Manifest

Naszym celem jest zapewnienie dostępu do ciekawych oraz unikatowych filmów wszystkim zainteresowanym. Strona ma charakter niekomercyjny i nie pobieramy od nikogo żadnych opłat. Wychodzimy naprzeciw zapotrzebowaniom, ponieważ obecnie panuje deficyt stron internetowych z ciekawymi filmami.

Mimo likwidacji Urzędu Kontroli Publikacji i Widowisk w 1989 roku w Polsce nadal dochodzi do ograniczania swobód obywatelskich w zakresie wolności wyrażania poglądów i twórczości artystycznej. Zmieniła się forma: miejsce oficjalnej cenzury prewencyjnej zajęła nieoficjalna cenzura represyjna, posługująca się naciskiem ekonomicznym, prawnym lub administracyjnym do tłumienia, zatrzymywania eliminowania tych dzieł sztuki i wypowiedzi, które nie są zgodne z ideologią polityczną, normami obyczajowymi, doktrynami religijnymi bądź polityką korporacyjną.

Korzystamy z wolności korzystania z dóbr kultury, które są prawem człowieka zapisanym w Powszechnej Deklaracji: "Każdy człowiek ma prawo do swobodnego uczestniczenia w życiu kulturalnym swojej społeczności, do korzystania ze zdobyczy kultury, do uczestniczenia w postępie nauki i do korzystania z jej dobrodziejstw".

Inicjatywa jest całkowicie niekomercyjna, nie przynosi dochodów, nie wyświetlamy dla Was reklam - w imię dobra społecznego.

 

Złoty Świt: sprawa osobista

kraj: Grecja, Francja
reżyseria: Angélique Kourounis
rok produkcji: 2016
czas trwania: 90 minuty
język: polskie napisy

“Mój partner życiowy jest Żydem. Jeden mój syn jest gejem, drugi — anarchistą. Ja jestem lewicową feministką i córką imigrantów. Jeśli do władzy dojdzie Złoty Świt, będzie jeden problem: do którego wagonu nas wsadzą”. Kryzys finansowy, chwiejność polityki, relacje rodzinne: oto centralne tematy filmu dokumentalnego będącego próbą ukazania, co kryje się w umysłach greckich neonazistów pozujących na ofiary systemu.Złoty Świt nigdy nie ukrywał swojej przynależności ideologicznej. I choć dotąd nie cieszył się dużym poparciem w wyborach, dziś szereg czynników – w tym niewzruszona wiara w wielkość Grecji głoszona i w Kościele, i w mediach, oraz obecny stan systemu politycznego – sprawił, że organizacja znajduje żyzny grunt dla działalności.

Reżyserka Angélique Kourounis przygląda się tym działaniom poprzez pryzmat osobistej misji, własnych trosk i obaw; działaczka poświęciła wiele lat i zrealizowała dwa filmy telewizyjne, kreśląc przed nami obraz Złotego Świtu: kiedyś faszystowskiego ruchu o trzydziestoletniej krwawej tradycji tajonej aktywności, a dzisiaj już partii, która zajmuje trzecie najważniejsze miejsce w greckim systemie.

Polska premiera filmu miała miejsce podczas II Anarchistycznego Festiwalu Filmowego w Warszawie (www.a-filmfest.org)

Może zainteresują Cię jeszcze te filmy?