Reżyseria: Bruce LaBruce
Kraj: Kanada, Niemcy
Rok produkcji: 2004
Czas trwania: 90 minuty
Język: Polskie napisy

„The Raspberry Reich” to przedstawiciel niemieckiego kina undergroundowego, wyreżyserowany przez geja Bruce’a la Bruce’a. Film opowiada o grupie młodych terrorystów-rewolucjonistów zafascynowanych popularną w latach 70. ubiegłego wieku lewicową organizacją Rote Armee Fraktion. Młodzi rewolucjoniści przyjmują nazwę Raspberry Reich (od Wilhelma Reicha, austriackiego seksuologa i psychiatry), a liderem grupy zostaje dziewczyna imieniem Gudrun (od Gudrun Ensslin, członkini RAF). Podobnie jak ich „idole”, członkowie Reichu za jeden ze swoich najważniejszych celów uważają walkę z bogaczami, a poza tym sprzeciwiają się wszystkiemu, co typowe.

Gudrun chce przeprowadzić homoseksualną rewolucję, ponieważ – jak twierdzi – „heteroseksualizm to opium dla mas” wytyczone przez bogaczy. Jej pierwszym sukcesem jest nakłonienie swojego chłopaka do uprawiania miłości francuskiej ze znajomym. Gdy udaje się już zebrać wystarczająco dużo osób, lewacy przystępują do działania na szerszą skalę – porywają Patricka, syna bogatego przedsiębiorcy. Niespodziewanie pojawia się jednak pewien problem, który może sprawić, że doskonały plan weźmie w łeb – Clayde, jeden z porywaczy, zakochuje się w zakładniku.
Czytaj dalej »

Kraj: Polska
Rok produkcji: 1989
Reżyseria: Maria Zmarz-Koczanowicz
Czas trwania: 30 minuty

Fenomen Pomarańczowej Alternatywy z Wrocławia: Historia narodzin ruchu i jego współczesne oblicze. Pomarańczowa Alternatywa – pierwotnie grupa, a później ruch happeningowy, z korzeniami we Wrocławiu ale działający w paru miastach Polski głównie w latach 80., nawiązujący do tradycji holenderskich provosów i Partii Krasnoludków. Choć wiele z symboliki PA (kolor pomarańczowy, krasnoludki) zostało zapożyczone z ruchu Provo, działającego w latach sześćdziesiątych, to większość badaczy[kto?] tematu uznaje jednak Pomarańczową Alternatywę za ruch oryginalny i twórczy.

Nazwa nawiązywała do powszechnego wówczas upolityczniania życia i dekorowania publicznych pomieszczeń i ulic miast czerwonymi flagami i draperiami. PA proponowała alternatywę – pomarańczową. Oprócz rodzimego Wrocławia Pomarańczowa Alternatywa była najbardziej aktywna w Łodzi i Warszawie oraz w Lublinie. W innych krajach powstały także podobne organizacje, które się na niej wzorowały, m.in. w Czechosłowacji i na Węgrzech.
Czytaj dalej »

Dzierżyńsk (ros. Дзержинск), do 1929 Rastiapino — miasto w Rosji (część europejska), w obwodzie niżegorodzkim, port śródlądowy nad Oką. Około 255,7 tys. mieszkańców (2005). Duży ośrodek przemysłowy. Głównie przemysł chemiczny, także maszynowy, drzewny, materiałów budowlanych i spożywczy.

Nowojorski Instytut Blacksmith uznał Dzierżyńsk za drugie, zaraz po Czarnobylu, najbardziej zanieczyszczone miejsce na Ziemi. Ten niechlubny fakt, odnotowany jest także w Księdze Rekordów Guinnessa. Działające tu do końca zimnej wojny fabryki broni chemicznej doprowadziły do rozległego skażenia wód gruntowych. Obecnie czynne jeszcze fabryki zatrudniają około dwóch trzecich mieszkańców miasta. Chemikalia jak cyjanowodór, dioksyny, fosgen, sarin czy iperyt 17 mln razy przekraczają dopuszczalne normy. Miasto czerpie wodę pitną z zanieczyszczonych źródeł. Wskaźnik śmiertelności 2,6 raza przekracza wskaźnik urodzeń. Średnia długość życia wynosi 42 lata dla mężczyzn i 47 lat dla kobiet. Rosyjskie władze państwowe stale tuszują ten krytyczny stan rzeczy, m.in. poprzez zmniejszenie budżetu Krajowego Urzędu Ochrony Środowiska, odpowiedzialnego za monitorowanie i informowanie o poziomie skażeń.
Czytaj dalej »

kraj: Austria
reżyseria: Werner Boote
rok produkcji: 2009
czas trwania: 95 minuty
język: polski lektor

Odkąd człowiek nauczył się wytwarzać plastik, wyprodukował taką ilość tego tworzywa, że sześciokrotnie można by owinąć nim kulę ziemską. Jesteśmy dziećmi epoki plastiku – przekonuje reżyser Werner Boote. „Nasz świat jest uzależniony od syntetycznego materiału i powoli przez niego niszczony”.

„Kiedyś na Ziemi nie było plastiku. W 1907 roku belgijski chemik Leo Hendrik von Baekeland wynalazł jednak bakelit – pierwsze całkowicie sztuczne tworzywo, wyprodukowane z ropy naftowej” – tak zaczyna się dokument „Plastikowa planeta”. Jego autorem jest Werner Boote, człowiek, który dosłownie dorastał w cieniu tworzyw sztucznych. Dziadek filmowca był dyrektorem niemieckiego oddziału firmy Interplastik, pionierskiego przedsiębiorstwa na polu produkcji plastiku. Boote pamięta jeszcze ekscytację wywoływaną przez kolorowe zabawki przynoszone do domu przez dziadka, ale fascynacja syntetykiem dawno już ustąpiła w jego życiu miejsca sceptycznej ciekawości. W duchu tejże powstał ten dokument.
Czytaj dalej »

Czas trwania: 53 minuty
Język: Polski lektor

W latach 80-tych uprawiały styl Punk. Rozpacz i bunt kazały im wówczas wierzyć, że ich życie nie ma przyszłości. Niektóre przeszły przez więzienie, inne doświadczyły piekła narkotyków. Dziś mają 30 lat i swoim dzieciom mówią o nadziei…

„Kobiety w stylu No Future” to opowieść trzech kobiet z Lozanny o swej „punkowej” przeszłości.
Czytaj dalej »

Kraj: Niemcy
Reżyseria: Paul Smaczny & Maria Stodtmeier
Rok produkcji: 2008
Język: Polski lektor

Co to jest „El Sistema”? W skrócie: narodowy system orkiestr. Powstał w 1975 roku w Maracay, oddalonym 100 km na zachód od Caracas. To także system muzycznej edukacji dzieci i młodzieży, który wymyślił José Antonio Abreu. „Sztuka jest naszym polem bitwy, na którym walczymy o zjednoczenie nowego pokolenia dzieci i młodzieży Ameryki Łacińskiej pod sztandarem muzyki” – mówi założyciel. „Naszym celem jest budowanie takiej Ameryki, jaką wyobrażał sobie nasz bohater narodowy Simón Bólivar. Budujemy świat, jakiego pragniemy”.

Główną ideą „El Sistema” jest wyciągnięcie dzieci ze slumsów, z ubogich dzielnic i wprowadzenie ich w świat muzyki. W „El Sistema” najważniejsze jest poczucie muzyki. Trzeba z nią żyć, trzeba ją rozumieć. Wirtuozeria i perfekcja przyjdą z wiekiem. Dzisiaj struktura jest już bardzo silnie rozwinięta, składa się z blisko 200 szkół rozsianych po wszystkich stanach kraju.
Czytaj dalej »

Kraj: Kanada
Reżyseria: Scott Harper
Rok produkcji: 2009
Czas trwania: 46 minuty
Język: Polski lektor

Dziś zabawa wygląda zupełnie inaczej niż w latach 80-tych. Wówczas dzieci spędzały czas na ulicach, w okolicznych parkach, wymyślały własne gry i uruchamiały wyobraźnię. Dziś, w dobie komputerów, telefonów komórkowych i GPS, rodzice mają je pod kontrolą 24 godziny na dobę.

Co się zmieniło? Najprostszą odpowiedzią jest strach – przed porwaniem, strzelaniną uliczną, pedofilami czy wypadkiem samochodowym. Współczesne dzieci większość dnia spędzają w domu, przed telewizorem lub komputerem. Ponadto wielu rodziców nie pozwala swym pociechom bawić się, uważając, że to strata czasu i zmusza je do nauki, dbając o ich szanse w przyszłości w kapitalistycznym świecie.
Czytaj dalej »

Kraj: USA/Niemcy
Rok produkcji: 2008
Reżyseria: Claudia Willke
Czas trwania: 60 minut
Język: Polski lektor

Film dokumentalny o amerykańskich fundamentalistach religijnych. Działacze chrześcijańskich, radykalnych organizacji, zdobyli w ostatnich latach olbrzymi wpływ na życie społeczne i kulturalne w Stanach Zjednoczonych. Ich celem jest krucjata przeciwko społeczeństwu opanowanemu przez kulturę konsumpcji.

Fundamentalistów religijnych łączy idea, ze nowoczesność ma tylko złe strony: dąży do rozbicia rodziny, uznaje mniejszości seksualne i kobiety za równoprawnych członków społeczeństwa, zezwala na aborcję, nie uznaje ustalonych autorytetów i wykazuje brak szacunku dla boskiego posłannictwa. Wsparcie się konserwatywnych, fundamentalistycznych ruchów protestanckich o nowoczesne środki przekazu przyniosło im niewątpliwy i spektakularny sukces i zapewniło znaczącą rolę polityczną.
Czytaj dalej »

Reżyseria: Agnieszka Arnold
Rok produkcji: 2005
Czas trwania: 60 minuty

Film dokumentalny przedstawiający możliwość integracji kultur na przykładzie obozu dla uchodźców w Polsce. Jest to historia młodej Czeczenki, która po nostryfikacji dyplomu w Polsce podjęła pracę w zawodzie lekarza. Historia rodziny, tułaczka, trudności z uzyskaniem statusu uchodźców, organizacja życia zawodowego i prywatnego w zupełnie innych warunkach kulturowych i społecznych ludzi obarczonych traumą wojenną, są tematem, który daje możliwość głębszego spojrzenia, a zarazem bardziej uniwersalnego na problemy współczesnych uchodźców. Daje też obraz pragmatyki instytucji państwowych wobec nich, ale i bezpośredni stosunek społeczeństwa Polskiego do uchodźców.
Czytaj dalej »

reżyseria: Erik Gandini
kraj: Dania, Finlandia, Szwecja, Wielka Brytania
rok produkcji: 2009
czas trwania: 85 minuty
język: polskie napisy (wbudowane w film)

Zaczęło się skromnie – w 1976 jedna z lokalnych stacji pokazała późnym wieczorem teleturniej, w którym po każdej poprawnej odpowiedzi obecna w studio gospodyni domowa zdejmowała kolejną część swojej garderoby. Następnego dnia do stacji telewizyjnej wpłynęły skargi od miejscowych przedsiębiorców, bo większość oglądających program mężczyzn, nazajutrz spóźniła się do pracy. Wydarzenie to pokazało przyszłość telewizji. Jej głównym przekazem stała się zabawa. A najlepszą zabawę włoskiej widowni telewizyjnej zapewniają tłumy roznegliżowanych kobiet.

Najważniejsze to być zauważonym: sława i pieniądze pojawią się wkrótce automatycznie. Marzeniem włoskich dziewczyn jest zostanie „veliną” – piękną ozdobą telewizyjnych programów, której jedyne zadanie to: ładnie wyglądać. Na telewizyjne ekrany chce się także dostać robotnik Ricky Canevali. Zrobi wszystko, by zdobyć popularność. I uważa, że ma potrzebne do tego atuty – śpiewa i tańczy jak Ricky Martin, a w sztukach walki jest równie sprawny jak Jean-Claude Van Damme. O tym, kto dostanie się na wizję, decydują ludzie tacy jak Lele Mora. Lele tworzy celebrytów, na których zarabia cały przemysł. Również Fabrizio Corona, szef zespołu paparazzich, który wykorzystuje do szantażu zarejestrowane przez swoich ludzi materiały.
Czytaj dalej »

Kraj: USA
Reżyseria: Neil Young
Wyk. David Crosby, Neil Young
Rok produkcji: 2008
Czas trwania: 96 minut
Język: Polski lektor

CSNY: Déjà vu jest kroniką tournee, to stanowi również powrót do okresu w którym najważniejsze były kwestie polityczne i sprzeciw wobec wojny w Wietnamie. Jednak prawdziwa wartość filmu leży nie w nostalgicznym stosunku do tamtych czasów, lecz w zdolności do skoncentrowania się na teraźniejszości. Zarówno jako portret zespołu, jak i analiza procesu twórczego.

CSNY: Déjà vu to trochę spektakl, trochę komentarz, lecz przede wszystkim wezwanie do działania. Film z muzyką pochodzącą z kontrowersyjnego albumu Neila Younga Living with War dokumentuje reakcje fanów na zespół, który przez ponad 40 lat pozostał przywiązany do określonych kwestii politycznych i artystycznych. Nasi artyści najlepiej opowiadają o tym, czego powinniśmy się wystrzegać. W końcu historia lubi się powtarzać.
Czytaj dalej »

kraj: USA/Francja
reżyseria: Pola Rapaport, Wolfgang Held
rok produkcji: 2007
czas trwania: 55 minuty
język: polski lektor

Keith Carradine miał prawie dwadzieścia lat, gdy po raz pierwszy zagrał Claude’a w legendarnym musicalu „Hair” na Broadwayu. Dziś pragnie wskrzesić opowiedzianą w nim historię i przygotowuje współczesną realizację spektaklu.

Inicjatywa Carradine’a stanowi okazję do realizacji dokumentu, który doskonale przedstawia kulisy powstania jednego z najsłynniejszych musicali wszech czasów. Sceniczna wersja „Hair” prezentuje wyidealizowany obraz życia dzieci-kwiatów. Słowa-klucze to w ich życiu pacyfizm, radość, przyjaźń i brak barier. Musical odniósł spektakularny sukces, co przyczyniło się jednocześnie do wzrostu zainteresowania ruchem hippisowskim na całym świecie.
Czytaj dalej »

rok produkcji: 2007
czas trwania: 54 minuty
język: polski lektor

Sylwetka Australijczyka Ruperta Keitha Murdocha, właściciela News Corporation, jednej z największych na świecie korporacji prasowych, telewizyjnych i wydawniczych. Należą do niej m.in. pisma: The Sun, New York Post, The Times, Daily News, stacje telewizyjne British Sky, wytwórnie filmowe Metromedia, Sky Channel, Twentieth Century Fox i Film Corporation. Ponadto Murdoch jest właścicielem Huges Electronics, operatora największego systemu satelitarnego telewizji w USA, oraz serwisu internetowego MySpace.com.
Czytaj dalej »

reżyseria: Ozgur Dogan, Orhan Eskikoy
kraj: Turcja/Holandia
rok produkcji: 2008
czas trwania: 78 minuty

W Turcji każdy nauczyciel po skończeniu studiów zostaje przydzielony do wybranej przez swoich przełożonych szkoły. Miejsce pracy jest losowe – mieszkaniec dużego miasta z zachodniej Turcji może trafić do wioski w dalekim Kurdystanie. Taki los spotyka dwudziestokilkuletniego Emre Aydina, który ma przed sobą rok w odciętej od świata osadzie, otoczonej bezkresnymi polami.

Już w pierwszych chwilach spędzonych z dziećmi orientuje się, że jedyne, czego może je nauczyć, to mówienie i pisanie po turecku. O matematyce i innych przedmiotach nie ma mowy – jak wymagać tabliczki mnożenia od kogoś, kto nie zna żadnego słowa w twoim języku? Brak komunikacji to nie jedyny problem – w budynku szkoły często brakuje prądu, na bieżącą wodę także przyjdzie poczekać…
Czytaj dalej »

kraj: Wlk. Brytania
reżyseria: Sonia Anderson
rok produkcji: 2008
czas trwania: 69 minuty
język: polski lektor

Film dokumentalny o Sex Pistols, niesławnej grupie punkrockowej, prekursorach rocka alternatywnego.

„Reguły są po to, by je łamać” – do tej zasady Sex Pistols stosowali się przez trzy dekady jak nikt inny. Byli wrogiem publicznym numer jeden, a skończyli jako skarb narodowy Wielkiej Brytanii. Ich muzyka inspirowała i wpływała na całe pokolenia. Ani przed nimi ani po nich nie było na świecie podobnego bandu – tak żywiołowego, obscenicznego, kontrowersyjnego i fascynującego zarazem. Bez nich popkultura dziś wyglądałaby kompletnie inaczej.
Czytaj dalej »

kraj: Dania, Hiszpania, Irlandia, Wielka Brytania
reżyseria Aisling Walsh
gatunek: Dramat
rok produkcji: 2003
czas trwania: 100 minuty
język: polski lektor

Powróciwszy do Irlandii w 1939 roku, z piętnem socjalisty po udziale w wojnie domowej w Hiszpanii przeciwko Republikanom, William Franklin podejmuje pracę w zakładzie poprawczym dla chłopców w St. Jude, w szkole prowadzonej przez zakonników, jako jedyny świecki nauczyciel. Z miejsca wchodzi w konflikt z bratem Johnem, dla którego wszyscy wychowankowie są degeneratami, do których należy się zwracać tylko przez numer, jaki każdy z nich ma nadany. Stopniowo, przełamując barierę braku zaufania, Franklin nawiązuje kontakt z podopiecznymi, w większości analfabetami, wśród których są wagarowicze i złodzieje, ale także zwyczajne, osamotnione dzieci.

Sprzeciwiając się okrucieństwu brata Johna, karzącemu chłopców za byle przewinienie, Franklin staje się jego zaciekłym wrogiem. Podczas, gdy świecki nauczyciel wpaja podopiecznym poczucie odpowiedzialności, wartości własnej, wolności – brat John potęguje presję zastraszenia, próbując wykorzystać jednego z chłopców, ulubionego ucznia Franklina, do buntu przeciwko niemu.
Czytaj dalej »

reżyseria: Piotr Brożek
rok produkcji: 2009
kraj: Polska

Film przedstawia jeden dzień z życia Szymona Pietrasiewicza – znanego lubelskiego animatora kultury oraz zaangażowanego społecznie performera, który zasłynął lokalnie happeningiem w supermarkecie, gdzie z tabliczką opatrzoną ceną oraz napisem „Człowiek” prowokacyjnie wystawił się na sprzedaż. Szymon jest również jedną z osób które włożyły wiele własnej energii i wysiłku w stworzenie lokalnego niezależnego centrum kulturalnego, para-skłotu o nazwie „Tektura”, w którym odbywają się koncerty, wystawy, slamy poetyckie. Jak podaje w opisie autor filmu Piotr Brożek, poszukujący odpowiedzi na pytanie o etymologie nazwy „Tektura”,

Tektura z której zrobiono te sprzęty została specjalnie przetworzona ma mnóstwo zalet jest trudno palna czyli bezpieczna w użytkowaniu twarda i wytrzymała nie załamuje się i nie odkształca składane pudełko tekturowe w całości nadające się do ponownego przetworzenia aż 70% surowca potrzebnego do produkcji tektury pochodzi z makulatury to pomaga chronić środowisko zwłaszcza że tektura po wyrzuceniu na śmietnik może być jeszcze sześć razy przetworzona zużyte opakowania papieru i tektury to średnio 48 proc makulatury nadają się dobrze do powtórnego przetworzenia przetworzoną tekturę i gazety można wykorzystać na przykład do produkcji pudełek materiałów papierniczych chusteczek do nosa ręczników papierowych papieru toaletowego pieluch opakowań do jaj i serwetek tektura z której zrobiono te sprzęty.
Czytaj dalej »

kraj: Wielka Brytania
rok produkcji: 2006
czas trwania: 46 minuty
język: Polski lektor

Nowoczesne metody inwigilacji przenikają do naszego życia nawet bez naszej wiedzy. Miliony kamer monitoringowych obserwują nas na ulicach, w sklepach i urzędach. Analizowane są zapisy naszych wizyt w internecie, transakcji bankowych, płatności kartą kredytową, rozmów telefonicznych, przejazdów publicznymi środkami transportu (jeśli jesteśmy użytkownikami kart zbliżeniowych).

Nowe dowody tożsamości (nieobowiązkowe) i paszporty zawierają dane biometryczne, takie jak odciski palców, trójwymiarowy obraz twarzy i zapis tęczówki oka – w sumie delikwent ubiegający się o któryś z tych dokumentów musi dostarczyć 49 prywatnych informacji gromadzonych w Krajowym Rejestrze Danych.
Czytaj dalej »

kraj: Austria
reżyseria: Emanuel Danesch
rok produkcji: 2008
czas trwania: 52 minuty
język: polskie napisy (wbudowane w film)

Dokumentalny esej o europejskich imigracyjnych gettach. Analiza współczesnej nostalgii za homogenicznością i apartheidem, tym razem realizującej się w formie „unijnej polityki migracyjnej”. Zdjęcia z „gett”, unijne dokumenty urzędów granicznych i codzienna przemoc „fortecy Europa” kontrastują z wolnością, dobrobytem i niczym nie zakłóconym spokojem uprzywilejowanych mieszkańców Europy.

Film przedstawia globalny „układ bezpieczeństwa”. Od skali mikro: zamknięte osiedla, ochrona szczytów G8 przed społecznym ruchem oporu; po skalę makro: międzynarodowa polityka imigracyjna (m.in. Frontex). Układ ten ma konsekwencje na takie sprawy jak: jakość życia mieszkańców, relacji międzyludzkich, segregacji rasowej, izolacji, wykluczenia.
Czytaj dalej »

kraj: Polska
gatunek: Dokumentalny
rok produkcji: 2008
reżyseria: Maria Zmarz-Koczanowicz
czas trwania: 58 minuty

W materiale programowym „Kim jesteśmy” wszechpolacy zapisali: „Nie jesteśmy ludźmi znikąd. Wszyscy jesteśmy członkami większej wspólnoty. Narodu. Jesteśmy Polakami, dla niektórych to banał, a dla nas prawda podstawowa. Podstawa naszej tożsamości”. Młodzież Wszechpolska walczy z feministkami, gejami i lesbijkami. Jej nietolerancja idzie w parze z obnoszonym dumnie przywiązaniem do katolicyzmu. Autorzy filmu próbują odpowiedzieć na pytania: Kim są ci ludzie? Gdzie jest źródło ich fundamentalizmu?

Dokument Marii Zmarz-Koczanowicz i Joanny Sławińskiej o Młodzieży Wszechpolskiej powstawał na tyle długo, że udało się zarejestrować, jak błyskawiczne kariery porobili działacze tego ruchu, zwłaszcza ci najmłodsi. Cyprian Gutkowski, który mówił realizatorkom filmu, że „Gombrowicza nawet w pijanym widzie nie da się czytać”, został doradcą ministra oświaty. Krzysztof Bosak, w 2005 r. zielonogórski działacz LPR, na podchwytliwe pytanie o przedwojenną ideologię Młodzieży Wszechpolskiej – aktywnej w wyrzucaniu Żydów z uczelni – tłumaczy chytrze, że chodziło jedynie o zachowanie „parytetu”, jak w dziś Ameryce (z czego wynika, że Polacy w przedwojennej Polsce mieli status dyskryminowanych czarnych). Po dwóch latach Bosak zostaje przewodniczącym tej organizacji, posłem na Sejm. W finale „Kocham Polskę” widzimy, jak wykonuje paso doble w „Tańcu z gwiazdami”.
Czytaj dalej »