kraj: Francja, Włochy
gatunek: Dramat
reżyseria: Daniele Luchetti
rok produkcji: 2007
czas trwania: 108 min
język: polskie napisy

Dwaj bracia dorastają w latach 60-tych i 70-tych XX wieku, w małym miasteczku, na południe od Rzymu. Przystojny i nieco próżny Manrico podejmuje pracę w fabryce, zostaje przewodniczącym związków zawodowych i marzy o rewolucji. Jego młodszy brat Accio ma poglądy są skrajnie prawicowe. W życiu obu braci pojawia się Francesca, studentka pochodząca z arystokratycznej rodziny. Połączeni miłością i przyjaźnią, Manrico, Accio i Francesca, próbują stawić czoła wyzwaniom, jakie niosą ze sobą: rodzina, dorosłe życie i polityka. Bohaterowie powoli zaczynają rozumieć, że czasami to czego się szuka daleko, jest tak naprawdę, od dawna, bardzo blisko.

„Mój brat jest jedynakiem” to wzruszająca, piękna opowieść o przyjaźni, miłości, o nierozerwalnych – czasem niewidocznych więziach między braćmi. Manrico i Accio są skrajnie różni. Jeden idealista chodzący z głową w chmurach, drugi twardo stąpający po ziemi realista. Obaj, na swój własny sposób, próbują znaleźć swoje miejsce oraz walczyć o własne pragnienia i marzenia. Ich historia to historia dorastania, uczenia się, rozumienia i dostrzegania małych rzeczy, bo czasem warto zacząć od jednego kroku, niż podróży na tysiąc mil.
Czytaj dalej »

produkcja: USA
reżyseria: Michael Moore
rok produkcji: 1989
czas trwania: 91 minuty
język: polskie napisy

Jest to pierwszy dokument w warsztacie Michaela Moora. Dziennikarz porusza w nim kwestię zamknięcia fabryki General Motors w mieście Flint w stanie Michigan, gdzie pracę utraciło 30,000 osób. GM zamknął jedenaście zakładów, przenosząc je do Meksyku, w ramach ekonomicznej neoliberalnej globalizacji.

Michael Moore ukazuje swoje próby przeprowadzenia wywiadu z szefem GM, Rogerem Smithem. Przedstawia przy okazji katastrofalne dla mieszkańców skutki zamknięcia fabryki, oraz zamiatanie pod dywan przez władze miasta destrukcyjnych skutków bezrobocia. Reżyser odwiedza rodziny, które są eksmitowane na bruk, przeprowadza wywiady z biznesmenami, którzy bronią interesów korporacji nad interesem społeczności lokalnej.
Czytaj dalej »

Film dokumentalny, poświęcony procesowi sądowemu w USA wymierzonemu we włoskich anarchistów, Sacco i Vanzetti.

Sacco i Vanzetti przybyli do USA w 1908, a poznali się w 1916. Brali czynny udział w robotniczych demonstracjach strajkowych o lepsze płace i ludzkie stosunki w miejscach pracy. W 1920 w trakcie organizowania wiecu zostali zatrzymani pod zarzutem działalności wywrotowej. Dodatkowo oskarżono ich o napad rabunkowy i dwa morderstwa (Fredericka Parmentera i Alessandra Berardellego), które miały miejsce 15 kwietnia 1920 w South Baintree, Massachusetts. W trakcie napadu zrabowano 15 766 dolarów i 51 centów, przeznaczonych na wypłaty dla robotników.

Mimo posiadania przez nich alibi i wątpliwych dowodów skazano ich 14 lipca 1921 w procesie politycznym na śmierć na krześle elektrycznym (prowadzący proces sędzia Webster Thayer nazywał Sacco i Vanzettiego „anarchistycznymi bękartami”).
Czytaj dalej »

Kraj: Włochy
Rok produkcji: 2004
Czas trwania: 52 minuty
Język: Polskie napisy (w filmie)

„Ostatnie ognie w Porto Marghera” to film dokumentalny wyreżyserowany przez Manuelę Pellarin. Opowiada historię gigantycznego kompleksu przemysłowego położonego niedaleko Wenecji, w którym znajdują się stocznie, huty, stalownie, walcownie, rafinerie, zakłady obróbki szkła i metalu. Zajmująca ponad 200 hektarów Porto Marghera stała się w latach 50-tych, 60-tych i 70-tych areną gwałtownych protestów robotniczych wymierzonych przeciwko wyzyskowi oraz szkodliwym warunkom pracy. Protesty te były organizowane „autonomicznie” – bez pomocy związków zawodowych i Włoskiej Partii Komunistycznej. Tym samym, dzięki Porto Marghera we Włoszech narodziła się idea „autonomii robotniczej”.

Film, wydany przez niemieckie pismo „Wildcat”, ukazuje kontekst społeczny i polityczny tych narodzin: niedokończone rozliczenie z faszystowską dyktaturą, polityczne wrzenie klasy pracującej, degenerację tradycyjnych partii lewicy oraz powstawanie nowych grup politycznych, wreszcie: dzikie strajki, akty sabotażu i walki uliczne oraz powstanie Czerwonych Brygad.
Czytaj dalej »

film dokumentalny
Australia/Francja, 2007, 83 min.
reżyseria: Robert Nugent
język: polski lektor

Międzynarodowa, zautomatyzowana fabryka złota zostaje przeniesiona z Indonezji do Gwinei w zachodniej Afryce. Spokój małej wioski burzą wjeżdżające do niej maszyny.

Mieszkańcy się cieszą, gdyż mają nadzieję na zarobek. Szybko okazuje się, że się mylili. Koncern nie tylko zrujnował okoliczną przyrodę, ale i odebrał rodzinom podstawowe źródło utrzymania. Tylko nieliczni dostali pracę. Niektóre wioski przesiedlane są z dnia na dzień. Dziecinna naiwność mieszkańców w stosunku do bezdusznych praw obcej im cywilizacji zamienia się w bezsilność i rozpacz. Fabryka produkuje sztabki złota, a mieszkańcy grzebią w ziemi, by wyżywić rodziny. Zostają oskarżeni o kradzież. Konflikt narasta, do wioski wkracza wojsko i dochodzi do aresztowań. Sposób, w jaki kopalnia zmienia życie tych ludzi, jest nieodwracalny. To świat, który ginie na naszych oczach. Czy taka jest prawdziwa cena złota?

Dokument „Cena złota” znalazł się w oficjalnej selekcji Festiwalu Filmowego IDFA 2007 oraz był pokazywany na FF PLANETE DOC REVIEW 2008.
Czytaj dalej »

kraj: Bangladesz/Niemcy
rok produkcji: 2005
reżyseria: Shaheen Dill-Riaz
czas trwania: 75 minuty
język: polski lektor

Każdego roku na północy Bangladeszu głód zmusza lokalnych mieszkańców, aby opuścili razem z krewnymi swoje domy.

Pracują sezonowo w portach na południu kraju. W stoczniach łączących plaże Chittagongu rozmontowują tankowce i ogromne kontenery ważące 75 000 ton za dolara dziennie. Są nazywani „lohakhor”, czyli zjadaczami żelaza. Reżyser Shaheen Dill-Riaz sfilmował system wykorzystywania pracowników, z którego tylko zaledwie kilku jest w stanie uciec. Robotnicy nie tylko wykonują najbardziej niebezpieczne oraz zagrażające życiu i zdrowiu prace, lecz w tym samym czasie zostają schwytani w sidła pożyczek finansowych. Są nęceni przez właścicieli stoczni skomplikowanym systemem płatności i pożyczek, a swoje prowizje muszą kupować od lokalnych właścicieli sklepów spożywczych. Tam zaciągają długi, które potem są potrącane z ich zarobku. Często kończy się to tym, że nie mają pieniędzy, żeby nawet wysłać rodzinie.
Czytaj dalej »

reżyseria: Giuliano Montaldo
scenariusz: Mino Roli
produkcja: Francja, Włochy
gatunek: dramat
rok produkcji: 1971
język: polskie napisy (wbudowane w film)

Sacco i Vanzetti to film z 1971 roku w reżyserii Giuliano Montaldo, do którego scenariusz napisali: Mino Roli, Ottavio Jemma, Fabrizio Onofri, Giuliano Montaldo i samo życie. Przedstawia on wydarzenia mające miejsce podczas jednego najgłośniejszych i najbardziej skandalicznych procesów w historii USA. Był wystawiany na 24. Festiwalu Filmowym w Cannes, gdzie Richard Cucciolla (grający Sacco) zdobył nagrodę dla najlepszego aktora. Ścieżka dźwiękowa z tego filmu należy do najlepszych w historii kina, autorstwa samego Enio Morione przy śpiewie Joan Baez. Jednak graniczy z cudem zobaczenie tego filmu w mainstreamowych mediach. Film ten jest bowiem opowieścią o skazaniu na śmierć, w swingowanym procesie, dwóch włoskich anarchistów.

Tytułowi Nicola Sacco i Bartolomeo Vanzetti przybyli do USA w 1908, poznali się w 1916. Brali czynny udział w ruchu robotniczym i anarchistycznym, walcząc o lepsze płace i humanizację stosunków pracy. W 1920 w trakcie organizacji kolportażu ulotek anarchistycznych zostali zatrzymani pod zarzutem działalności godzącej w dobro publiczne. Dodatkowo oskarżono ich o napad rabunkowy i dwa morderstwa (Fredericka Parmentera i Alessandra Berardellego), które miały miejsce 15 kwietnia 1920 r. w South Baintree, Massachusetts. W trakcie napadu zrabowano 15766 dolarów i 51 centów, przeznaczonych na wypłaty dla robotników. Mimo posiadania przez nich alibi i wątpliwych dowodów, w atmosferze powszechnej nagonki (prowadzący proces sędzia Webster Thayer nazywał Sacco i Vanzettiego anarchistycznymi bękartami) skazano ich 14 lipca 1921 na śmierć na krześle elektrycznym.
Czytaj dalej »

Kraj: Belgia, Hiszpania, Wochy
Reyser: Vicente Aranda , Vincente Aranda
Scenariusz: Antonio Rabinad, Vincente Aranda, Jos Luis Guarner
Czas trwania: 122 minuty
Jzyk: Hiszpaski (wbudowane polskie napisy)

Kiedy w roku 1936 wybucha hiszpaska wojna domowa, a wraz z ni Rewolucja Anarchistyczna, Maria, moda zakonnica (grana przez Ariadne Gil) obawiajc si przeladowa ze strony rewolucjonistw przypadkowo ucieka do miejscowego domu uciech. Tam zostaje zmuszona do prostytucji w zamian za schronienie. Jak na ironi w burdel zosta zamknity przez aktywistki anarchistyczne, walczce o wyzwolenie kobiet. Te zaskarbiwszy sobie zaufanie modej zakonnicy przygarny j pod swoje skrzyda i objawiajc jej tajniki idei wolnociowych, towarzysz jej w podry przez ogarnit wojn Hiszpani.

Film ten wiernie oddaje klimat hiszpaskiej wojny domowej, pokazujc determinacje walki o wolno w zestawieniu z okruciestwem wojny.
Czytaj dalej »

Reżyseria: Andreas Pichler, Aleksandra Weltz
Rok produkcji: 2004
Czas trwania: 52 min.
Produkcja: Niemcy
Język: Polski lektor

Siedemdziesięcioletni już dziś Antonio Negri był profesorem filozofii i wrogiem publicznym we Włoszech. Niewielu europejskich intelektualistów skupiło na sobie tyle nienawiści i zarazem podziwu. W latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych propagował zbrojne powstanie przeciwko kapitalistycznym porządkom świata i wywarł znaczący wpływ na lewicowe, pozaparlamentarne ruchy protestacyjne we Włoszech.

Po kilku latach spędzonych w więzieniu i na emigracji napisał w latach dziewięćdziesiątych bestseller „Imperium“ i uważany jest za prekursora ruchu alterglobalistycznego. Ta filmowa biografia portretuje za pomocą materiałów archiwalnych oraz rozmów zarówno ze współpracownikami jak i krytykami, życie Negriego naznaczone filozofią i rewoltą, więzieniem i emigracją. Film rzuca też światło na ruch 1968r., który trwał we Włoszech dziesięć lat a skierowany był przeciwko państwu włoskiemu i kapitalistycznym koncepcjom. Opisuje on również proces powstawania nowego i aktualnego, globalnego ruchu protestacyjnego.
Czytaj dalej »

Dokument zrealizowany przez biedaszybników – mieszkańców Wałbrzycha i okolic, którzy od kilkunastu lat (w świetle prawa polskiego nielegalnie) wydobywają zalegający w tym bogatym zagłębiu węgiel. Jest to krótki zapis epizodów walki tych ludzi z instrumentalnie traktującą ich problemy, ignorancką władzą.

W wyniku przemian ustrojowych na początku lat 90. tysiące ludzi z tego regionu straciło jedyne źródło dochodu- kopalnie zamknięto, uznając je za nierentowne, zgodnie z dominującymi poglądami na ekonomię. Ludzie, pozostawieni przez władze i biznesmenów na pastwę losu, zorganizowali się sami, żeby „pracować na swój chleb”. W świetle prawa są przestępcami, bo kopiąc węgiel dokonują „zamachu na prawo własności”.

Właścicielem kopalin jest państwo, które – obojętne na ludzki los – nie waha się sądzić i skazywać biedaszybników. Takie próby kryminalizacji tego oddolnego, społecznego przedsięwzięcia mają odstraszyć ludzi od dalszego wydobywania węgla. Nierzadko skutecznie, bo sądy masowo – i zaskakująco sprawnie! – ferują wyrokami grzywien i pozbawienia wolności w zawieszeniu. Oto doskonały przykład na to jak funkcjonuje prawo i że nijak ma się ono do ludzkich potrzeb. Czytaj dalej »

produkcja: Francja, Hiszpania, Niemcy, Szwajcaria
Wielka Brytania, Włochy
gatunek: Dramat obyczajowy
reżyseria: Ken Loach
rok produkcji: 2000
czas trwania: 110 minut
język: polski lektor

Film fabularny ukazujący sytuację latynoamerykańskiej emigracji zarobkowej w USA. Nielegalne przekraczanie granicy za syty okup, nielegalny pobyt, z trudem zdobyta praca „na czarno” za głodowe pensje – bez ubezpieczenia i gwarancji socjalnych.

Koniec lat 90, kiedy toczy się akcja filmu to okres presji i ekspansji neoliberalnej doktryny ekonomicznej, a także kryzys działalności związkowej i organizacji robotniczej. Sprzątające luksusowy hotel podejmują jednak ostatecznie próbę walki, organizują się i strajkują, a ich bunt odnosi wymierny sukces – naciskany pracodawca, dotąd bezwzględnie wykorzystujący wyalienowanych, pozbawionych świadomości klasowej pracowników ulega presji zorganizowanego oporu. Czytaj dalej »

rok produkcji: 2007
produkcja: Hiszpania, Niemcy, Polska, Wielka Brytania, Włochy
reżyseria: Ken Loach
scenariusz: Paul Laverty
gatunek: Dramat
czas trwania: 96 minut

Główna bohaterka, trzydziestoletnia Angielka Angie, zatrudniona jest w agencji szukającej tanich pracowników z krajów takich jak: Brazylia, Afganistan, Iran czy Polska dla przedsiębiorstw brytyjskich. Po kłótni z szefem razem z przyjaciółką zakłada własną firmę. Zbiera oferty, korzystając z laptopa i kilku telefonów komórkowych. Biznes rozrasta się, ale okazuje się, że prawdziwe zyski może przynosić dopiero wtedy, gdy dziewczyny złamią prawo.

„It’s a Free World” w tonie przewrotnej, gorzkiej komedii opowiada nie tyle o imigrantach, co o brytyjskim dzikim rynku pracy, o skorumpowanej i tolerowanej eksploatacji siły roboczej, współczesnej odmianie handlu żywym towarem.

Angie działa w szarej strefie – bez koncesji, bez podatków. Mówi sobie: legalizacja później. Najpierw trzeba się dorobić, odbić sobie straty, odłożyć na przyszłość – ma przecież dziecko u dziadków. Handel siłą roboczą to świetny interes. Czytaj dalej »

Rok produkcji: 2007
Kraj: Hiszpania
Scenariusz i reżyseria: Aitor Arregi, José María Goenaga
Czas trwania: 90 minut
Język: Polski lektor

„Lucio” to wspaniały dokument o wspaniałym człowieku. Film jest tak namiętny i inspirujący jak bohater, o którym opowiada. W ciągu kilkudziesięciu lat, pochodzący z małej wioski na północy Hiszpanii Lucio Urtubia stał się jednym z najsłynniejszych europejskich fałszerzy i anarchistów. Poznajemy niewiarygodne życie prostego murarza z Navarry, który pod wpływem towarzysza „El Quico” oraz uczestnictwa w anarchistycznym związku zawodowym CNT radykalizuje swoje poglądy i postanawia wydać walkę systemowi politycznemu oraz ekonomicznemu.

„Nikt nie był w stanie uwierzyć, że taki zwykły glazurnik i niewykształcony człowiek, będzie umiał tak doskonale podrabiać pieniądze!” – komentuje pracownica jednego z hiszpańskich banków. Lucio nie czerpał jednak zysku ze zdobytych pieniędzy, lecz przekazywał je na działalność grup wolnościowych na całym świecie.

Film przedstawia sylwetkę „Baskijskiego Zorro” – Lucio Urtubii i opisuje jego najgłośniejsze wyczyny. Rodzinę Lucia prześladował rząd generała Franco, on sam brał udział w zamieszkach na ulicach Paryża w 68 roku, aktywnie popierał i wspomagał rewoltę Fidela Castro, ocalił skórę przywódcy Czarnych Panter Eldridge’a Cleaver’a. Pomógł też tysiącom uciekinierów i uchodźców, podrabiając dla nich europejskie paszporty i dowody tożsamości. Czytaj dalej »

kraj: Kanada
rok produkcji: 2006
czas trwania: 84 min
reżyseria: Jennifer Baichwal
zdjęcia: Peter Mettler
muzyka: Dan Driscoll

Pełnometrażowy dokument zdolnej, kanadyjskiej reżyserki Jennifer Baichwal to zapis wyjątkowej podróży, którą z aparatem w ręku odbył znany i ceniony na świecie kanadyjski fotografik Edward Burtynsky.

Artysta, na potrzeby filmu, podejmuje się swego rodzaju śledztwa, którego celem są studia nad estetyką zindustrializowanych krajobrazów. Burtynsky, znakomity fotograf kanadyjskich krajobrazów, wyrusza tym razem w miejsca, które dopiero musi oswoić. Dużo czasu spędza w Chinach, gdzie za pomocą obiektywu dokumentuje i portretuje efekty masowej przemysłowej rewolucji, która w ciągu kilki lat tak bardzo odmieniła kraj. Śledząc jego prace Baichwal próbuje sformułować podstawy swojej teorii na temat „estetycznych, społecznych i duchowych podstaw industrializacji i globalizacji”. Często pokazuje nam miejsca odpychające, które w wysmakowanych fotografiach Burtynskyego demaskują swój nieziemski, intrygujący, choć czasem przerażający urok.

Z Baichwal i Burtynskym podążamy też do Bangladeszu, miejsca gdzie składana jest większość odpadów przemysłowych Zachodu. W porażających kadrach oglądamy efekt działalności wielkich korporacji, których ofiarami są mieszkańcy biednych zakątków świata. Ci traktowani są niemal jak niewolnicy – stają się jedynie małymi trybikami w wielkiej, przemysłowej machinie, jak dwaj młodzi mężczyźni, którzy brodzą w toksycznym szlamie rozbierając gołymi rękami wraki statków. Czytaj dalej »

Dramat wojenny
rok produkcji: 2004
produkcja: Meksyk, USA, Portoryko
Reżyseria: Luis Mandoki
Scenariusz: Luis Mandoki, Oscar Orlando Torres

Historia jedenastoletniego chłopca, Chavy (Carlos Padilla), mieszkającego w małej wiosce, w ogarniętym wojną domową Salwadorze. Chava i jego koledzy nie mają beztroskiego dzieciństwa. Nie dość, że ich rodziny borykają się z brakiem środków do życia, to jeszcze co wieczór ściany ich tekturowych domów dziurawią kule.

Chava, mimo młodego wieku, udowadnia, że jest prawdziwym mężczyzna. Gdy jego ojciec zostawia matkę (Leonor Varela) i wyjeżdża do Stanów unikając wcielenia do armii, Chava podejmuje pracę jako pomocnik kierowcy autobusu. Jego przyszłość jest jednak niepewna. Uzbrojeni po zęby żołnierze rządowej armii co jakiś czas odwiedzają szkolę Chavy i rekrutują jego dwunastoletnich kolegów. Ale Chava ma w sobie odwagę i spryt, jakiej nie powstydziłby się żaden dorosły. Słuchając rewolucyjnych pieśni na małym tranzystorowym radiu, wymyśla sposób, jak ustrzec siebie i innych chłopców przed poborem.

Scenariusz, na podstawie własnych doświadczeń z dzieciństwa, napisał Oscar Torres. „Głosy niewinności” były meksykańskim kandydatem do Oscara 2005, a na Międzynarodowym festiwalu Filmowym w Berlinie zostały uhonorowane nagrodą Kryształowego Niedźwiedzia.
Czytaj dalej »

Kraj: Niemcy
Rok produkcji: 2008
czas trwania: 51 min

Dokument o „obozach pracy”, gdzie nielegalnie zatrudnieni pracownicy harują ponad siły w nieludzkich warunkach. Młody Polak Dariusz Olszewski, którego grób otwarto w maju 2007 roku, był jedną z osób pracujących przy zbiorze pomidorów we włoskim regionie Apulia. Zmarł najprawdopodobniej z powodu wycieńczenia organizmu. Niektóre z tamtejszych gospodarstw przypominają obozy pracy. Pracujących na plantacjach pilnują uzbrojeni strażnicy.

W wyniku akcji przeprowadzonej wspólnie przez polską policję i włoskich karabinierów rozbito szajkę oszustów i uwolniono pracujących dla nich ludzi. Dla niektórych – zmarłych i zaginionych w niejasnych okolicznościach – pomoc przyszła niestety za późno.

Rocznie sprzedaje się pod pozorem „werbowania taniej siły roboczej” od 1 do 5 mln ludzi. Wartość pracy współczesnych niewolników i półniewolników szacuje się na kilkadziesiąt mld dolarów rocznie. Na pozbawionych wolności osobistej tanich pracowników popyt dynamicznie rośnie. Handel żywym towarem stał się po narkobiznesie i obrocie bronią najbardziej dochodowym interesem w skali globalnej. Obroty wg szacunków przekraczają 10 mld dol. rocznie. Czytaj dalej »

Sprawiedliwy Handel jest międzynarodowym ruchem konsumentów, organizacji pozarządowych oraz firm importerskich i handlowych, spółdzielni drobnych producentów w krajach Trzeciego Świata, mający na celu pomoc w rozwoju drobnym wytwórcom takim jak rolnicy czy rzemieślnicy Trzeciego Świata. W tym celu posługują się metodami wypracowanymi przez biznes, tworząc niezależną, alternatywną sieć handlową o zasięgu globalnym.

Sprawiedliwy Handel jest swojego rodzaju partnerstwem pomiędzy producentami i kupującymi, którzy pracują na rzecz zwiększenia dostępu producentów do rynków i promowania procesu zrównoważonego rozwoju. Sprawiedliwy Handel to rozwój producentów jak i konsumentów.

Misją inicjatywy jest szerzenie taki wartości jak równość społeczna, ochrona środowiska i bezpieczeństwa ekonomicznego poprzez handel. Sprawiedliwy Handel jest alternatywą dla obecnego handlu międzynarodowego i przez ostatnie czterdzieści lat wyrósł z działalności lokalnej małych grup do obecnego wysokiego poziomu współpracy i integracji w skali europejskiej i światowej.

Więcej o organizacji na stronie internetowej Sprawiedliwy Handel. Czytaj dalej »

film dokumentalny
reżyseria: Federic Goldberg
czas trwania: 39 minut

„Diego” to opowieść życia i walki hiszpańskiego anarchisty Diego Camacho, szerzej znanego jako Able Paz, autor biograficznej książki o Buanaventurze Durrutim jak i kilku innych książek opisujących hiszpański anarchizm jak i anarchistyczna rewolucję w latach wojny domowej. Goldberg w dość ciekawy sposób przedstawił cała historię, gdzie głównie chodziło o ukazanie osobistego zaangażowania głównego bohatera, a w mniejszym stopniu przedstawienie tego co działo się 65 lat temu w Hiszpanii. Dlatego też, konwencja filmu ogranicza się do ukazywania zdjęć i komentarzy do nich samego bohatera, ze skąpymi fragmentami filmów dokumentalnych.

Dziś, gdy zdecydowana większość uczestników hiszpańskiej rewolucji już nie żyje, pozostają nam tylko wspomnienia tych, co mieli okazję przeżyć wspaniałe chwile w gorącym okresie lata 1936 roku. Takim wspomnieniem jest też ten film, doskonale dokumentujący to, co chcieli oni przekazać przyszłym pokoleniom.

Szersza recenzja filmu „Diego, wspomnienia hiszpańskiego anarchisty”
Czytaj dalej »

kraj: Polska
rok produkcji: 2005
scenariusz i reżyseria: Grzegorz Pacek
zdjęcia: Marek Traskowski

Film opowiada o Republice Południowej Afryki po upadku systemu apartheidu w RPA. Bohaterami filmu są: Andreas – Zulus, czarnoskóry robotnik ze slamsów, Gert – biały menedżer, Afrykaner, oraz Luiza – pracownica socjalna. Przewodnikeim po skomplikowanych relacjach społecznych w 10 lat po upadku starego systemu RPA jest Stach – Polak z pochodzenia, samotny i bogaty właściciel fabryczki, beneficjent apartheidu.

Pytaniem, postawionym przez Grzegorza Packa podczas realizacji filmu było pytanie o stosunki międzyrasowe w RPA. Reżyser chciał pokazać portret dobrego, białego menedżera pomagającego czarnej ludności. Początkowa fascynacja głównym bohaterem zamienia się stopniowo w niechęć. Reżyser zmienił podejście do filmowanej postaci, ale nie zrezygnował ze zdjęć. Dzięki temu film jest prawdziwym, wielowymiarowym portretem. Każdy bohater dokumentu wydaje się być zdeterminowany przez swoją pozycję i rolę, chociaż Andreas próbuje walczyć o swoje prawa. Jego jedyną nadzieją jest pracownica socjalna, Luiza. Jednak Andreasowi nie uda się z nią spotkać, ani nawet porozmawiać przez telefon. Film zdobył uznanie na festiwalach poruszających zagadnienia praw człowieka.
Czytaj dalej »

produkcja: Polska
gatunek: Dramat, Polityczny, Historyczny
reżyseria: Agnieszka Holland
czas trwania: 110 min

„Film, wobec którego nie można pozostać obojętnym” – tak podsumował dzieło Agnieszki Holland jeden z krytyków. Wtórowali mu inni, dodając że, „Gorączka” to najdojrzalszy film w dorobku reżyserki. Opinii tej nie podważyły nawet późnejsze światowe sukcesy „Europy, Europy” czy „Tajemniczego ogrodu”.

Zrealizowana w przededniu solidarnościowej rewolucji „Gorączka” jest adaptacją powieści Andrzeja Struga pt. „Dzieje jednego pocisku”. Strug napisał ją świeżo po klęsce rewolucji 1905 roku, w którą – jako aktywista PPS – był mocno zaangażowany. Jego powieść to zapis przygotowań do zamachu na carskiego generała, a tytułowy pocisk jest pretekstem fabularnym do ukazania losów różnych ludzi, związanych z Organizacją Bojową PPS.

Wyprodukowana w tajnej pracowni chemicznej bomba miast unicestwić wroga przynosi śmierć lub nieszczęście jej kolejnym posiadaczom. Film Agnieszki Holland nie zrywa z duchem literackiego oryginału. Posługując się historycznym kostiumem i ukazując tragiczne dzieje rewolucjonistów, reżyserka z wielką mocą ukazuje problem konfliktu między racjami idei a racjami etyki. Prezentuje świetnie zindywidualizowaną galerię ludzi zaangażowanych w walkę polityczną, gdzie odwaga miesza się z oportunizmem, szlachetność z małostkowością, a entuzjazm z wyrachowaniem. Czytaj dalej »