… miłośnicy lotnictwa. To oni godzinami przyglądają się startującym i lądującym maszynom. „Zrobiłem zdjęcie boeinga i wrzuciłem je do internetu, bo takiej maszyny jeszcze u nas nie widziałem” – opowiada jeden z zagorzałych fanów latających maszyn z Majorki w Hiszpanii.

Wkrótce odezwali się inni pasjonaci lotnictwa. Okazało się, że zdjęcie przedstawia jeden z samolotów CIA. Wtedy zaczęło się prawdziwe polowanie, do którego włączyli się dziennikarze. – Namierzyliśmy ich 16 – mówi jeden z nich. Jak później się okazało, na Majorkę przylecieli tą maszyną oficerowie CIA, by się zabawić.

„Tajemnicze loty”, film Ewy Ewart porządkuje pojawiającą się w mediach wiedzę na temat operacji CIA przeciw Al-Kaidzie. Autorka nie ucieka przy tym od emocji, pokazuje wysoką temperaturę toczącego się w Europie sporu o rolę amerykańskich służb i swobodę działania, jaką cieszą się na prawie całym świecie. Czytaj dalej »

kraj: Dania
rok produkcji: 2005
reżyseria: Erik Gandini, Tarik Saleh

Wstrząsający dokument zawierający wywiady z byłymi więźniami i strażnikami obozu dla jeńców w Guantanamo na Kubie oraz żołnierzami stacjonującymi w tamtejszej amerykańskiej bazie wojskowej, zwanej przez miejscowych GITMO. Ich poruszające wypowiedzi przeplatane są fragmentami materiałów przedstawiających przemowy prezydenta George’a W. Busha, sekretarza obrony USA Donalda Rumsfelda oraz Osamy bin Ladena.

Więzienie w Guantanamo, mieście położonym w południowo-wschodniej części Kuby, powstało wkrótce po zamachu 11 września 2001 roku. Służy do przetrzymywania osób, które podejrzewa się o działalność terrorystyczną. Więźniom nie przedstawia się żadnych zarzutów, nie informuje o czasie, jaki mają spędzić w zamknięciu, pozbawia się ich kontaktów z rodziną i prawa do obrony. Odmawia się im także statusu jeńców wojennych, co jest niezgodne z Konwencją Genewską.

Podczas, gdy trwały prace nad filmem, na jaw wyszły także wstrząsające nadużycia w więzieniu Abu Ghraib w Bagdadzie. Szokujące zdjęcia, dokumenty oraz ujawniające prawdziwy stan rzeczy zeznania oficera Torina Nelsona, który pracował w Guantanamo i Abu Ghraib wstrząsnęły światową opinią publiczną. Dokument ukazuje współczesne bezwzględne, opierające się na przemocy i okrucieństwie, metody walki z terroryzmem, które stosowane są w imię ogólnoświatowego pokoju.
Czytaj dalej »

tytuł oryginalny:Cisza po strzale
produkcja: Niemcy
gatunek: Dramat, Polityczny

Historia młodej bojowniczki RAF, która w pewnym momencie swojej podziemnej działalności zmuszona jest (ze względu na zabójstwo policjanta) wycofać się za żelazną kurtynę.

Dzięki wsparciu NRD-owskich służb Stasi dostaje tam nowe życie – własną wymyśloną „legendę”. Żyje i pracuje jako zwykła robotnica we wschodnioniemieckiej fabryce, naocznie poznając rzeczywistość krajów realnego socjalizmu,weryfikując własne ideały. Przeszłość kładzie się jednak cieniem na jej obecnym fikcyjnym życiu i musi ona zmieniac swoje tożsamości – dla własnego bezpieczeństwa oraz dla bezpieczeństwa swoich mocodawców.

Zakochuje się w koleżance z pracy, młodej i zagubionej, marzącej o ucieczce na Zachód. Rodzące się między nimi uczucie zostaje przerwane ze względu na ryzyko zdemaskowania Rity, która wciąż jest poszukiwana a jej twarz pojawia się w telewizyjnych wiadomościach. Film o tragicznych losach rozbitków historii, ludziach, którzy walczyli o lepszy świat a gdy ich walka nie przyniosła oczekiwanych rezultatów zostali przez ten świat pożarci. Czytaj dalej »

garunek: dramat
kraj: Meksyk
rok produkcji: 2006
czas trwania: 99 min
reżyseria: Francisco Vargas
scenariusz: Francisco Vargas

Za mało wciąż wiemy o współczesności takich państw jak Meksyk. Tymczasem w całej XX-wiecznej historii nie było chyba innego kraju, w którym tak długo – przeszło 70 lat! – trzymałby się ustrój autorytarny (od lat 20. do 2000 roku niepodzielną władzę sprawowała Partia Rewolucyjno-Instytucjonalna – Partido Revolucionario Institucional). Na mapie współczesnego świata niewiele jest też krajów, w których tak długo toczyłaby się regularna wojna domowa. Spadkobiercy kultur Olmeków, Azteków i Majów to dziś rolnicy egzystujący na granicy skrajnego ubóstwa: bez elektryczności, kanalizacji czy innych dobrodziejstw cywilizacji XXI wieku. Od dziesięcioleci, pod egidą Armii Wyzwolenia Narodowego im. Emiliano Zapaty, walczą o prawo do zachowania własnej tożsamości i autonomię w ramach Meksyku, ale dopiero niedawno o ich poczynaniach zaczęto głośniej mówić na arenie międzynarodowej. Zapatyzm inspiruje dziś antyglobalistów, bo jest walką z rasizmem pod każdą postacią i każdą szerokością geograficzną.

Do jednego z epizodów tej walki – wiejskiej rewolty w stanie Guerrero sprzed 30 lat – nawiązują „Skrzypce” Francisco Vargasa. Na ulicach małych miasteczek występuje niecodzienny tercet muzyczny: skrzypek, 80-letni Plutarco, jego syn, gitarzysta Genaro i wnuk, kilkuletni Lucio. Muzykowanie nie jest ich jedynym zajęciem. Genaro walczy w powstańczym oddziale, a splot okoliczności zmusza też sędziwego skrzypka do wzięcia udziału w wojennej grze. Gdy okazuje się, że ukryta na polu powstańcza amunicja znalazła się na terenie zajętym przez rządowe wojsko, muzyk bez wahania wędruje do wrogiego obozu i koncertuje dla żołnierzy. A amunicję przenosi w futerale instrumentu. Czytaj dalej »

produkcja: RFN
gatunek: Polityczny, Dokumentalizowany
reżyseria: Beate Mainka-Jellinghaus, Bernhard Sinkel
scenariusz: Edgar Reitz, Bernhard Sinkel
czas trwania: 118 minut

Powstały pod koniec w 1978 roku film oddaje stan świadomości społecznej i politycznej w Niemczech, które stały się areną tragicznych wydarzeń: członkowie RAF-u – chcąc wymusić na władzach uwolnienie przetrzymywanych w więzieniu Stammheim towarzyszy – przeprowadzili serię zamachów i porwań, mordując m.in. prokuratora generalnego RFN, dyrektora Dresdner Banku i przewodniczącego związku pracodawców, byłego SS-mana Hansa Martina Schleyera.

Dokument składa się z części stworzonych przez znakomite grono niemieckich pisarzy i reżyserów, w tym m.in. Heinricha Bölla, Volkera Schlöndorffa i Rainera Wernera Fassbindera. Esej tego ostatniego uważany jest za jego najbardziej skandalizujące i ekshibicjonistyczne dzieło powstałe w kontekście terroryzmu. Lęk i poczucie zagrożenia i klęski wywołane dramatycznymi wydarzeniami ukazane zostały poprzez fizjologię autora, godzącego się na niespotykany wcześniej w kinie akt gwałtu i okrucieństwa na samym sobie.
Czytaj dalej »