kraj: Niemcy
rok produkcji: 2006
reżyseria: Leopold Grun
język: polski lektor

Dean Reed to kowboj z Colorado, piosenkarz, twarz spaghetti westernów, przyjaciel Salvadora Allende i Yassera Arafata, przeciwnik wojny w Wietnamie i polityki USA. Jedna z niewielu postaci, które swobodnie przekraczały granice państw podzielonych przez zimną wojnę.

Jako pierwszy muzyk ze Stanów odbył tournee po Związku Radzieckim i z radością pozował do zdjęć w Libanie z kałasznikowem w ręku. Do NRD przeprowadził się w 1972 roku i tam założył rodzinę. Jest jedną z największych międzynarodowych sław popkultury z okresu zimnej wojny. Kochano go i podziwiano, a on odwzajemniał tę miłość niewyczerpaną energią i zaangażowaniem w sprawy świata. Dla wielu stał się odtrutką nie tylko na kłamstwo Zachodu, ale i Wschodu. Dla Rosjan, chilijskich górników i młodzieży z NRD był jedynym prawym człowiekiem, rozjaśniającym smutne czasy. Jedno z nieszczęść gwiazdora polegało na tym, że starał się też normalnie żyć. Niestety kolejne nieudane związki z kobietami i stagnacja w twórczości doprowadziły go do ponurego końca.
Czytaj dalej »

Wlk. Brytania, 2008, 52 min.
reżyseria: Jamie King
język: polski lektor

Reżyser Jamie King postanowił udostępnić swe dzieło wszystkim zainteresowanym do ściągnięcia z sieci, dzięki czemu „Pobierz film” obejrzało pięć milionów ludzi. Trudno wyobrazić sobie bardziej adekwatny sposób dystrybucji filmu traktującego o wszechobecnym procederze internetowego piractwa.

Serwis internetowy The Pirate Bay powstał pod egidą walki o zmianę praw autorskich. Witryna propagująca wymianę plików między internautami niespodziewanie stała się solą w oku przemysłu rozrywkowego i sprawcą międzynarodowej dyskusji na temat piractwa, w którą zaangażowała się nawet Światowa Organizacja Handlu. Przykład The Pirate Bay dostarczył reżyserowi Jamie’emu Kingowi refleksji nad fenomenem naruszania praw autorskich w cybersieci. Nakręcony przez niego dokument „Pobierz film” traktuje nie tylko o zagrożeniach, jakie ów proceder stwarza dla show-biznesu, ale również o pozytywnych jego skutkach. Jak się bowiem okazuje, internetowe piractwo przyczynia się do wzrostu znaczenia internetu. Powstają nowe portale, strony, na blogach społecznościowych kwitnie życie, a wymiana informacji następuje na forach dyskusyjnych.
Czytaj dalej »

Produkcja: Indymedia
Czas trwania: 93 minuty
Język: Polskie napisy

Protesty studenckie są przygotowywane nieprzerwanie od semestru letniego 2005, nazwanego latem oporu – „Summer of resistance”. W 2006 roku żółta fala rozlała się od Hamburga, przez Nordrhein-Westfallen po Hesję. Z inspiracji walką przeciwko CPE (fr. Contrat premie`re embauche – oznacza formę zatrudnienia, dostępną dla osób poniżej 26. roku życia, wchodzących na rynek pracy) we Francji, jak równiez ze świadomością, że dotychczasowe formy protestu zaczynają tracić impet, w 2006 roku „Summer of resistance” zostało przeformułowane.

Poprzez nowe formy działania studenci próbowali odzyskać to, czego od lat im się odmawiało – uczestnictwa w polityce edukacyjnej. Zarządzona decentralizacja działań oporu dała się zajwyraźniej zauważyć poprzez ogólnokrajowe demonstracje (6.07.2006 we Frankfurcie nad Menem) oraz oraz wzrost solidarności pośród aktywistów. Film o najgorętszym lecie oporu ubiegłego roku.
Czytaj dalej »

Kraj: Belgia, Hiszpania, Wochy
Reyser: Vicente Aranda , Vincente Aranda
Scenariusz: Antonio Rabinad, Vincente Aranda, Jos Luis Guarner
Czas trwania: 122 minuty
Jzyk: Hiszpaski (wbudowane polskie napisy)

Kiedy w roku 1936 wybucha hiszpaska wojna domowa, a wraz z ni Rewolucja Anarchistyczna, Maria, moda zakonnica (grana przez Ariadne Gil) obawiajc si przeladowa ze strony rewolucjonistw przypadkowo ucieka do miejscowego domu uciech. Tam zostaje zmuszona do prostytucji w zamian za schronienie. Jak na ironi w burdel zosta zamknity przez aktywistki anarchistyczne, walczce o wyzwolenie kobiet. Te zaskarbiwszy sobie zaufanie modej zakonnicy przygarny j pod swoje skrzyda i objawiajc jej tajniki idei wolnociowych, towarzysz jej w podry przez ogarnit wojn Hiszpani.

Film ten wiernie oddaje klimat hiszpaskiej wojny domowej, pokazujc determinacje walki o wolno w zestawieniu z okruciestwem wojny.
Czytaj dalej »

Reżyseria: Masha Novikova
Produkcja: Novdoc, Sasha Ourikh
Holandia 2008
Czas trwania: 78 minut
Język: Polski lektor

7 października 2006 roku, w dniu 54 urodzin Władimira Putina zginęła Anna Politkowska, obrończyni praw człowieka i jedna z najsłynniejszych rosyjskich dziennikarek. Została zastrzelona na klatce schodowej swojego domu, gdy czekała na windę. Sprawcy zabójstwa do dziś nie znaleziono. Wciąż nie ujawniono też informacji na temat osób, które mogły mieć coś wspólnego z tym morderstwem.

Na film składają się archiwalne zdjęcia, w których mamy szansę oglądać dziennikarkę przy pracy, zarówno w redakcji, jak i na froncie wojny rosyjsko-czeczeńskiej. Poznajemy też relacje jej współpracowników i przyjaciół, którzy zapamiętali ją jako osobę silną i odważną, a przede wszystkim – niezwykle wrażliwą na krzywdę drugiego człowieka. Była ona dla nich i dla całego świata symbolem bezkompromisowej walki o sprawiedliwość i obronę demokracji. W swojej pracy dążyła przede wszystkim do ukazania prawdy, zwykle dość niewygodnej dla rosyjskiej władzy. I prawdopodobnie dlatego musiała zginąć.
Czytaj dalej »

Kraj: Francja
Rok produkcji: 2006
Reżyseria: Jihan El-Tahri
Czas trwania: 59 minuty
Język: Polski lektor

Opowieść o zimnej wojnie na kontynencie afrykańskim oraz o kubańskich oddziałach guerillas, wspierających rewolucję na Czarnym Lądzie.

We wczesnych latach 60. XX wieku w Afryce ścierały się cztery siły, reprezentujące odmienne i wrogie sobie interesy. Rosjanie usiłowali zwiększyć swoje wpływy na kontynencie afrykańskim, podobnie jak Stany Zjednoczone, by czerpać z jego naturalnych bogactw. Byłe imperia próbowały odbudować swe dawne kolonie, podczas gdy młode siły narodowe walczyły o utrzymanie niedawno odzyskanej niepodległości. Rewolucjoniści afrykańscy tacy, jak Patrice Lumumba, Amilcar Cabral i Agostinho Neto wezwali na pomoc kubańskie partyzanckie oddziały militarne guerillas, które przez lata miały ich wspierać w bronieniu haseł i ideałów internacjonalizmu.

Seria „Kuba. Afrykańska odyseja” opowiada o latach 1961-89 i roli Fidela Castro na Czarnym Lądzie, walce Che Guevary o wolność Konga czy zwycięskiej bitwie w Cuito Cuanavale w Angoli.
Czytaj dalej »

Kraj: Dania
Reżyseria: Nikolaj Viborg
Zdjęcia: Henrik Bohn Ibsen
Rok produkcji: 2008
Język: polskie napisy

Dokument o likwidacji squatu Ungdomshuset w Kopenhadze.

Ungdomshuset – to dom w Kopenhadze przy Jagtvej 69 zbudowany 12 listopada 1897 roku. Rozpoczął działalność jako Dom Robotniczy, później stanowił ośrodek tworzenia się kolejnych ruchów społecznych: robotniczych, kobiecych, studenckich, artystycznych. Od lat 60-tych aż do 2000 roku budynek formalnie przechodził z rąk do rąk, aż wreszcie został sprzedany sekcie religijnej „Faderhuset”. Zapomniano, że domem już ktoś się zajmował, kilkuset aktywistów wkładało cała swoją energię i czas w rozwijanie działalności w tym miejscu. Założyli fundację, próbowali wykupić swój dom, bezskutecznie.

Po 24 latach istnienia jako czynna alternatywa dla kultury głównego nurtu, Ungdomshuset został przemocą wysiedlony 1 marca 2007 roku. Ewikcja doprowadziła do masowych protestów i w ciągu kilku godzin tysiące młodych demonstrantów starło się z siłami prewencji. Młodzież rzucała cegłami i barykadowała ulice. Policja na protesty odpowiedziała m.in. gazem łzawiącym typu Ferret 40, który – jak się później okazało – mógł nawet zabić.
Czytaj dalej »

Reżyseria: Andreas Pichler, Aleksandra Weltz
Rok produkcji: 2004
Czas trwania: 52 min.
Produkcja: Niemcy
Język: Polski lektor

Siedemdziesięcioletni już dziś Antonio Negri był profesorem filozofii i wrogiem publicznym we Włoszech. Niewielu europejskich intelektualistów skupiło na sobie tyle nienawiści i zarazem podziwu. W latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych propagował zbrojne powstanie przeciwko kapitalistycznym porządkom świata i wywarł znaczący wpływ na lewicowe, pozaparlamentarne ruchy protestacyjne we Włoszech.

Po kilku latach spędzonych w więzieniu i na emigracji napisał w latach dziewięćdziesiątych bestseller „Imperium“ i uważany jest za prekursora ruchu alterglobalistycznego. Ta filmowa biografia portretuje za pomocą materiałów archiwalnych oraz rozmów zarówno ze współpracownikami jak i krytykami, życie Negriego naznaczone filozofią i rewoltą, więzieniem i emigracją. Film rzuca też światło na ruch 1968r., który trwał we Włoszech dziesięć lat a skierowany był przeciwko państwu włoskiemu i kapitalistycznym koncepcjom. Opisuje on również proces powstawania nowego i aktualnego, globalnego ruchu protestacyjnego.
Czytaj dalej »

Dramat obyczajowy
Kraj: USA
Rok produkcji: 1970
Czas trwania: 105 min
Reż. Stuart Hagmann
Wyk. Bruce Davison, Kim Darby, Bud Cort
Język: Polski lektor

Simon (Bruce Davison) studiuje w college’u w San Francisco, jest wioślarzem w szkolnej drużynie. Z niepokojem obserwuje zamieszki i demonstracje studenckie na kampusie. Ciekawość jednak wygrywa – chłopak przyłącza się do organizacji studenckiej, żeby poznać hipiski. Spotyka tam Lindę (Kim Darby), piękną dziewczynę, która go fascynuje. Gdy poznaje prawdę, przeciwko czemu demonstrują jego koledzy, szybko przyłącza się do protestu. Zostaje przywódcą ruchu przeciw wojnie w Wietnamie, brutalności policji i służbie wojskowej. Reżyser Stuart Hagmann, dostał nagrodę jury na festiwalu w Cannes.
Czytaj dalej »

Kraj: Włochy, Szwajcaria
Reżyseria: Alina Marazzi
Zdjęcia: Mario Masini
Montaż: Ilaria Fraioli
Rok produkcji: 2007
Język: Polski Lektor

Film Aliny Marazzi w nietypowy sposób obrazuje historię włoskiego ruchu feministycznego od lat sześćdziesiątych aż po dzień dzisiejszy. Włochy jako kraj katolicki i od zawsze hołdujący kultowi macho, były – szczególnie w trudnych latach powojennych – niesprzyjającym miejscem dla wyzwolonych kobiet. Dzięki wykorzystaniu ogromnej ilości świetne dobranych materiałów archiwalnych – wśród których są zarówno fragmenty kronik, jak filmy amatorskie, animacje, reklamy i reportaże – film Marazzi jest mocno osadzony w ikonograficznym uniwersum poszczególnych epok.

Reżyserka umiejętnie łączy ze sobą różne techniki filmowe, co sytuuje „My też chcemy róż” gdzieś na pograniczu dokumentu i filmu eksperymentalnego. Najważniejsze problemy, z którymi musiały zmagać się włoskie kobiety na przestrzeni lat (prawo wyborcze, rozwody, aborcja) przedstawione zostały na przykładach zaczerpniętych między innymi z telewizyjnych reportaży czy amatorskich dokumentacji. Uwagę widza przykuwa niezwykła wizualna uroda filmu.
Czytaj dalej »

reżyser: Andreas Johnsen, Ralf Christensen, Henrik Moltke
Dania, 2009, 59 min.
polski lektor

Dokument „Good Copy Bad Copy” opowiada o prawie autorskim w dobie internetu, gdzie nielegalna wymiana plików jest faktem, sprzedaż płyt CD spada na łeb i szyję, a najnowsze filmy można pobrać z sieci zanim ukażą się w kinach. Mówi o czasach, w których prawo nie nadąża za technologią, a wytwórnie filmowe i fonograficzne rozważają nowe modele dystrybucji. W czasach, gdy trzeba się zastanowić, czy prawo autorskie, które miało chronić artystów, nie obraca się przeciwko nim samym.

Film dokumentalny o relacjach świata kultury i systemu praw autorskich w czasach internetu. Autorzy przeprowadzili wywiady z osobami z całego świata, prezentującymi różny punkt widzenia na kwestię praw autorskich. W filmie zobaczymy m.in. DJ Dangermouse, prof. Lawrence’a Lessiga z Uniwersytetu Stanforda, rosyjskiego sprzedawcę pirackich filmów, przedstawiciela Motion Picture Association of America, producenta filmów z Nigerii, DJ Girl Talk czy muzyków z brazylijskiej sceny tecno brega.

Henrik Moltke jest niezależnym twórcą filmów dokumentalnych i dziennikarzem. Na studiach zaczął pisać teksty o technologii, sieciach i ludziach. Wkrótce rozpoczął stałą współpracę z duńskim programem radiowym Harddisken. Po uzyskaniu dyplomu na studiach dziennikarskich w Wielkiej Brytanii przerwał pisanie pracy z Teorii Kulturowej i został działaczem na rzecz wolnej kultury. Współpracownik duńskiej grupy artystów Superflex w projekcie “Free Beer”, współtwórca Creative Commons Dania. W ostatnich latach skupił się na produkcji dłuższych dokumentów radiowych oraz pełnometrażowego filmu “Good Copy, Bad Copy”. Czytaj dalej »

Druga część filmu „Steal this film” jest dokumentem opowiadającym o udostępnianiu plików i wpływie tego procederu na współczesne społeczeństwo w dobie technologii internetowych. Według twórców filmu wymiana plików z pomocą sieci peer-to-peer stanowi radykalnie nową formę dystrybucji, która zakłóca istniejący obieg kultury – a jednocześnie nie da się już jej powstrzymać. Dokument sam jest przykładem legalnej dystrybucji z pomocą sieci.

Film, tak jak jego poprzednik, został wyprodukowany przez League of Noble Peers, do którego należą ludzie ze społeczności BitTorrenta, między innymi Erik z Mininova oraz Brokep, administrator The Pirate Bay. W dokumencie swoje pięć minut ma Dan Glickman z MPAA, który ujawnia słabość organizacji mówiąc, że tak naprawdę od dawna wiedzieli, że nie uda im się powstrzymać piractwa, ich działalność jest jedynie zniwelowania jego skutków, by nie były tak szeroko odczuwane przez właścicieli praw autorskich.

League of Noble Peers, producent filmu, ogłosiło, że produkcja ma na celu pokazać ludziom jakie jest współczesne spojrzenie na własność intelektualną i nakłonić ich do kreatywnego myślenia nad przyszłością dystrybucji i produkcji. Czytaj dalej »

produkcja: Francja, Holandia, Niemcy, Izrael, Palestyna
reżyseria: Hany Abu-Assad
rok produkcji: 2005
czas trwania: 90 minut
język: polski lektor

Khaled (Ali Suliman) i Said (Kais Nashif) są Palestyńczykami. Znają i przyjaźnią się od dzieciństwa. Ich dorosłe życie przypada na czasy zaognionego konfliktu Palestyny z Izraelem. Mężczyźni zostają zwerbowani do przeprowadzenia samobójczego zamachu w Tel Awiwie, którego celem są żołnierze armii izraelskiej. Pod warunkiem całkowitej dyskrecji noc poprzedzającą operację mogą spędzić z rodzinami.

Następnego dnia zostają odwiezieni do granicy z Izraelem. Wkrótce zostają rozdzieleni. Osamotnieni zastanawiają się, czy aby ich misja jest słuszna. Każdy z osobna musi stawić czoła przeznaczeniu, własnym przekonaniom i sumieniu. Czytaj dalej »

Film dokumentalny nakręcony przez grupę artystyczną „Dzieci Bakunina” z Rosji w hołdzie ludziom zamordowanym przez neonazistów. Na film składają się wywiady z uczestnikami ruchu antyfaszystowskiego z całej Rosji – zarówno z Antify jak i z organizacji podobnych do Polskiego „Nigdy Więcej”, filmy z demonstracji, akcji i koncertów.

W filmie wypowiada się także Stanisław Markelow, prawnik, anarchista i obrońca praw człowieka zamordowany w tym roku. Więcej o tej sprawie tutaj.

Sytuacja w Rosji jest o wiele trudniejsza niż na zachodzie. Tam ruchy faszystowskie stanowią siłę. Działanie grup nie ogranicza się do wyłażenia na ulice ze sztandarami w rocznicę jakiegoś wydarzenia i robienia marszu łysych chłopaków w zielonych koszulkach, jak to się dzieje w Polsce. Radykalni faszyści używają broni, dokonują morderstw. Władza sądownicza zbrodnie na tle narodowościowym albo ideologicznym traktuje jako akty chuligaństwa. Stan ten potęguje ponadto oficjalna propaganda państwa, mówiąca o patriotyzmie i dążeniu do budowy (a właściwie odnowy, po upadku ZSRR) imperium rosyjskiego. Czytaj dalej »

Produkcja: Czechy, Francja, Niemcy
Reżyseria: Uli Edel
Rok produkcji: 2008
Czas trwania: 150 minut
Język: Polski lektor

Film na podstawie książki Stefa Austa (Der Baader-Meinhof Komplex, wyd. 1985), dziennikarza i byłego redaktora naczelnego Spiegel. Skrótowo przedstawia wydarzenia z lat 1967 do 1977, związane z powstaniem i działaniem terrorystycznego ugrupowania młodych osób o poglądach lewicowych: Rote Armee Fraktion – Frakcja Czerwonej Armii, działającego w Niemczech.

Akcja filmu obejmuje okres od przypadkowego zastrzelenia przez policję studenta w trakcie pacyfistycznej manifestacji aż po samobójstwo trzech przywódców RAFu w więzieniu w Stammheim oraz zamordowania uprowadzonego przez RAF przemysłowca Hansa-Martina Schleyera.

Film ukazuje narastające w Niemczech lat 70. protesty młodego pokolenia przeciwko wojnom, wyzyskowi, hegemonii USA. Młodzi ludzie o początkowo pacyfistycznym nastawieniu powoli znajdują usprawiedliwienie dla zastosowania przemocy, by zwrócić na siebie uwagę świata i dać tym samym świadectwo sprzeciwu. Nieformalnymi przywódcami stają się Andreas Baader oraz dziennikarka, matka dwójki dzieci, Ulrike Meinhof (stąd inne określenie pierwszego pokolenia RAFu – Grupa Baader-Meinhof). Czytaj dalej »

reżyseria: Ken Loach
produkcja: Wielka Brytania
obsada: Frances McDormand, Brian Cox, Brad Dourif
scenariusz Jim Allen
rok produkcji: 1990
czas trwania: 106 minut
język: polskie napisy

Oparty na autentycznych wydarzeniach film przedstawia konflikty pomiędzy irlandzkim ruchem niepodległościowym i brytyjskim wymiarem sprawiedliwości. Amerykański działacz Paul Sullivan (Brad Dourif) i jego narzeczona Ingrid Jessner (McDormand) przybywają do Belfastu, aby znaleźć dowody łamania praw człowieka przez brytyjskie siły bezpieczeństwa.

Gdy Paul zostaje zamordowany w tajemniczych okolicznościach , władze podają, że był on związany z Irlandzką Armią Republikańską. Ingrid razem z brytyjskim policjantem Paulem Kerriganem (Cox) starają się odkryć prawdę, która wiedzie ich wprost do rządowej konspiracyjnej działalności na najwyższym szczeblu. Życie Ingrid i Paula wisi na włosku – za bardzo zbliżyli się do ujawnienia jednego z najbardziej szokujących skandali. Muszą zdecydować, czy zaryzykować wszystko, a przede wszystkim własne życie w imię prawdy?
Czytaj dalej »

czas trwania: 28 minut
język: polskie napisy

Film nakręcony przez uczestników trwającej już 3 miesiące, choć uśmierconej przez media po kilku dniach, społecznej rewolty w Grecji. U podstaw jej wybuchu leżą przyczyny historyczne oraz nędza życia codziennego w późnym kapitalizmie: ekstremalna prywatyzacja majątku społecznego, brutalne cięcia socjalne, antyspołeczne reformy rządu fanatycznie realizującego neoliberalny dogmat: kapitał jest wszystkim, człowiek niczym.

Prześladowania imigrantów, brutalność policji strzegącej niesprawiedliwego systemu, wreszcie zabójstwo nastolatka przez policjanta 6 grudnia 2008 roku wywołały falę gniewu. Według korporacyjnych mediów była to jedyna przyczyna dla której „znudzona” młodzież wyszła na ulice. Ale rewolucja społeczna dojrzewała w Grecji od dawna i wbrew medialno-rządowej propagandzie nie jest ona nieodpowiedzialnym kaprysem, ani niegroźnym epizodem. Nie można też redukować jej do młodzieżowych protestów przeciw konsumpcyjnemu stylowi życia, ponieważ jest to w równiej mierze ekonomiczna rewolta robotnicza.

28 minutowy dokument utrzymany w bojowej poetyce jest świadectwem dojrzewania i eksplozji buntu, który w swej ślepej i radosnej ekspresji odnajduje wreszcie pozytywną formę: projekt walki o lepszy świat.

kraj: Francja
rok produkcji: 1999
reż. J.P. Ziren, Celine Deransart
czas trwania: 55 min
język: polski lektor

Aktorzy z grupy pantomimicznej R.G. Davisa decydują, że ich sztuka powinna być bardziej rewolucyjna. Zakładają „The Diggers”, anarchistyczną grupę walczącą z tradycyjnym, politycznym dyskursem i wykorzystującą środki teatru guerilla. Ich bronią jest anonimowość.

„The Diggers” było grupą anarchistyczną, działającą w latach 1966–68. Ich działalność była dość oryginalna i nie wliczała się ani do nurtu Nowej Lewicy, ani do aktywności hipisów. Działali w zdecentralizowany sposób. Każdy mógł być Diggersem, niektórzy byli nimi tylko przez jeden dzień, co świadczyło o braku biurokracji i swobodzie uczestniczenia w grupie. Jako „wspólnota anarchistyczna”, wspólnie realizowali idee wolności. Działali również jako teart guerilli pod nazwą „San Francisco Mime Troupe”.

Poprzez swoją sztukę i zaangażowanie w sprawy społeczne, dążyli do stworzenia nowego społeczeństwa, wolnego od pieniędzy i kapitalizmu. Rozdawali między innymi darmowe posiłki w Panhandle Golden Gate Park w Haight-Ashbury codziennie o godzinie 16:00 popołudniu. Żywili w ten sposób dziennie ponad 200 osób, które podobnie jak członkowie „The Diggers” byli wykluczeni z systemu kapitalistycznego. Aby zdobyć żywność, często uciekali się do kradzieży żywności z supermarketów. Grupa „The Diggers” organizowała również koncerty, oraz przedstawienia, które miały skłonić m.in. biznesmenów do zastanowienia się nad systemem oraz swoją rolą w życiu społecznym. Czytaj dalej »

Reżyseria: Astra Taylor
kraj: USA
rok produkcji: 2005
czas trwania: 68 minut
język: polski lektor

Łatwiej jest nam pogodzić się z myślą, że świat wykończy wirus lub asteroid niż z tym, że kapitalizm przejdzie jakąś radykalną zmianę – twierdzi Slavoj Zizek, najsłynniejszy filozof ze Słowenii. Przez niektórych jest również nazywany akademicką gwiazdą rocka. Nieprzypadkowo.

Zizek łączy, bowiem umiejętność dostrzegania anomalii rzeczywistości społecznej z darem wielkiej komunikatywności. Jego prelekcje i wykłady gromadzą tłumy. Zizek dziwi się temu twierdząc, że wynika to z głodu, jaki odczuwa dzisiejsza lewica. Lewicy potrzeba zaś lidera, który wytyczy jej szlak i wskaże kierunek. Tych poszukujących, którzy gotowi są paść na twarz przed swoim mistrzem, Zizek sprytnie odstrasza cytatami dzieł Lenina oraz portretem Józefa Stalina zawieszonym w mieszkaniu.

„Moją największą obawą nie jest zostać zignorowanym, lecz zostać zaakceptowanym” – tłumaczy przekornie, wskazując na regały zapełnione jego własnymi dziełami wydanymi w kilkudziesięciu językach. Słoweniec jest uważany za największego komentatora dorobku francuskiego psychoanalityka i krytyka kultury Jacques’a Lacana. Czytaj dalej »

czas trwania: 97 minut
reżyseria: William Klein

Film jest zbiorem archiwalnych zdjęć z burzliwych wydarzeń paryskiego maja 68. Uliczne protesty, okupacja Sorbony i starcia z policją. Studencki ruch przeciw V Republice de Gualla, wojnie wietnamskiej i systemowi kapitalistycznej konsumpcji. Poparcie dla robotniczych żądań i strajk powszechny. Francuskie społeczeństwo wstrząsane dreszczem studenckiej rewolty.

W maju 1968 roku fala strajków studenckich przetoczyła się przez Francję, gwałtownie burząc dobre samopoczucie „milczącej większości” społeczeństwa ery dobrobytu. Na murach pojawiły się napisy: „Zabrania się zabraniać!”, „Uwolnić uczucia!”, „Nigdy nie pracuj!” pisane przez młodych ludzi pragnących rozbić zmurszały system zadowolonych z siebie burżujów.

W sytym świecie społeczeństwa francuskiego takie zachowanie było skandalem. Do tego nie mało prawa dojść. Nie wierzono, że ktoś może kwestionować tak ciężko wypracowany po wojnie ład. Co gorsza, bunt rozniecili studenci, a więc ci, którzy mieli tworzyć przyszłość narodu. To oni budowali teraz barykady i namawiali do rewolty robotników. „Przyszłość narodu” zapragnęła wypatroszyć rzeczywistość i oddać całą władzę w ręce wyobraźni. Czytaj dalej »