Reż. Piotr Maciej
Rok 2013
Język Polski
Kraj Polska
Reprywatyzacja przynosi zyski nie mniejsze jak handel narkotykami. Amatorski dokument, w którym na tle dzikiej reprywatryzacji warszawszkich nieruchomości, wyrzucani z mieszkań lokatorzy komunalni opowiadają swoje historie. W filmie występują również działacze stowarzyszeń lokatorskich: Komitet Obrony Lokatorów oraz Warszawskie Stowarzyszenie Lokatorów.
Czytaj dalej »
komediodramat, Hiszpania, 1990, 100 min.
reżyseria: Carlos Saura
obsada: Andres Pajares, Carmen Maura, Edward Zentara, Gabino Diego
język: polskie napisy
W czasach dyktatury generała Franco reżyser nie mógł poruszać tego tematu otwarcie i nawiązywał do niego za pomocą aluzji i czytelnych dla Hiszpanów metafor. W nakręconym wiele lat po upadku reżymu filmie „Aj, Carmela” reżyser powraca do problemu wojny, tym razem opowiadając o niej już wprost, bez ograniczeń faszystowskiej cenzury.
Akcja „Aj Carmela” toczy się na froncie Wojny Domowej. Carmela (Carmen Maura), Paulino (Andrés Pajares) i niemy Gustavete tworzą wędrowną trupę aktorów, która zabawia swoimi występami wycieńczonych i głodnych żołnierzy republikańskich. Tymczasem faszyści prowadzą zaciekłą ofensywę i zdobywają przewagę; sytuacja lojalistów z dnia na dzień się pogarsza. Carmela i Paulino postawiają uciekać i poszukać bezpieczniejszej okolicy. Jest już jednak za późno – na samym początku podróży aktorzy znajdują się terenie opanowanym przez frankistów i trafiają do niewoli. W prowizorycznym areszcie spotykają jeńców z Brygad Międzynarodowych, w tym polskiego majora, który robi duże wrażenie na Carmeli. Więźniowie mają zostać wkrótce rozstrzelani. Wyrok nie dotyczy jednak aktorów; faszystowski dowódca zmusza ich, by zagrali wulgarne, antyrepublikańskie przedstawienie dla jego żołnierzy. Paulino wie, że to jedyna szansa na przetrwanie, ale Carmela nie potrafi znieść upokorzenia. Narasta w niej bunt.
Czytaj dalej »
reżyser: Manon Loizeau
Francja, 2011, 59 min.
język: polskie napisy
Podczas gdy wiatr wolności w świecie arabskim dmie, młodzi Irańczycy nadal czekają na swoją szansę.
W 2009 roku podnieśli bunt przeciwko rządzącym i wywołali Zieloną Rewolucję. Na ulice wówczas wyszły setki tysięcy młodych ludzi, a w Teheranie i innych większych miastach doszło do zamieszek. Uczestnicy Zielonej Rewolucji komunikowali się ze sobą i „nakręcali się” za pomocą Twittera, Faceboka i Youtube’a, wrzucając tam amatorskie filmy nakręcone telefonami komórkowymi i pisząc, jak wygląda prawda w zderzeniu z kłamstwami Mahmuda Ahmadineżada i jego świty. Ten, po ponownym wyborze na prezydenta, zamknął granice Iranu dla zagranicznych dziennikarzy. Wielu uczestników Zielonej Rewolucji musiało uciekać z kraju, wielu do tej pory przebywa w więzieniu.
Czytaj dalej »
reżyser: Petr Lom, Torstein Grude
Grecja/Norwegia, 2012, 84 min.
język: polski lektor
„Powrót na Plac Tahrir” to opowieść o egipskiej rewolucji, na którą składają się konkretne historie konkretnych bohaterów. Reżyser przyjmuje perspektywę jednostkową, zadając pytanie o to, w jaki sposób wielka historia, masowe uniesienia i polityczno-społeczne wydarzenia dużego formatu wpływają na codzienne losy zwykłych ludzi. Jego optyka przepełniona jest współczuciem, zrozumieniem i niezgodą na niesprawiedliwość spotykającą tych, którzy nie akceptują bierności, milczenia, okrutnego traktowania lub dyskryminacji.
Willy, piętnastoletni chłopak, rok po styczniowych protestach nadal boryka się z obrażeniami, których doznał w trakcie przemieszczania się na Plac Tahrir. Jego rodzina, żyjąc w ubóstwie, łoży na leczenie ran sumy większe niż te, które może przeznaczyć na codzienne utrzymanie. Salwę, młodą dziewczynę z niewielkiej wioski egipskiej, poznajemy w momencie jej walki o odzyskanie reputacji i godności w swej lokalnej społeczności. Salwa dzieli los wielu młodych kobiet, protestujących na Placu Tahrir – sama ich obecność i publiczne zaangażowanie uznawane jest w konserwatywnej wspólnocie za prostytucję i przekroczenie obowiązujących norm. Jej odwaga i szczerość pozwalają na zbudowanie opowieści o wyzwoleniu z ugruntowanych struktur społecznej dyskryminacji, szowinizmu i patriarchatu, który wyznacza egipskim kobietom określone miejsce i odbiera im głos. Walka przeciwko tak rozumianej hierarchii okazuje się także ważną stawką rewolucji.
Czytaj dalej »
rok produkcji: 2012
kraj: Rosja
reżyser: Andriej Grjazew
język: polski lektor
Jak zabrać się za wywrócenie samochodu policyjnego? Czy należy go wolno rozhuśtać, czy raczej podważyć z boku? Artyści z anarchistycznej rosyjskiej grupy Voina musieli rozwiązać ten problem w jednym ze swoich spektakularnych miejskich performance’ów. Prowokacja i dywersja są w rękach bojówkarzy z Voiny całkiem skuteczną bronią w walce z autorytarnym, skorumpowanym systemem politycznym.
O grupie jest głośno zarówno w Rosji, jak i w międzynarodowym obiegu artystycznym (współtworzyli z Arturem Żmijewskim tegoroczne berlińskie Biennale). Jednak nie wolno zapomnieć, że Voina funkcjonuje na ulicy, poza bezpiecznym terenem sztuki i ich partyzanckie, bezpośrednie działania zakończyły się dla członków kolektywu wyrokami, więzieniem i listami gończymi. Dokument Andrieja Griazewa, który przez kilka miesięcy prowadził wideokronikę Voiny, nagrywając ich życie artystyczne i codzienne, jest fenomenalnym zapisem determinacji ludzi walczących z opresją władzy i otwarcie ignorujących materialny wymiar egzystencji.
Czytaj dalej »
reżyser: Jargo Amat
Francja, 1990, 60 min.
język: polski lektor
Na początku lat 80-tych kilka tysięcy aktywistów skrajnej włoskiej lewicy, skazanych na kary pozbawienia wolności, schroniło się we Francji. W roku 1998 pozostało ich tylko dwustu. Wśród nich nie brakuje przedstawicieli wszystkich zawodów: pisarzy, dziennikarzy, restauratorów, profesorów filozofii.. Większość z nich jest dumna ze swoich osiągnięć i efektów swojej działalności. Jednym z nich jest profesor Toni Negri, który oddał się w ręce włoskiej policji 1 lipca 1997 roku, po dwudziestu latach ukrywania się. Swoim gestem chciał przyczynić się do przerwania ciszy, jaka jego zdaniem panowała wokół losu zwolenników skrajnej lewicy we Włoszech.
Niniejszy film przełamuje tę ciszę, ukazując sytuację tych wojowników o lepszy świat.
Czytaj dalej »
Kraj: USA
Rok produkcji: 2003
Czas trwania: 85 minut
Język: polski lektor
Życie Che Guevary zostało ukazane poprzez relacje jego najbliższych i filmy archiwalne z Kuby. Udział w dokumencie biorą m.in. jego córka, żona, adiutant z czasów rewolucji, kolega ze studiów.
Czytaj dalej »
reż. Daniele Vicari
kraj: Włochy, Rumunia, Francja
rok produkcji: 2012
czas trwania: 127 min.
język: polski lektor
„Diaz: Don’t Clean up this Blood” to włoski dramat w reżyserii Daniele Vicari opowiadający o demonstracjach podczas szczytu państw G8 w Genui w 2001 r. Diaz to nazwa szkoły, która pełniła funkcję centrum niezależnych dziennikarzy i noclegowni dla uczestników demonstracji. W noc z 20/21 lipca 2001 roku stała się ona areną bestialskiego najazdu oddziału policji, którzy dosłownie zmasakrowali 93 śpiące tam osoby.
Po wielkich mobilizacjach społecznych przeciwko poprzednim szczytom G8, zainaugurowanym w Seattle w 1999 r., szefowie policji włoskiej wyprowadzili na ulice prawie 25 tys. funkcjonariuszy, nie licząc agentów wywiadu, których liczba pozostaje nieznana. W ciągu tygodni poprzedzających szczyt genueński większość mediów (nie wyłączając polskich) prezentowała przyszłych demonstrantów jako zdolnych do wszystkiego wywrotowców – zdolnych nawet do rzucania w policję workami z krwią zarażoną wirusem HIV…
Czytaj dalej »
USA, 2012, 93 min
reż. Brian Knappenberger
język: polski lektor
Film „Anonymous. Historia haktywizmu” to próba nadania ludzkiej twarzy globalnemu ruchowi hakerów, którego członkowie są widziani jedynie w masce Guy’a Fawkesa, jeśli w ogóle pokazują się na oczy.
Grupa Anonymous to zdecentralizowany ruch hakerów, którzy sprzeciwiają się ograniczaniu wolności obywatelskich, cenzurze, korupcji, konsumpcjonizmowi, wpływom Kościoła na życie publiczne. Są bardzo zaangażowani politycznie, a globalne zainteresowanie mediów zyskali przy okazji Arabskiej Wiosny 2011, kiedy to Anonymous hakowali również strony internetowe reżimów, przeciwko którym wystąpiło społeczeństwo.
Film Briana Knappenbergera to wielowarstwowa analiza świata hakerów, którzy osobiście (nieraz godząc się na porzucenie anonimowości) opowiadają o historii i działaniach ruchu Anonymous. Jest to być może pierwszy portret haktywistów jako prawdziwych rewolucjonistów, który może służyć jako kapsuła czasu, jeśli w przyszłości takie akcje, jak strajki i pospolite ruszenia w sieci, staną się nowym modelem nieposłuszeństwa obywatelskiego na skalę globalną.
Czytaj dalej »
kraj: Francja
rok produkcji: 2009
reżyseria: Mosco Levi Boucault
czas trwania: 60/65 min
język: polski lektor
W 1978 roku były pięciokrotny premier kraju Aldo Moro został uprowadzony i zamordowany. Odpowiedzialność za zamach ponosiła terrorystyczna organizacja Czerwone Brygady. Mieli po 20-30 lat, pochodzili głównie z Mediolanu i Rzymu. Przekonanie o braku skuteczności ruchów pokojowych nakazał im zbrojnie zatrząść w posadach całą Italią. Udało im się to w marcu 1978 roku, kiedy pojmali Moro, wówczas jednego z najbardziej wpływowych polityków. Człowiek będący symbolem włoskiej władzy spędził 55 dni w niewoli Czerwonych Brygad. 9 maja odbyła się jego egzekucja.
Ten film to gruntowna analiza powstania osławionej organizacji i opowieść o jej liderach. To także historia zapału, który ujście znalazł w przemocy i rozlewie krwi.
Czytaj dalej »
W obronie warszawskiego squatu Elba stanęli nie tylko jego mieszkańcy, ale też środowiska artystyczne. Czym są squaty i jaką rolę kulturotwórcza mogą pełnić w mieście zastanowi się w Studio Kultura – Rozmowy Max Cegielski.
Na warszawskim Żoliborzu toczy się walka między squatersami, którzy nielegalnie zasiedlili dawny budynek szpitala i zorganizowali niezależną kulturową przestrzeń, a władzami miasta. O tym co to jest squat i na czym polega squating, na czym polega ich kulturotwórcza rola, co takie centra niezależnej kultury dostarczają miastu jest poświęcony ten cykl „Studio Kultura – Rozmowy”.
Goście Maxa Cegielskiego:
– Włodzimierz Paszyński – wiceprezydent Warszawy.
– Joanna Erbel – socjolożka miasta, aktywistka, publicystka, współzałożycielka stowarzyszenia Duopolis, członkini Krytyki Politycznej, redaktorka naczelna magazynu „MIASTA”.
– Piotr Rudnowski – Fundacja Republikańska.
– Krystian Legierski – biorący udział w negocjacjach między squatersami a miastem.
– Andrzej Grzybowski – jeden z założycieli squatu Elba.
Czytaj dalej »
Produkcja: Polska
Reżyseria: Maciej Walczak
Rok produkcji: 2007
Język: Polski lektor
Bohaterowie filmu Macieja Walczaka uważają się za ludzi wolnych i szczęśliwych. Wybrali życie w squacie w Warszawie, podkreślają, że to były świadome decyzje. Mówią, że lubią to miejsce, bo mogą się w nim odnaleźć „wszyscy, którzy są kulturalni, czyli tolerancyjni”. Jedyne zasady to te ustalone ze współmieszkańcami: zero heroiny, złodzieje są wyrzucani. Swoją przystań w Fabryce odnaleźli nie tylko życiowi rozbitkowie niechciani przez bliskich albo tacy, co weszli w konflikt z prawem, ale i studenci – teologii, przygotowujący się do ewangelizacji świeckich, psychopedagogiki, polonistyki, a nawet obrony narodowej.
– Jak się człowiek tu zasiedzi, to ciężko wrócić do rzeczywistości – przyznaje jeden z mieszkańców squata. Nic dziwnego. Pracują tyle tylko, ile trzeba, by zarobić na jedzenie – myją szyby, imają się dorywczych zajęć. Resztę czasu wypełniają według swoich potrzeb i upodobań. Bohaterowie filmu opowiadają o swojej filozofii życia i z lekkim niepokojem spoglądają w przyszłość. Ich raj na ziemi ma zostać wyburzony. Autor filmu obserwuje też z kamerą losy mieszkańców Fabryki, gdy muszą od nowa budować swoje życie…
Czytaj dalej »
reżyseria: Suzanne Raes
kraj: Holandia
rok produkcji: 2009
czas trwania: 89 minuty
język: polski lektor
„Rainbow Warrior” to legendarny statek, przy pomocy którego od końca lat 70 – tych XX wieku Greenpeace prowadziła pierwsze kampanie w obronie wielorybów. Służył on również w akcjach, ochraniających akweny przed zrzucaniem do nich toksycznych lub nuklearnych odpadów. W 1985 roku „Rainbow Warrior” wyruszył na tournée pod hasłem „Nuclear Free Pacific”, ale 10 lipca został zniszczony przez bomby, podłożone przez francuskie służby specjalne…
Grupa pionierów ruchu ekologicznego wspomina sukcesy i niepowodzenia. Mieszkają obecnie na małej nowozelandzkiej wysepce Waiheke. Po latach oceniają nie tylko cel, ale i skutek ideałów, które chcieli zrealizować.
Czytaj dalej »
kraj: Szwecja/USA
reżyser: Göran Hugo Olsson
rok produkcji: 2011
czas trwania: 92 minuty
język: polski lektor
Przez dziewięć lat szwedzcy dziennikarze podróżowali do USA, aby dokumentować rozwój ruchu czarnego separatyzmu. Materiały, jakie wówczas nakręcili są niezwykłym świadectwem czasów i fascynującą mozaiką obrazów, muzyki i intrygujących ludzkich osobowości.
„Czarna siła” jest bodaj najpełniejszym filmowym dokumentem poświęconym rozwojowi ruchu afroamerykańskiej samoobrony. Wykorzystując pochodzące z lat 1967-1975 nagrania, wydobyte z archiwum szwedzkiej telewizji po trzydziestu latach zapomnienia, oraz współczesne wywiady z czarnymi artystami, aktywistami i naukowcami, reżyser GÖRAN HUGO OLSSON stworzył intrygujący obraz epoki. W filmie zobaczyć możemy niepublikowane wcześniej zapisy rozmów z czołowymi postaciami partii Czarnych Panter, takimi jak Bobby Seale, Huey P. Newton czy Angela Davis oraz społecznymi działaczami w rodzaju Stokely’ego Carmichaela, a gorącym rewolucyjnym nastrojom towarzyszy równie gorąca muzyka.
Czytaj dalej »
reżyseria: Andreas Pichler
kraj: Niemcy/Szwajcaria
rok produkcji: 2008
czas trwania: 52 minuty
język: polski lektor
Michael na początku lat 80. opuszcza swój dom rodzinny w Tyrolu by zostać księdzem. Wkrótce jako jezuita nowicjusz zostaje wysłany do Ameryki Południowej, gdzie ma opiekować się ubogimi.
Osiem lat później ogłoszono go przywódcą jednego z boliwijskich oddziałów partyzanckich, przeprowadzającego ataki terrorystyczne i porwania. Michael zginął w starciu z policją. Zostawił po sobie listy adresowane do rodziny, nagrania boliwijskich pieśni religijnych i ludowych oraz dziennik dokumentujący partyzanckie akcje. Jego najbliżsi, na podstawie przekazanych im pamiątek, do tej pory próbują zrozumieć, co działo się z Michaelem przez te wszystkie lata.
Czytaj dalej »
reżyseria: Paul Wagner
rok produkcji: 1998
język: polskie napisy
„Windhorse” to niezwykły film nakręcony w niezwykłych okolicznościach – w radykalny sposób ujawniający brutalną prawdę o tym, co dzieje się we współczesnym Tybecie pod chińską okupacją. Reżyser Paul Wagner podjął się wyjątkowego wyzwania – nakręcić nielegalnie fabularny film w samym Tybecie, bez żadnych pozwoleń i w tajemnicy przed reżimem, korzystając tylko z pomocy amatorskiej ekipy i nieprofesjonalnych aktorów (większość z nich została wymieniona w czołówce pod pseudonimami lub w ogóle bez nazwisk, żeby uniknąć późniejszych represji za udział w tym przedsięwzięciu wobec nich samych i ich rodzin).
Film nigdy nie trafił do oficjalnej dystrybucji kinowej, wobec silnego protestu chińskiego rządu. Wyświetlany był tylko na festiwalach, by doczekać się końcu wydania na kasetach VHS i na DVD. Uznaje się, że jest to pierwszy pełnometrażowy film w historii nakręcony techniką cyfrową.
Czytaj dalej »
Zeitgeist: Moving Forward w reżyserii Petera Josepha, jest pełnometrażowym filmem dokumentalnym, który przedstawia potrzebę zmiany obecnego monetarnego modelu socjoekonomicznego, zarządzającego całym światowym społeczeństwem. Temat ten wykracza poza kwestie kulturalnego relatywizmu oraz tradycyjnej ideologii przechodząc do najbardziej podstawowych, empirycznych cech ludzkiego i społecznego przetrwania, porównując te niezmienne prawa naturalne do nowego, zrównoważonego modelu społecznego zwanego „Gospodarką opartą na zasobach”.
W filmie przedstawieni są eksperci z dziedzin opieki zdrowotnej, antropologii, neurobiologii, ekonomii, energetyki, technologii, nauk społecznych i innych mających znaczenie dziedzin, które wiążą się z funkcjonowaniem społeczeństwa i kulturą. Głównymi trzema tematami są: ludzkie zachowanie, gospodarka monetarna i nauka stosowana. Jako całość film tworzy model pozwalający zrozumieć paradygmat obecnego systemu, dlatego tak ważne jest wyjście poza niego. Film ten zaprezentuje również nowe, radykalne lecz zarazem praktyczne podejście społeczne bazujące na dogłębnym zrozumieniu sytuacji, co mogłoby pomóc rozwiązać problemy społeczne nękające dzisiejszy świat. Jedną z unikatowych cech wyróżniających styl tego filmu jest równoległa tematyka dramatyczno-filmowa, z udziałem wybitnych aktorów, którzy abstrakcyjnie odgrywają gesty związane z ogólnym przesłaniem filmu. Znajdziemy w nim również liczne animacje oraz wizualizacje w 2D i 3D, powracając jednocześnie do standardowego, tradycyjnego podejścia dokumentalnego.
http://www.zeitgeistmovingforward.com/
http://tzmpolska.org/
Czytaj dalej »
serial dokumentalny
Francja, 1989, 4 x 45 min.
reżyseria: Richard Prost
język: polski lektor
„Inna Przyszłość„ to historia hiszpańskiego anarchizmu w 3h dokumencie. Początki rodzenia się ruchu anarchistycznego w tym państwie sięgają pierwszych lat XX wieku w czasie, których konflikty społeczne przybierały bardzo dramatycznych charakter. W 1911 został powołany do życia anarchistyczny związek zawodowy C.N.T., który w latach 30-tych był jedną z najważniejszych sił politycznych kraju.
Dokument zawiera archiwalne filmy i wywiady z czołowymi działaczami anarchistycznymi, którzy nawet w momencie zwycięstwa faszyzmu w Hiszpanii prowadzili przeciwko niemu walkę partyzancką. Jest to niezwykle interesujący dokument zarówno dla sympatyków idei wolności jak i wszystkich zainteresowanych historią Europy XX wieku.
Czytaj dalej »
Reżyseria: Bruce LaBruce
Kraj: Kanada, Niemcy
Rok produkcji: 2004
Czas trwania: 90 minuty
Język: Polskie napisy
„The Raspberry Reich” to przedstawiciel niemieckiego kina undergroundowego, wyreżyserowany przez geja Bruce’a la Bruce’a. Film opowiada o grupie młodych terrorystów-rewolucjonistów zafascynowanych popularną w latach 70. ubiegłego wieku lewicową organizacją Rote Armee Fraktion. Młodzi rewolucjoniści przyjmują nazwę Raspberry Reich (od Wilhelma Reicha, austriackiego seksuologa i psychiatry), a liderem grupy zostaje dziewczyna imieniem Gudrun (od Gudrun Ensslin, członkini RAF). Podobnie jak ich „idole”, członkowie Reichu za jeden ze swoich najważniejszych celów uważają walkę z bogaczami, a poza tym sprzeciwiają się wszystkiemu, co typowe.
Gudrun chce przeprowadzić homoseksualną rewolucję, ponieważ – jak twierdzi – „heteroseksualizm to opium dla mas” wytyczone przez bogaczy. Jej pierwszym sukcesem jest nakłonienie swojego chłopaka do uprawiania miłości francuskiej ze znajomym. Gdy udaje się już zebrać wystarczająco dużo osób, lewacy przystępują do działania na szerszą skalę – porywają Patricka, syna bogatego przedsiębiorcy. Niespodziewanie pojawia się jednak pewien problem, który może sprawić, że doskonały plan weźmie w łeb – Clayde, jeden z porywaczy, zakochuje się w zakładniku.
Czytaj dalej »
Kraj: Polska
Rok produkcji: 1989
Reżyseria: Maria Zmarz-Koczanowicz
Czas trwania: 30 minuty
Fenomen Pomarańczowej Alternatywy z Wrocławia: Historia narodzin ruchu i jego współczesne oblicze. Pomarańczowa Alternatywa – pierwotnie grupa, a później ruch happeningowy, z korzeniami we Wrocławiu ale działający w paru miastach Polski głównie w latach 80., nawiązujący do tradycji holenderskich provosów i Partii Krasnoludków. Choć wiele z symboliki PA (kolor pomarańczowy, krasnoludki) zostało zapożyczone z ruchu Provo, działającego w latach sześćdziesiątych, to większość badaczy[kto?] tematu uznaje jednak Pomarańczową Alternatywę za ruch oryginalny i twórczy.
Nazwa nawiązywała do powszechnego wówczas upolityczniania życia i dekorowania publicznych pomieszczeń i ulic miast czerwonymi flagami i draperiami. PA proponowała alternatywę – pomarańczową. Oprócz rodzimego Wrocławia Pomarańczowa Alternatywa była najbardziej aktywna w Łodzi i Warszawie oraz w Lublinie. W innych krajach powstały także podobne organizacje, które się na niej wzorowały, m.in. w Czechosłowacji i na Węgrzech.
Czytaj dalej »