Dokument o fenomenie zespołu R.U.T.A., który łączy punk rock z folkiem.

W filmie widzimy historię powstawania płyt „Gore” i „Na vschod” oraz genezę powstania zespołu. Głównym bohaterem jest Maciej Szajkowski – lider R.U.T.A., a bohaterką Nasta Niakrasawa – obserwujemy w jej przypadku proces narodzin gwiazdy. Film ukazuje również legendy polskiego punk rocka Roberta Materę „Robala” z Dezertera i Pawła Gumolę „Gumę” z Moskwy. Merytorycznego wsparcia w filmie udzielają historyk profesor Daniel Beavois, oraz socjolog kultury, doktor Mirosław Pęczak.

Film dokumentalny „Pieśń Buntu” inspirowany muzyką i tekstami zespołu R.U.T.A. jest folkowo-punkową przypowieścią o czasach minionych i współczesnych w Polsce – mówią twórcy filmu – Bunt jako dążenie do wolności i godności nabierze dodatkowego znaczenia, poprzez ukazanie aspiracji niepodległościowych wśród środowiska białoruskich emigrantów.
Czytaj dalej »

Dramat wojenny
Gruzja, Estonia, 2013
reż. Zaza Uruszadze

Akcja filmu dzieje się w Abchazji w trakcie wojny w 1990 roku. Estończyk Ivo, imigrant mieszkający tu od lat, zamierza opuścić kraj i przenieść się do Estonii, jak jego najbliżsi. Ale wraz ze swoim przyjacielem Margusem, również plantatorem, chce to uczynić dopiero jak uda im się zebrać tegoroczne zbiory mandarynek. Pewnego dnia wybucha potyczka niemal pod drzwiami jego domu. Kiedy cichną strzały, znajduje rannego w potyczce Czeczena (walczącego po abchaskiej stronie) Ahmeda i postanawia się nim zaopiekować. Niedługo potem Margus, który zajął się grzebaniem poległych w walce Gruzinów, odkrywa, że jeden z nich, Nika żyje. Zanosi go do domu Iva.

Początkowo, w obawie przed odwetem, śmiertelni wrogowie są zamykani na klucz w swoich pokojach. Z czasem zdołają „oswojeć”. Przyjmują reguły narzucone przez Iva, ponieważ obydwu to on uratował życie. A reguły te mówią, że granicę między pokojem a wojną wyznacza próg jego domu.
Czytaj dalej »

Francja, 2011, 52 min.
polski lektor

Lamalera to mała wioska położona na południowym wybrzeżu Indonezji, licząca zaledwie 2500 mieszkańców. Ziemia jest tu bardzo jałowa, a ludziom udało się przetrwać dzięki kultywowanemu od wieków tradycyjnemu polowaniu z harpunem na wieloryby.

Pomimo niebezpieczeństw, jakie niesie ze sobą polowanie, i twardych warunków życia, mieszkańcy Lamalery nigdy nie narzekali i zawsze dawali sobie radę, żyjąc zgodnie z tradycją, z dala od globalizacji i zgiełku cywilizacji. Jednak dziś ta harmonia może zostać zachwiana. Mieszkańcy sąsiednich wiosek zaczęli masowo polować na wieloryby, wykorzystując dynamit, co doprowadziło do znacznego spadku populacji tych ssaków. A bez wielorybów Lamalera zginie. Aby przetrwać i wyżywić swoje rodziny, niektórzy z mieszkańców wioski decydują się zwrócić w stronę nowoczesności – używają np. łodzi silnikowych, aby móc dalej wypływać na polowania. Są jednak i tacy, którzy za wszelką cenę chcą żyć w sposób tradycyjny, co rodzi poważne, zwłaszcza międzypokoleniowe, konflikty. Upada też niepisane prawo przodków działania we wspólnocie a coraz częściej pojawia się model życia „Każdy dba o siebie”.
Czytaj dalej »

Niemcy, 52 min.
polski lektor

Dokument poruszający problemy związane z finansowym wsparciem państw afrykańskich.

Od kiedy państwa afrykańskie odzyskują niepodległość, wiele bogatych krajów wspomaga rozwój Czarnego Kontynentu. W przeciągu ostatnich 50 lat zostały przekazane Afryce 2 miliardy dolarów. Autorzy dokumentu, skupiając się na Republice Mali, Kenii i Tanzanii, pokazują, jak nieefektywna jest ta pomoc. Jaka jest przyczyna takiej sytuacji? Pomoc pieniężna powoduje szereg niezdrowych zależności, rodzącą się korupcję oraz wywołuje bierność i niszczy motywację do działania i walki z ubóstwem ekonomicznym ze środków własnych. W dokumencie wypowiadają się eksperci do spraw rozwoju i ekonomii państw afrykańskich.
Czytaj dalej »

kraj: Niemcy
rok produkcji: 2010
reżyseria: Dmitrij Wasiukow
scenariusz: Rudolph Herzog, Werner Herzog, Dmitrij Wasiukow
język: polski lektor

W samym sercu syberyjskiej głuszy, z dala od cywilizacji, 300 osób zamieszkuje małą miejscowości Bakhtia nad rzeką Jenisej – tak Werner Herzog, współautor i narrator filmu „Szczęśliwi ludzie: rok w tajdze”, rozpoczyna niezwykłą opowieść. Razem z filmowcami, którzy tam dotarli, obserwujemy rok z życia myśliwych, wędkarzy i innych osób zamieszkujących wioskę. Codzienność w przykrytym śniegiem niedostępnym regionie świata. Z pięknych kadrów filmu wyłania się obraz faktycznie szczęśliwych i spełnionych ludzi. Widać w nich także wielką miłość Dmitrija Wasiukowa, drugiego reżysera, do tajgi i jej mieszka?ców.

Malowniczym obrazom towarzyszy przepiękna, kontemplacyjna muzyka. Oni żyją z ziemi, są samowystarczalni i prawdziwie wolni. Nie ma podatków, nie ma rządu, nie ma prawa, nie ma biurokracji, nie ma telefonów, nie ma radia, mają za to własne wartości i normy postępowania. Jeśli cywilizacja ludzka zostałaby zniszczona, oni przetrwaliby dzięki wiedzy swoich przodków – twierdzi Herzog.
Czytaj dalej »

reżyser: Randall Wood, Michael O’Neill
Australia, 2012, 52 min.
polski lektor

Historia badań nad jednym z najdziwniejszych języków na świecie, którym porozumiewa się indiańskie plemię Pirahã zamieszkujące dorzecze Amazonki.

W Amazonii żyje około 300 ostatnich członków plemienia Pirahã. Ich język należy do jednego z najdziwniejszych języków na świecie: nie mają określenia na kolory i liczby, nie dbają o czas przeszły ani przyszły. Od lat ich język jest przedmiotem licznych badań i dyskusji wśród językoznawców. Profesor lingwistyki Daniel Everett spotkał tych Indian po raz pierwszy w 1970 roku, kiedy jako chrześcijański misjonarz podróżował po dorzeczach Amazonki. Everett należał wtedy do SIL International, czyli chrześcijańskiej organizacji naukowej, która zajmuje się poszerzaniem wiedzy i dokumentowaniem mniej znanych języków świata. Naukowiec z powodu swoich niesłychanych zdolności językowych został poproszony przez organizację o zbadanie języka Pirahã, którego istoty – pomimo 20 lat badań – żaden naukowiec wcześniej nie poznał.
Czytaj dalej »

Francja, 2012
czas trwania: 52 min
polski lektor

Obecnie jeden na pięciu Amerykanów cierpi na nadwagę. Epidemia otyłości w błyskawicznym tempie szerzy się także wśród dzieci. Winą za fatalny stan zdrowia amerykańskich obywateli obarcza się głównie restauracje fast food, które nakłaniają klientów do konsumpcji gotowych dań.

W niektórych miastach w ogóle nie ma sklepów spożywczych – zastąpiły je bary oferujące szybki posiłek na wynos. Problem jest na tyle poważny, że zajęto się nim w Waszyngtonie. W walkę z otyłością włączyli się politycy, którzy prawnie zakazali umieszczania zabawek w daniach fast food dla dzieci i zarządzili budowę stref wyłącznie dla pieszych, by zachęcić otyłych mieszkańców do spacerów.
Czytaj dalej »

Ta historia zaczęła się ponad 30 lat temu, gdy upadły marzenia o tym, że polityka może stworzyć lepszy świat. Wraz z tym rozpadem powstały dwie grupy – islamiści i neokonserwatyści. Patrząc wstecz możemy dostrzec, że członkowie tych grup byli ostatnimi politycznymi idealistami, którzy w epoce narastających rozczarowań próbowali na nowo wskrzesić inspiracyjną moc politycznych wizji, nadających cel ludzkim życiom. Lecz obie z nich zawiodły w swoich próbach przekształcania świata, przyczyniając się do zrodzenia przyjętej przez polityków fantazji strachu. Doszło do tego, ponieważ gdy wszystkie wielkie idee straciły wiarygodność, ostatnim sposobem na utrzymanie władzy stał się lęk przed urojonym wrogiem.

W społeczeństwie które w nic nie wierzy, strach pozostaje jedynym programem. Podczas gdy w XX wieku dominował konflikt pomiędzy wolnorynkową prawicą a socjalistyczną lewicą (choć obie strony miały swoje ograniczenia i problemy, to przynajmniej w coś wierzyły), natomiast to co widzimy teraz, to społeczeństwo strachu. Nie będzie trwało ono jednak wiecznie. Tak jak oferowane niegdyś przez polityków mrzonki okazały się iluzjami, tak też będzie z koszmarami. A wtedy nasi politycy będą musieli zmierzyć się z faktem, że nie mają już więcej do zaoferowania żadnych wizji, ani tych dobrych, ani złych.
Czytaj dalej »

reżyser: Howard Bradburn
kraj produkcji: Wielka Brytania
rok produkcji: 2010
czas trwania: 40min
język: polski lektor

Cały świat kocha czekoladę. Tylko w Ameryce, co roku wydaje się na nią 13 miliardów dolarów! Do wyprodukowania 1 funta (454 gramów) czekolady potrzeba 400 owoców kakaowca. Produkcja czekolady to globalny przemysł przynoszący wielomiliardowe zyski. Niestety, prawie dziesięć lat po tym, jak najważniejsze firmy z tej branży podpisały umowę, w ramach której zobowiązały się skończyć z przymusową pracą dzieci, nadal nie poczyniono w tej sprawie żadnych poważnych kroków.

Ponad 40% światowych dostaw kakao pochodzi z terytorium Wybrzeża Kości Słoniowej w Zachodniej Afryce. Przedstawiciele ONZ szacują, że na znajdujących się w tym regionie plantacjach pracuje ok. 15 tysięcy dzieci. Najmłodsi pracownicy mają nierzadko zaledwie osiem lat. Wielu z nich pochodzi z sąsiednich państw: Mali, Burkina Faso i Ghany. Są przewożeni przez granicę, a następnie zmuszani do pracy. Opowieść rozpoczyna się tym, co jest bliskie każdemu z nas, powszechnie dostępne i kojarzone bardzo pozytywnie. Każdy lubi czekoladę i każdy ją kupuję. Odkrycie, że w ten sposób wspieramy handel ludźmi, pozwala uświadomić sobie jak powszechny jest to proceder. Być może następnym razem zastanowimy się, sięgając w sklepie po tabliczkę mlecznej z orzechami.
Czytaj dalej »

reżyser: Juliette Senik
Francja, 2011, 52 min.
polski lektor

Mało kto nie zna sieci szwedzkich sklepów IKEA – oferuje proste w złożeniu regały, meble ogrodowe i kuchenne, wyposażenie wnętrz, czy zabawki. Reżyserka Juliette Senik bierze na warsztat IKEĘ, aby przez jej pryzmat przyjrzeć się współczesnej klasie średniej – jak żyje, co kupuje, jakie ma aspiracje. W tym celu odwiedziła z kamerą 3 różne rodziny z Pekinu, Hajfy i Sankt Petersburga.

Bohaterowie dokumentu Juliette Senik wprowadzają się do nowych domów, remontują stare. Tworzą współczesną klasę średnią. Biorą życiowy zakręt podobnie jak kraje, w których mieszkają. Wybierają IKEĘ – szwedzkie meble o jednolitym wzornictwie. Wszyscy podążają za tym samym ideałem, choć każdy z nich ma do opowiedzenia inną historię. O czym naprawdę marzą?
Czytaj dalej »

reżyseria: Haifaa Al Mansour
aktorzy: Reem Abdullah, Waad Mohammed, Abdullrahman Al Gohani, Ahd, Sultan Al Assaf
czas trwania: 93 min.
produkcja: Arabia Saudyjska 2012
język: polski lektor

Fabularny debiut pierwszej kobiety-reżyserki w Arabii Saudyjskiej. W kraju, gdzie przez kilka dekad nie istniały kina, a film jako sztuka został uznany za sprzeczny z Islamem, Haifa Al-Mansour zrealizowała film, który w ciepły i prosty sposób – daleki od dydaktyzmu i stereotypów – pokazuje powolne zmiany zachodzące w saudyjskim Królestwie.

Pokazywany na wielu międzynarodowych festiwalach filmowych Dziewczynka w trampkach wszędzie wzbudza entuzjastyczne recenzje i reakcję publiczności. Niezwykła, poruszająca, ale i zabawna historia 10-letniej Wadjdy, która w kraju męskiej dominacji, gdzie reguły narzuca hidżab, postanawia walczyć o swoje marzenia.
Czytaj dalej »

Francja, 2010, 84 min
reżyseria: Jr.
język: polski lektor

„Siła kobiet”(„Women are heroes”) to świetnie przyjmowany przez publiczność wielu festiwali film ukazujący zakrojony na szeroką skalę projekt streetartowy, w którym francuski artysta JR przemierza slumsy Brazylii, Sierra Leone, Liberii, Indii, Kambodży i tworzy portrety kobiet mieszkających w tych miejscach. Następnie przy użyciu wielkoformatowej fotografii pokazuje całemu światu ich twarze. Co najważniejsze – te portrety są też eksponowane w miejskiej przestrzeni w miejscach, gdzie mieszkają bohaterki tego projektu. To w ogromnej mierze wpływa na ich świadomość, ale także na świadomość otoczenia z jakim muszą się mierzyć w dzielnicach biedy. W ten sposób sztuka spełnia jedną ze swoich najważniejszych funkcji – wpływa na świadome postrzeganie rzeczywistości.

JR cały czas pozostaje anonimowy, a w każdej sytuacji jest on otwarty na historie poznawanych kobiet, z ogromnym szacunkiem i zainteresowaniem daje im możliwość opowiedzenia o swoich problemach. Zaufanie, jakim go obdarzają najpełniej widać na jego fotografiach. Film brawurowo uzmysławia jakże trafną myśl – to w twarzach kobiet odbija się kondycja całego społeczeństwa.
Czytaj dalej »

reżyser: Fernando López-Mirones
Hiszpania, 2011, 51 min.
język: polski lektor

Ludzie lubią myśleć o sobie jako o władcach. Ich wyjątkowe osiągnięcia kulturowe i technologiczne pozwoliły im w końcu zapanować nad światem. Coś jednak mąci ten stan rzeczy. W XXI wieku człowiek znajduje się w obliczu poważnych zagrożeń. Zagrożeń, które stworzył sobie sam.

Gdyby jacyś pozaziemscy badacze chcieli zbadać homo sapiens w czysto zoologiczny sposób – tak jak my badamy inne zwierzęta – do jakich doszliby wniosków? Prawdopodobnie skonstatowaliby fakt, do którego sami nie potrafimy się przyznać: człowiek nie zachowuje się w sposób inteligentny. Przeludnienie, nadmierna konsumpcja surowców naturalnych, ciągłe dążenie do konfliktu…
Czytaj dalej »

reżyser: Egle Vertelyte
Mongolia/Litwa/Wlk. Brytania, 2011, 51 min.
język: polski lektor

Dwunastoletni Galaa mieszka w małej jurcie na obrzeżach Ułan Bator. Pewnego dnia matka oznajmia zakochanemu w grach komputerowych i hip-hopowi chłopcu, że najbliższe lata spędzi w buddyjskim klasztorze. To może oznaczać jedynie drastyczne zmiany w życiu dziecka.

Galaa żyje w świecie położonym w połowie drogi między nowoczesnością a tradycją. Wcześniej interesowały go tylko internet, muzyka rap, gry i fast food. Po śmierci ojca matka nie mogła jednak dłużej tolerować wagarów chłopaka i jego handlowych wycieczek na miejscowy czarny rynek. Postanowiła wysłać pociechę do Pethub, buddyjskiego klasztoru słynącego w całej Mongolii z surowej dyscypliny. „Bębenki, dzwonki, księgi z sutrami, pas, szaty… Podoba mi się to wszystko!” – mówił zachwycony nowym otoczeniem Galaa. Czy jego fascynacja nie miała jednak prędko się skończyć?
Czytaj dalej »

Kraj: Polska
Rok produkcji: 2001

Zbiorowy portret grupy nastolatków ze słynnego wrocławskiego „trójkąta bermudzkiego”. Szpachla, Cycek, Polak, Koper, Marchewa i inni mieszkają w sąsiedztwie zniszczonych przez powódź domów, przeznaczonych do rozbiórki. Głównym zajęciem chłopców jest dewastowanie pomieszczeń. Nie chodzą do szkoły, nie pracują, czasem kradną. Rodzice nie mają dla nich czasu. Są sfrustrowani i agresywni. Pojawienie się na ich podwórku kamery filmowej powitali z radością. Trzy miesiące później jednak doszło do tragedii.

Chłopcy bez zahamowań opowiadają o sobie, demonstrując brak jakichkolwiek ambicji. Wyjaśniają, skąd ich przezwiska. Polak po prostu tak się nazywa, Cycek lubi piersi, a Koper chciał kiedyś zostać iluzjonistą, jak słynny David Cooperfield, lecz nic z tego nie wyszło.Tak naprawdę, choć nie pochodzą z marginesu społecznego czy rodzin patologicznych, nic im się nie udało. Kiedyś w szopie na podwórku urządzili sobie klub. Urządzali go z pasją. Ustawili w nim meble pozostawione przez powodzian, doprowadzili prąd. Spędzali tam czas, nie wadząc nikomu, ale też i nie robiąc nic. Sąsiadom się to nie podobało. Wezwali policję. Klub przestał istnieć. A w chłopcach i bez tego ogarniętych uczuciem życiowej pustki zaczęła narastać agresja.
Czytaj dalej »

reż. Jennifer Baichwal
Kanada, 2011, 82 min
język: polski lektor

Dokument będący wariacją na temat problemu winy, długu i sumienia. Krzyżuje się w nim szereg wątków: wykłady kanadyjskiej pisarki Margaret Atwood, wywiady z więźniami, rodowa zemsta, analiza katastrofy platformy naftowej w Zatoce Meksykańskiej i skandal wokół niewolniczej pracy imigrantów na Florydzie. Stopniowo Jennifer Baichwal odkrywa sens poszczególnych tematów. Wiodącą rolę odgrywa tutaj postać kanadyjskiej pisarki.

Film jest próbą wolnej adaptacji jej książki „Dług. Rozrachunek z ciemną stroną bogactwa”. Kanadyjka podejmuje w niej ostrą krytykę etycznych wynaturzeń kapitalizmu. Niektóre wątki książki przeniesiono na ekran bezpośrednio, a inne zilustrowane zostały swobodnie. Dług ukazany został w kontekście nie tylko osobistego honoru i społecznych regulacji, ale także w specyficznym rozmyciu, jakie powoduje jego powiązanie z kwestiami finansowymi.
Czytaj dalej »

reżyser: Rachel Seifert
Wlk. Brytania/Boliwia/Ekwador/Meksyk/USA/Kolumbia
2011, 83 min.
język: polski lektor

Szlak narkotykowy zaczyna się na plantacji koki w Kolumbii. Poprzez ekwadorskich przemytników, fabryki ukryte w boliwijskiej dżungli i dilerów na ulicach Meksyku dragi trafiają wreszcie do miejsca przeznaczenia – do konsumentów kokainy w świecie zachodnim.

„Od koki do kokainy” to dokument ukazujący prawdziwą cenę popularnego narkotyku. Przenosząc się z kraju do kraju, śledząc medialne doniesienia, rozmawiając z politykami i stróżami prawa, twórcy filmu snują porażającą opowieść o uzależnieniu, władzy, śmierci, wyzysku i cierpieniu. Czy wojna z narkotykami ma sens? Czy istnieje skuteczna alternatywa dla prowizorycznych jedynie inicjatyw legislacyjnych? Czy wreszcie ludzie Zachodu nie powinni przyjąć na siebie odpowiedzialności za fakt, że narkobiznes wciąż kwitnie i znajduje kolejnych kontrahentów? Oto zupełnie nowe spojrzenie na wciąż aktualny problem.
Czytaj dalej »

Produkcja: Polska
Rok produkcji: 2008
Czas trwania: 67 min.

Gugara w języku Ewenków oznacza dźwięk dzwonków zawieszanych na szyjach reniferów. To jeden z niewielu dźwięków, jakie można usłyszeć w tajdze, ale ostatnio i on ucichł. Dymitrij i Tatiana – ostatni pasterze w całym okręgu stracili całe swoje stado. Wkrótce, tak jak wszyscy inni Ewenkowie pozbawieni reniferów, będą musieli przenieść się z lasu do zupełnie innego świata – niezbyt odległej rosyjskiej wioski. Ich najstarszy syn Kola już tam jest.

Film „Gugara” jest historią o rozpadzie małej syberyjskiej społeczności. Ten obserwacyjny dokument opisuje pełny paradoksów świat byłych nomadów i pasterzy reniferów, zmuszonych do porzucenia tradycyjnego sposobu życia. Bohaterowie filmu znajdują się na różnych etapach rozstawania się z dotychczas znanym sobie światem.
Czytaj dalej »

Brazylia/Indie, 2010, 50 min
reżyseria: Marcos Negrão, André Rangel
polski lektor

Rodzina koczowników przemierza doliny zachodnich Himalajów. Tam, gdzie jeszcze niedawno płynęły rzeki i rozciągały się pastwiska, dziś widać jedynie nieprzyjazną pustynię. – Zastanawiasz się pewnie dlaczego żyjemy w takim miejscu – mówi Sonam, wciągając na plecy wiązkę patyków – To jest ziemia naszych przodków, nasza ziemia.
Sonam jest jednym z nielicznych himalajskich nomadów. Wierny stylowi życia przodków, z każdym rokiem bezsilnie patrzy jak żyzne niegdyś doliny zamieniają się w pustynię. Tymczasem jego syn buntuje się, bo nie chce żyć w miejscu, które dla jego pokolenia jest już stracone. Nie można jednak ot tak po prostu porzucić krainy, z której się pochodzi.

– Niektórzy już postanowili odejść – mówi o pobratymcach Sonam – Tutaj byli bogaczami, lecz w mieście czekało na nich tylko cierpienie.
Czytaj dalej »

kraj: USA
rok produkcji: 2011
reżyseria: Ron Fricke
czas trwania: 1 godz. 39 min.

Po 20 latach od nakręcenia kultowej „Baraki” Ron Fricke powraca na srebrny ekran fenomenalnym obrazem „Samsara”. To poetycki film bez słów, zapierająca dech podróż przez 25 krajów i kultur z porywającą muzyką Lisy Gerrard i Dead Can Dance w tle.

Film kręcono przez 5 lat, wyłącznie na taśmie 70 mm, co wpłynęło na jego wyjątkową wartość estetyczną. Sam tytuł zaś wywodzi się z sanskryckiego określenia nieustannego przepływu i powtarzającego się cyklu narodzin , życia, śmierci i odrodzenia. „Samsara” to wizualna i dźwiękowa uczta, której nie można przegapić.
Czytaj dalej »